Veiðimaðurinn - 01.12.1943, Blaðsíða 8

,,Hann er a' í Efra-Potti.
eingöngu á maðkinn, og nota því mið-
ur ekki annað agn, að slæma honum
út í straumamótinn. Hann fær þá allt-
af einn eða tvo laxa.
Spölkorn neðan við Aquarium sam-
einast Krókavatnsá Þverá og eykur
hún vatnsmagnið að mun. En lax geng-
ur ekki í Krókavatnsá. Rétt neðan við
ármótin er Sigurhylur, sem ekki ber
nafn með rentu.
Við förum hér hægt, vegurinn er
vondur og varasamur og því berta „að
hafa fætur fyrir sér og fara gætilega“.
Það er líka ástæðulaust að flýta sér
um of, því að hér eru pollar í ánni
víða, sem lax getur legið í.
Þegar við komum í hæðarsporðinn
vestan við Aquarium og sjáum hvar
Lambá og Þverá mætast, vill Brúnn
beygja upp með Lambá. Það eru elli-
mörk á klárnum að hann skuli láta
sér detta í hug að við rennum í Lamb-
árfoss, þegar einhverjir beztu veiðistað-
irnir í Þverá eru á næstu grösum.
Nú leggjum við yfir ána rétt ofan við
ármótin, því að undir háa bakkanum
að norðan, spölkorn neðar, eru tveir
strengir, sem oftast gefa lax fyrri hluta
sumars begar lónbúinn er í göngu.
Strengir þessir eru nefndir eftir vel-
þekktum veiðimönnum í Þverá, sá efri
6
heitir M. A. eif hinn neðri G. G. Kipp-
korn neðar er farið af baki og áð við
Efri-Rauðabergshyl, enda er nú klukk-
an orðin 10 og matarlystin geysileg.
Þér finnst ef til vill nöfnin á veiði-
stöðunum all einkermileg. Ég er ekk-
ert undrandi á því. En sannleikurinn
er sá, að margur veiðimaðurinn, bæði
frónskur og útlenzkur, hefur við Þverá
dvalið og veiðistaðirnir sumir borið
minjar þeirra í nafnfesti sinni. Aðrir
eiga aldagömul nöfn, sem eiga rót sína
að rekja langt að baki þess tíma, er
stangaveiði tók að tíðkast í íslenzkum
ám og vötnum.
Morgunverðinn snæðum við í ró og
næði og Brúnn gamli kemur og heimt-
ar „sinn skammt“, rúgbrauðsneið og
sykurmola. Og svo snúum við okkur að
ánni aftur.
Vatnsmagnið er nú orðið að mun
meira en í Aquarium eftir að hinar
tvær fyrrgreindu ár hafa sameinazt
Þverá.
Ain fellur í allþungum hvítfreyðandi
streng fram í hylinn og ýrist upp um
bergið sunnanmegin árinnar. Þetta er
fallegur veiðistaður og laxinn á það til
að taka um allan hylinn. Þó virðist yf-
irleitt reynslan vera sú að ofarlega í
hyljunum og strengjunum taki „silfri“
bezt.
Það má heita að kafli árinnar milli
Efri- og Neðri-Rauðabergshylja sé sam-
fellt veiðisvæði, hylur við hyl og
strengur við streng. Helztir eru Smala-
strengur, Mið-Rauðabergshylur, Bykkja
og Neðri-Rauðabergshylur, en einlæg-
ir strengir á milli þeirra allra. Smala-
strengur er tvískiptur, fallegur flugu-
staður og frægur fyrir feikna veiði sem
brezkur veiðimaður fékk þar morgun
einn. Miðrauðabergshylur er ekki eins
fallegur, enda ekki jafn fengsæll.