Rökkur - 01.06.1950, Blaðsíða 1

R Ö K K U R
ALÞYÐLEGT mánaðarrit
STOFNAÐ I WINNIPEG 1922
XXVI. árg. Reykjavík 1950. 2. h.
ARFLEiÐ ÓTTANS
SKÁLDSAGA
EFTIR GARNETT WESTON.
Duff Catleigh hafði verið einn á gangi um stund á far-
þegaþilfari „Princess Margaret“. Hann var vanur sjóferð-
um, en þessi fimm klukkustunda sjóferð var of löng, að
honum fannst, til þess að geta vanizt öllum þeim breyt-
ingum, sem jafnan er um að ræða, þegar menn leggja í
ferðalag á sjó. Hann var sannast að segja dauðleiður á
öllu og um leið og hann nam staðar á hléborða, hugsaði
hann eitthvað á þá leið, að hann yrði þeirri stundu fegn-
astur, er þessu ferðalagi væri lokið.
Sjógangur var ekki mikill, en það gustaði allmikið, er
skipið brunaði áfram meðfram hinni dularfullu strönd
Norðvesturlandsins. Honum fannst ósjálfrátt, að stefnt
væri beint á haf út — Kyrrahafið, en eftir kortinu að
dæma voru framundan eyjar margar, til að sjá sem tangi,
sem skagar langt í sjó út. Og þessar eyjar sumar töldust
ekki til smásmíða náttúrunnar. Hin stærsta þeirra -s'ar
um 500 kílómetrar á lengd og þangað ætlaði hann. Þar
voru fjöll og dalir, ár og skógar. Þama var endastöð á
ferðalagi, sem hann alls ekki hafði ætlað sér að fara í.
Hann minntist þesss, er hann lagði friá sér einkennis
búninginn sinn að aflokinni seinustu heimsstyrjöld, að
hann hafði heitstrengt að fara aldrei úr landi framar —
4