Veiðimaðurinn - 01.12.1943, Blaðsíða 14

Veiðimaðurinn - 01.12.1943, Blaðsíða 14
En hvað um Ármótakvörnina, spyrj- um vér? „Hún er rétt ofan við ármót Stóru- og Litlu-Þverár“. Báðir eru þeir félagar sammála um það, að lax standi þar lítið við, en að oft geti fengizt þar góð veiði, þegar „fiskur“ sé í göngu. En nú virðast þeir sækja í sig veðr- ið, eins og þá langi til að segja frá ein- hverju stóru; einhverju, sem sannar- lega verðskuldi að um það sé talað. Jú, jú! Það er Klapparfljótið sem næst verður á vegi okkar. „Þessi hylúr er einhver allra bezti veiðistaðurinn í allri Þverá, og bregzt aldrei. Nafn sitt dregur hann af klöpp norðanverðu við ána, sem teygir sig út í hylinn. Þarna er mikil náttúrufegurð, kjarr og skógur að norðanverðu en dá- samelg fjallasýn til suðurs og austurs. Einkirm er straumfall hylsins ákjósan- legt fyrir flugu, segir Hallgrímur, en Magnús heldur því fram, að líka „megi“ veiða þar á maðk. Báðir eru þó sam- mála um, að þetta sé „Paradís“ Neðri- árinnar. Klapparfljótið hafði breytzt nokkuð síðastliðið vor, sem álitið er af fróðum mönnum að sé til hins verra, en samt sem áður reyndist hylurinn góður og stöðugur veiðistaður 1 sumar. Það mun yfirJeitt reynast svo, að fremur vænn lax fáist úr Klapparfljót- inu. Næst komum við að Þórunnarhyl, en á milli Klapparfljótsins og hans er smá-strengur, sem Mjóstrengur nefn- ist; lítt veiðandi nema þegar „lágt“ er í ánni. Þórunnarhylur er gríðar stór og mikill hylur, sem þótti afar góður veiðistaður áður fyrr. Hann er jafn veiðandi að sunnan- og norðanverðu ár- innar. Lítið mun hafa aflazt úr hylnum undanfarin ár en þó nokkuð misjafnt. Hylurinn er talinn mjög ákjósanlegt riðsvæði. Þá tekur við alllangt veiðistaðalaust svæði árinnar, en næst komum við að Drangshyl. Þetta er fremur lítill hylur um sig en afar djúpur. Talinn er hann fremur lélegur veiðistaður. Mjög skammt frá Drangshyl og beint niður af Arnbjargarlæk er Gellir, sem um tíma var álitinn einn allra bezti veiðihylurinn í allri Þverá frá upptökum til óss. Breytti hann sér svo- lítið í vor til batnaðar og veiddist því betur í honum í sumar en undanfarin ár. Réttarkvörn er næsti veiðistaður, sem við komum að. Hylurinn er und- ir háu bergi sunnan megin árinnar og er því betra að veiða hylinn að norð- anverðu. Girðingarstrengur er nokkru neðar og gefur hann oft góða sjóbirt- ingsveiði. Nú nálgumst við veiðimannahúsin að Melshúsum. Rétt fyir ofan þau er Hús- kvörnin og þvínæst Steinahylur, beint niður af Melshúsum, og þótti hann löngum ágætur veiðistaður. Hann er fremur grunnur efst, en dýpkar með- fram bergi austan megin árinnar. Steinahylur hefur ekki reynzt sem skyldi undanfarin ár. Síðan má heita að veiðistaðalaust sé í ánni þar til komið er að Lundahyl. Hann er gríðar mikill hylur undir brúnni, þar sem farið er yfir Þverá. Má oft sjá af brúnni lax í gríðar mikilli mergð í hylnum, enda reynist han tíðum mjög fengsæll veiðistaður. Klappir skaga fram í hylinn víða en á milli þeirra er sand- og malarbotn. Á- kjósanlegt „laxaland“. — Einhver allra 12

x

Veiðimaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Veiðimaðurinn
https://timarit.is/publication/1774

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.