Rökkur - 01.06.1950, Blaðsíða 41

RÓKKUR
89
komið að eða inn i Clonaleur-íveruhúsið. En vafalaust
var það þangað, sem Iiún ætlaði sér. Til Clonaleur heyrði
mikið skóglendi um fjöll og hálsa og merskiland með-
fram sjónum, sem iðulega flæddi yfir. Úr kænunni forð-
um hafði hann litið hið auðnarlega, veðurbitna iveruhús
úr fjarska. Það var fjórðung úr mílu inni i landi. Hann
var 12 ára er þetta gerðist og mundi ekkert greinilega.
Maðurinn, sem var með honum sagði, að það væri reimt
þarna? Þeir liöfðu farið með ströndum fram og eitthvað
upp eftir Tackims ánni, og komu þar í Rauðskinna-þorp
og keyptu skelfisk. — Seinni ferðin var farin einu eða
tveimur árum siðar.
Þá fór liann á veiðar í Clonaleur-skógunum, og leit
íveruhúsið ofan úr fjöllunum, úr fimm kilómetra fjar-
lægð. Þaðan virtist húsið umkringt merskilandi. Hann
hafði ekki farið aftur i veiðiferð þarna. Slcógurinn var
svo þykkur, að veiðidýrin gátu verið i nokkurra metra
fjarlægð, án þess að maður kæmi auga á þau. En hann
mundi eftir brautinni um skóginn, sem notuð iiafðti
verið til að aka um hinum gildu trjástofnum, sem faldir
höfðu verið í skógunum. Þessi vegur var lítið notaðm’
þá og vel gat verið, að honum hefði verið lokað — eða
hann væri ófær, að minnsta kosti bifreiðum.
Þau voru komin út fyrir borgina og ljósin úr úthverf-
unum horfin. Við og við sáu þau ljós í gluggum strjálla
sveitabýla, og þessi strjálu ljós virtust aðeins gera nátt-
myrkrið enn geigvænlegra. Hann hafði sjaldan ekið langt
frá Port Albert eftir að dimmt var orðið. Og það var ein-
hver beygur i honum, sem liann hafði aldrei fundið til í
Port Alhert. En hann var gripinn einverri ákefð og eftir-
væntingu — og það var þegar farið að bóla á því, þegar
hann heyrði rödd stúlkunnar, sem bar liið fagra, hljóm-
mikla, þjóðlega írska nafn — Maureen O’Donnell. Hann
leit á þetta ferðalag sem óvanalegt ævintýri, heillandi,
seiðandi — en þó var einhver geigur í honum.
í aftursætinu sat ungfrú Maureen O’Donnell. Forfeður
hennar voru jarlar og hertogar, og O’Flaherty flaug cl<ki
annað í hug, en að hugsánir hennar væru allar bundnar