Rökkur - 01.01.1941, Qupperneq 1

ROKKUR
ALÞÝÐLEGT MÁNAÐARRIT
STOFNAÐ í WINNIPEG 1922
XVIII. árg. Reykjavík 1941. 1. hefti.
Snðnrilavneikir
jólaiildir.
YIL.1I maður kynna sér
forna siðu og hátlu, seni
enn eru einhversstaðar við lýði,
verður maður að fara út af al-
faraleið og inn til afdala og
afskektra héraða, þar sem
straumar tísku og dægurmenn-
ingar liafa ekki flætt yfir. Best
er að fara til þeirra landa og
landsliluta, þar sem fólk er trú-
að, því að trúarbrögðin eru
venjulega fastheldin við alls-
konar venjur og hátíðasiði, og
þar getur maður sumstaðar lif-
að jól í ár og næstu ár, eins
og forfeður manns liéldu þau
fyrir áratugum og öldum.
Og nú skulum við fara suð-
ur til slavnesku landanna, og
halda þar heilög jól i ríki Sló-
vaka og Serba. Þeir eru ekki
rómversk-kaþólskrar trúar,
eins og Króatarnir, sein búa á
sönni slóðum, heldur játa þeir
grísk kaþólska trú, en þau trú-
arbrögð eru fastheldnust og
íhaldssömust við gamlar venj-
ur, allra kristinna kirkjudeilda
sem til eru.
Það er efalaust trúarbrögð-
unum að þakka eða kenna,
hvað slavneskar þjóðir halda
fast við aldagamlar venjur.
Þær segja, að heldur vilji þær
að þorpið sitt glatist, heldur en
að siðirnir i þorpinu glatist.
Þessar þjóðir segja líka, að sið-
irnir séu Iög, sem ekki megi
brjóta. Einna íhaldssamastir og
fastheldnastir við fornar venj-
ur eru Sex-bar.
Þrjár veigamestu og stærstu
hátíðir Serba eru jólin, pásk-
arnir og „slava“-hátiðin, en
hún er lialdin verndardýrlingi
fjölskyldunnar til heiðurs.
Páskahátiðin fer fram með
svipuðum hætti og páskahátíð-
ir annai-a kristinna þjóða, en
inn í jólahátíðina er aftur á
móti fléttað ýmsum æfagöml-
um, frumstæðum siðum, sem
eiga rætur sínar að rekja alla
leið aftur til frumkristni, eða