Merkúr - 01.09.1939, Blaðsíða 42

40
1914—1939 hefir smálestatala skipa yfir 100 smálestir
aukist úr 45.403.877 smálestir 1914 í 68.509.432 smálestir
í júní 1939, eða m. ö. o. heimsflotinn hefir aukist um
50,9%. Samkvæmt nýjustu skýrslum frá Lloyd’s voru nú í
haust í smíðum skip, sem samtals bera 2.845.000 smá-
lestir, og pantanir lágu fyrir hjá hinum ýmsu skipa-
smíðastöðvum um skip, er bera að minsta kosti 800.000
smálestir. Þessar geisilega háu tölur gefa nokkra hug-
mynd um kapphlaup það, sem er háð í skipasmíðum nú-
tímans.
Öllum þjóðum er lífsnauðsyn að geta sjeð sem mest um
flutning á vörum og nauðsynjum til og frá með eig'in
skipum, og á ófriðartímum eins og nú eru, má segja með
sanni að sú fleyta sje auin, sem ekki sje ýtt á flot, enda
gera fallbyssukúlurnar og tundurduflin lítinn mun á því,
hvort um nýtisku kaupfar eða gamlan ryðkassa er að ræða.
Snemma á árinu 1918, er Bandamenn höfðu enn ekki
unnið sigur, sagði Lloyd George í ræðu einni, er hann
helt, að það væri höfuðskilyrði til þess að Bandamenn
sigruðu, að þeir hefðu nægum skipum yfir að ráða. The
Times sagði, að ef mikil aukning ætti sjer ekki stað í
skipasmíðum landsins, væri voði fyrir dyrum, og loks
sagði Daily Express, að án skipa væri öll von úti. Þannig
var litið á þýðingu skipanna í hinum mikla hildarleik
1914—18, og það er augljóst, að þýðing þeirra verður ekki
minni í núverandi styrjöld. I þessu sambandi má geta
þess, að ýmsar þjóðir liafa gert ráðstafanir til þess að
reyna að stuðla að því, að kaupskipum fækld ekki alt-
of ört. Þannig hefir veiáð sett á stofn nefnd í Noregi
og Danmörku, sem hefir eftirlit með öllum skipaleigum,
og verða eigendur að leita samþykkis nefndanna, áður en
þeir leigja skip sín. Þetta er gert í þeim tilgangi að vernda
hlutleysið og einnig að reyna að sjá svo um, að skipin
sjeu ekki leigð á svæði, sem vonlaus mættu teljast. Því
er einnig spáð, að ráðstafanir Bandaríkjamanna ,er þeir
afnámu vopnasölubannið, að hver sá er keypti vopn yrði