Veiðimaðurinn - 01.12.1943, Blaðsíða 11

Græni hylur er skammt neðan við
Víghól, undir háa bakkanum norðan
megin árinnar. Bregst hann til beggja
vona. Er stundum ágætur, stundum af-
leitur.
Nokkru neðar fellur áin enn um
gljúfur, sem eru mjög djúp og brött.
Eru það fáir veiðistaðir, heldur léleg-
ir, enda ekki mikið stundaðir. Hillpcrt
er þar efstur hylja, en á milli hans og
Prinsessanna tveggja, efri og neðri, eru
tveir snotrir strengir. Nokkru neðar eru
Eyjólfsflúðir. Eyjólfur í Mjólkurfélag-
inu er víst eini maðurinn, sem veit ná-
kvæmlega hvar sá veiðistaður er. Það
er erfitt að veiða þennan kafla árinn-
ar og alls ekki farandi með hesta. J>ú
verður því að láta þér nægja að horfa
á hyljina frá gljúfrabrúninni meðan
við erum á þessari yfirreið, en næst
þegar þú átt leið þarna um skaltu
ferðast á þínum tveim, og reyna hylj-
ina.
Um fjórðungs stundar reið frá Víg-
hól komum við að Gorgemouth. Er það
mikill hylur, sem oft gefur góða veiði,
en ekki er hann skemmtilegur. Beztur
fyrir maðkadorgara. Hann er rétt of-
an við hátt og bratt malar- og klappar-
horn, en rétt neðan við hornið er hinn
frægi og fallegi Hornhylur, sérstaklega
ákjósanlegur fluguhylur.
Hann er kunnur fyrir fiskisæld og
svo er einnig um Hambró sem er um
500 metrum neðar. Hann er þó hvergi
nærri eins glæsilegur og Hornhylur.
Fimm-strengir verða næstir á leið
okkar, fállegir í freyðandi sinni, fimm
í röð, hverir við annan. Næst efsti
strengurinn hefur löngum þótt einna
fengsælastur.
Neðan við Fimm-strengi erum við
komnir að kafla í ánni, sem mjög lítið
er veiddur. Á það rót sína að rekja til
þess, að áin fellur hér mjög þröngt og
mest megnis í djúpum og straumlitlum
•ryljum, sem illt er að komast að. Við
ríðum því yfir ána við Fimm-strengi og
niður með henni að norðanverðu um
Örnólfsdalsskóginn. Hér er fagurt og
hlýlegt, og bersýnilega ágætt berja-
land.
Við höldum niður að ánni að nýju
við Valkyrju, hylur, sem er rétt neð-
an við Broken-bridge, en þar virðist
einu sinni hafa verið klapparbrú yfir
ána, líkast sem áin hafi brotizt í gegn
um feykna mikið og hátt berg, en und-
ir er djúpur grængolandi hylur Hvor-
ugur þessara staða telst góður til veiða.
Næstur er svo Galti, djúpur hylur og
all mikill, en þar veiddi frú Stella
Andrésson 30 punda hryggnu um mið-
sumar 1941. Nokkru neðar er Víkingui,
Fúsi og Klettsfljótið, en þar rennur
áin að nýju inn í gljúfur.
Víkingur er þessara hylja fegurstur
og ber nafn með renTu.
Hér standa efstu byggðu bólin víð
Þverá, sín hvoru megin árinnar. Sel-
hagi að sunnan en Örnólfsdalur að
norðan. Þaðan fá Víghólsmenn egg og
mjólk, en hesta léða hjá Ingvan á Sel-
haga og reyktan lax keyptan.
í gljúfrunum neðan við Klettsfljótið
er lítið um veiðistaði. Má reyndar með
sanni segja að einungis einn staður sé
þar veiðandi, en það er hinn glæsilegi
Múlahylur neðst í gljúfrunum, áður cn
áin breiðist fram á Norðtungueyrarn-
ar.
Hér blasa við manni bæjarhúsin i
Norðutungu, hvít með rauðu þaki.
Þangað höldum við í kvöld og þiggjum
hina alkunnu gestrisni húsfreyjunnar,
en hún tekur jafnan vel á móti Þverár-
veiðimönnum, sem öðrum.
Ég þarf þó að sýna þér fallegan
9