Rökkur - 01.06.1945, Side 12

172
RÖKKUR
að einkunnarorði, og eg veit að þér munuð inna hana
af höndum göfuglega. Eg mun fylgjast vel með öllu,
sem gerist og yður varðar, og gleðjast yfir afrekum
yðar á degi hverjum. Eg mun stöðugt hafa velferð
yðar í huga.
Eg bið guð að blessa yður og veita, að þér megið
heim koma að unnum sigri.“
Hér þarf ekki að fjölyrða um, hversu þessir her-
mcnn ræktu skyldu sína. Og allir þeir, sem á eftir
þeim fóru.
Margir áttu ekki afturkvæmt, en fleiri voi’u þeir,
sem heim komu að lokum; en þeirra, sem féllu á
vígvöllunum, hefir verið minnzt árlega við gröf ó-
þekkta hermannsins, á elleftu stundu ellefta dags
hins ellefta mánaðar ársins.
Þ. 20. apríl 1937 — 23 árum eftir styjöldina,
scm háð var til þess að aldrei framar yrðu styrjaldir
háðar, flutti Neville Chamberlain, fjármálaráðherra
Bretlands, ræðu, sem varpaði sk5rru Ijósi á það,
hversu þjóðirnar eru skjótar að gleyma.
Chamberlain komst svo að orði, að um
„Mörg komandi ár yrði að verja stórkostlegum
fjárhæðum til landvarna. Þótt skattgreiðandinn
kunni að mögla, mun honum nokkur huggun að því,
að þessar auknu byrðar leiða til þess að æ hraðar
sækist að öryggis-markinu.“
A meginlandinu spígsporuðu þeir Hitler og Musso-
lini meðal herskara sinna. Á Spáni var háð borgara-
styrjöld, sem lamar þar allt á sviði þjóðlífs, fjárhags
og athafna um hálfa öld eða lengur. Það virtist
stefna í þá átt, að ekki þyrfti nema nýjan Sarajevo-
viðburð til þess að hleypa öllu í bál. „Við skulum
voná að það dragist sem lengst“, segir höfundur
þessarar greinar að lokum.
Sá ótti, sem fram kom í niðurlagi greinar hans,
hafði við full rök að styðjast, því að eftir að hún var
fyrst birt, stefndi hraðbyri í áttina til nýrrar heims-
styrjaldar, sem hófst í septemher 1939.