Skrá yfir vita og sjómerki á Íslandi - 01.01.1937, Blaðsíða 69

i>. FtJLAVÍK
Leiulingin er vi<5 klöpp austanvert við Kirkjuhólsbæinn. Leiðarmerki eru: Grjót-
varða á sjávarbakkauuni 3 in. á hæð, upp úr henni stendur tré, 1 m. á hæð. Varða
[æssi á að bera í vörðu sem stendur uppi í holti 2 ni. á hæð. Neðri varðan stendur 20
in. frá sjó, en milli merkja er 800 m. Leiðarstefnan er norðaustur, þráðbein framan
úr djúpi, og alla leið inn á miðja vík, þar er beygt lítið eitt lil austurs fyrir blind-
sker, og' svo aftur tekin sama lína beint í land.
c. TRAÐIR
Lendingin er vestan til við Traðabæinn. í lendingunni er möl og klappir. Leið-
armerki eru tvær vörður; neðri varðan stendur á sjávarbakkanum, en hin uppi í
túni; fjarlægðin á milli þeirra er 80 m. Vörður þessar eiga að bera saman, og er
þeirri stefnu haldið inn á móts við skerjatanga, svokallað Tangarhöfnð, og er jiá
beygt lítið eitt til vesturs, og stefnt á tvær vörður, sem þá eiga að bera saman, og
jieirri stefnu haldið alla leið í land. Á sjálfri leiðinni eru engin sker eða grynningar,
en báðum megin við hana eru boðar og sker. Lending þessi er talin slæm, bezt með
hálfföllnum sjó.
d. HOFGARÐAR (Akur).
Lendingin er suðveslan við eyðibýlið Akur, hér um bil beint niður undan Hof-
görðum. Leiðarmerki: Grjótvarða á sjávarbakka, 2 m. á hæð, stendur fram á klett-
um vestan við mjóa gjá. Varða þessi á að bera i aðra vörðu, sem stendur nokkuð
ofar, millibil 33 m. Eftir þessum merkjum skal halda, þar til að tvær vörður, sem
eru að vestanverðu við víkina, bera saman, er xá beygt beint i vestur, og stefnt beint
á vörðurnar, þar til beygt er upp í lendinguna.
Boðar eða grynningar eru ekki á sjálfri leiðinni, en báðum meginn við hana.
Að vestanverðu er rif (Þangsker) sem fer i kaf um flóð. Lendingin er talin miður
góð. Um stórstraumsfjöru flýtur ekki að, bezt með hálfföllnum sjó.
e. BÚÐIR
Á fíúðum eru þrjár lendingar:
1. Frambúðir í suðvestur frá fíúðtim. Þar er lent í smávík sunnafi við klett sem
er í iniðri víkinni, þar er sandur og klappir. Leiðin er hrein hvernig sem stendur á
sjó. Lending þessi verður aldrei ófær og er talin bezta smábátalending að sunnan-
verðu við Snæfellsnes.
2. Lendingin heitir í Sandvík og er í suður frá fíúðum. Þar er lent að norðan-
verðu við sker. Leiðin inn i víkina er óhrein, farið á milli tveggja boða, ófært um
flóð ef illt er í sjó, en góð um fjöru.
3. Lendingin er fíúðaós. Leiðin liggur inn miðjan ós, og er lent þar við hlaðn-
ar grjótbryggjur. Með lágum sjó (4 klst.) fljóta bátar ekki inn Ósinn. Leiðarmerki
eru engin, hvorki á aðalleiðinni, eða upp í lendingarnar, jiegar komið er af sjó, er
haldið i norðaustur, grunnt inn ineð hrauninu, og svo beygt út af leiðinni upp í
lendingarnar. Fyrst upp í lendinguna á Frambúðum jiar næst upp í Sandvíkina og
síðast inn i Ós.
20. BREIÐUVÍKUIIHREPPUR
a. I.ÁTUR
Stefna lendingarinnar er austur; hún er í Grimsstaðalandi, sem nú er eyðijörð.
Lendingin er talin dágóð um flóð og þangað til hálffallið er út. Þá kemur upp grjót-
hryggur, sem ekki flýtur yfir fyrr en hálffallið er að. Leiðarmerki eru engin.
b. ARNARSTAPI
Lendingin er fáa metra frá túninu, snýr i austur. Þar er grjót og möl. Leiðar-
merki eru engin, lendingin er góð, og er útsjór talinn ófær, ef ekki er hægt að lenda
þar. Enda hefir lendingin oft verið notuð sem neyðarlending.