Rökkur - 01.01.1940, Blaðsíða 2

2
R O K K U R
ar og sár-beittar. Stgr. Tli. varð ungur „skáld
þjóðarinnar“ og hefir kveðskapur hans löngum
notið mikilla vinsælda meðal alls almennings. —
Islendingar hafa verið svo lánsamir, að eiga
mörg góð skáld og fáein, sem fram úr hafa
skarað, m. a. sakir óvenjulegrar orðlistar og
bragsnildar, hugsjóna-auðs og fegurðar i ljóði,
en hjá aðeins örfáum hafa allir hinir bestu og
glæsilegustu skáld-kostir farið saman. — Einn
skarar fram úr í þessu, annar í hinu. — Rímið
eitt eða hagmælskan heldur engu skáldi á floti
til lengdar. Þar verða aðrir kostir til að koma,
ef duga skal. Hagmælskan getur jafnvel orðið
til sárra leiðinda, ef andríki skortir og annað
það, sem „gerir gæfumuninn“. Lesandinn verð-
ur beinlínis leiður og þreyttur á hinu sífelda
rim-lulli og skokki um flatneskjuna þvera og
endilanga. Hins vegar geta rím-husar orðið all-
merkileg skáld og slórt eitthvað „út yfir gröf
og dauða“, ef mentun er í góðu lagi, mannvit og
smekkvísi, og ef þeir kunna þá list, að velja
yrkisefni við sitt hæfi. En alt af er þó hnoðið
leiðinlegt og klaufaskapurinn til angurs. Kvæði,
sem með þrautum fæðast og ofsalegum átökum
við mál og rím, eru æfinlega auðþekt og sjaldan
ánægjulegur skáldskapur. Málinu er einatt mis-
boðið á ýmsa vegu, en andlegu torfi, leir og
öðru dóti hnoðað í eyður og skörð, sakir rím-
nauðar og sárra vandræða. Getur þá viljað til,
að rétt hugsun brjálist og að úr öllu saman verði
hálfgerður óskapnaður.
-----o-----
Steingrímur Thorsteinsson dvaldist i Kaup-
mannahöfn um tuttugu ára skeið eða rúmlega
það og var allan þann tíma handgenginn Jóni
forseta Sigurðssyni. Á þessum árum munu
frelsiskvæði lians flest og livatningarljóð til
orðin. Þeir höfðu ekki hallann af því, stúdent-