Harmonikublaðið - 15.05.2021, Blaðsíða 14

Ásta Soffía Þorgeirsdóttir
cx0 Qjn
Vorið 2010 fór fram á vegum SÍHU keppni í harmonikuleik. Þar komu fram nemendur
víðsvegar að af landinu og kepptu í þremur aldursflokkum. I keppninni komu fram
margir af þeim sem áttu eftir að verða bestu harmonikuleikarar landsins, nú ellefú árum
síðar. Nokkrir keppendanna luku námi hér heima, en fóru síðan í framhaldsnám ytra.
Einn af þeim er Asta Soffía Þorgeirsdóttir, sem sigraði í sínum aldursflokki (13-16 ára).
Síðan hefúr mikið vatn runnið til sjávar og ýmislegt hefúr á daga hennar drifíð síðan. Ég
mælti mér mót við Astu Soffíu í vetrarlok til að forvitnast um þennan unga fúlltrúa
harmonikunnar.

Hvar og hvenær er Asta Soffia fædd?
Eg er fædd á Húsavík 31. júlí 1995, dóttir
Sigríðar Jónsdóttir, sem er Siglfirðingur og
Þorgeirs Björns Hlöðverssonar frá Björgum í
Kaldakinn.
Var mikið um tónlist á æskuheimilinu?
Foreldrar mínir eru miklir tónlistarunnendur
og hafa alltaf haft gaman af dansi og hlusta
mikið á tónlist. Það var oft mikið fjör og
fjölmenni á Björgum og ömmufólkið mitt frá
Gautlöndum skemmtilegt og fjörugt. Það
hefúr gaman af tónlist og margir tónlistarmenn
í þeirri ætt, þeirra á meðal Hjálmar H. Ragnar
skólastjóri. Það eru margir söngfuglar ættaðir
úr Gautlöndum.
Hvernig kviknaði áhugi þinn á harmo-
nikunni?
Ég ólst upp á Húsavík, þar sem mörg
frændsystkini mín lærðu á hljóðfæri og mér
fannst bara eðlilegt að fara í tónlistarskólann,
sem var og er alveg frábær. Það var mikið og
fjölbreytt félagslíf á Húsavík þegar ég var að
alast þar upp, mikið tónlistarlíf og leikfélag í
miklum blóma, þar sem Diddi Hallmars
(Sigurður Hallmarsson) og Dísa (Herdís
Birgisdóttir) konan hans voru potturinn og
pannan. Við Diddi nutum þess að leika saman,
en hann var einstaklega mikil tilfinningavera
og það átti vel við okkur að sýna tilfinningar
í gegnum tónlistina. Hann Diddi var svo
tilfinninganæmur að hann gat tárfellt við einn
sérstakan tón, eða eina sérstaka laglínu.
Hvar lærðir þú á hljóðfærið?
Eins og komið hefur fram var mjög öflugt
tónlistarlíf á Húsavík og ég byrjaði að læra á
blokkflautu, en síðar kom að þvf að velja
hljóðfæri til frambúðar. I skólanum var strákur
14
sem ég var svolítið skotin í. Hann var
að læra á harmoniku og var bara mjög
góður og auðvitað valdi ég harmoniku.
Foreldrar mínir urðu steinhissa, þetta
hafði ekki hvarflað að þeim. Þeim tókst
ekki alveg að fá mig ofan af þessu, en
sömdu við mig um að læra á trompett,
en ég mætti líka reyna við harmonikuna.
Þetta heppnaðist ágætlega og ég hafði
mjög gaman af því að leika í
lúðrasveitinni, en nikkan fór fljótlega í
fyrsta sætið. Foreldrar mínir féllu fljótt
fyrir harmonikunni og hafa stutt mig
dyggilega frá upphafi.
Með köttinn Skugga við mynd eftir vin sinn Didda Hallmars
Heppin með kennara
í upphafi
Voru einhverjir áhrifavaldar
fyrir norðan?
Arni Sigurbjarnarson skólastjóri
tónlistarskólans var mikill áhrifavaldur
á þessum fyrstu árum mínum. Hann
er ennþá góður vinur minn, sem mér
þykir mjög vænt um. Hann hafði
einstakt lag á því að auka áhuga okkar
unga fólksins á tónlistinni. Hann var alltaf
til staðar þegar við leituðum til hans og
það var aldrei nein kvöð að æfa heima, það
var bara skemmtilegt. Svo má ekki gleyma að
hann leyfði okkur að hlusta á meistara í
harmonikuleik eins og Frakkann Richard
Galliano og Rússana Friedrich Lips og Iosif
Puritz eldri. Þá kynnti hann okkur fyrir tónlist
Pietro Frosinis, sem samdi margar ódauðlegar
perlur á sínum ferli. Þá má bæta því við að
meistari Astor Piazzolla var á dagskrá líka, auk
Lars Holm, sem á margar góðar útsetningar
fyrir harmoniku. Ekki má gleyma að hann
kynnti okkur fyrir Bach og þeim félögum að
sjálfsögðu. Árni lagði líka áherslu á að við
gætum spilað eftir eyranu, sem er mjög
mikilvægt til hliðar við nótnaspil. Þá langar
mig að minnast áTogga (Þorgrím Sigurjónsson)
sem ég kalla alltaf hesta afa. Hann er hjartahlýr
músíkant af guðs náð, munnharpa er hans
hljóðfæri, sem hann hefur spilað á alla ævi og
svo er hann ansi lunkinn á harmonikuna. Ég
byrjaði að vera með honum upp í hesthúsum
þegar ég var 10 ára og hann hvatti mig
eindregið áfram alla tíð í harmonikuleiknum.
I gegnum Togga kynntist ég spili Toralf
Tollefsen alveg frá því ég var 10 ára en hann