Viljinn - 01.12.1955, Page 15

15
Fyrir yngstu lesendurna:
óðurDrengur
ElNU SINNI var drengur, sem hét Gunnar. Hann var 12
ára gamall. Gunnar var sendisveinn í biíð, en hann hafði ekki
J^nia svo vont hjcíl, til þess að sendast á, og langaði hann því
^PLl að eignast hjól sjálfur.
Hann t<5k sig þá til og byrjaði að safna fyrir hj<51i.
Hann fékk allt af 50 krónur af kaupinu sxnu'mánaðarlega, og
mátti: hann eiga þær sjálfur, en hitt lát hann mömmu sína fá.
Mamma hans var ekkja og var hán mjög fátæk. Hiín hafði
ekki aðra atvinnu en þá, að hán gerði hreint og þvoði þvotta
fyrir fálk. Hiín átti annan lítinn dreng, sem ekki-var nema 5
ára. 'Hán hafði því orðið að sjá fyrir tveim drengjum, og var
hán því orðin þreytt á,.því, að ganga át £ bæ næstum því. á hverj-
um degi., En ná var Gunnar farinn að vinna, og þurfti htín því
ekki að vinna eins mikið.
Einn dag, þegar farið var að hausta, kom mamma hans
heim. Hán hafði verið að vinna einhvers staðar áti í bæ,- Henni
var mjög kalt, því að kalt var í veðri, og hán át.ti ekki nema
svo skjóllitla kápu. Einhver hafði gefið henni gamla kápu, þar
sem hán hafði verið að vinna. Mamma hans f<5r ná að tala um það,
að gott væri ná að eiga hlýja kápu undir veturinn, en það þýddi
ná lftið að vera að tala um það, það væru ekki svo miklir pen-
^kgar niín'a til. En þegar Gunnar f<5r að hugsa um kápuna hennar
^Rmmu sinnar, þá fannst honum rniklu nær að gefa mömmu sinni
kápu, heldur en að kaupa hjál. Hann gæti ná svo sem notast við
gamla hj<5lið, þangað til seinna, að hann hefði meiri peninga.
Svo afréð hann að hætta við að kaupa hjólið, en fór niður í
báð og keypti fallega og hlýja kápu fyrir peningána, sem hann
ætlaði að kaupa hýólið fyrir. Og hann var miklu ánægðari', þeg-
ar hann sá, hvað mamma hans varð glöð yfir því, að fá svona
fallega og góða kápu, heldur en þó að hann hefði fengið hjólið.
En þó að mamma hans væri glöð yfir því, að fá kápuna,
þá var hán ennþá glaðari yfir því, að eiga svona góðan dreng.
Eftir 12 ára telpu.