Jólaklukkur - 01.12.1943, Page 20

18
JÓLAKLUKKUR
tóku í Jerúsalem á þeim tíma, sem hún
dvaldi þar; en það er talið hafa verið á
tímabilinu 380—400.
1. Innritun hinna hæfu.
Ennfremur verð ég að rita um, hversu
þeir eru fræddir, sem skírðir eru á páskum.
Þeir, sem vilja láta innrita sig, leggja inn
nöfn sín sunnudaginn næstan fyrir föstu-
inngang og presturinn innfærir nöfn
þeirra allra. Og þegar prestur hefir inn-
ritað nöfn þeirra, þá er stóll biskups sett-
ur í miðja stóru kirkjuna, þ. e. píslarvotta-
kirkjuna, prestar sitja á stólum til beggja
handa honum, en klerkar allir standa.
(Klerkar eru djáknar, lesarar og dyraverð-
ir). Því næst eru þeir innrituðu leiddir inn
einn og einn í senn. Séu það karlar, eru
feður þeirra með þeim, en séu það konur,
eru mæður þeirra með. Þá spyr biskup ná-
granna hvers þeirra um sig, sem inn eru
leiddir og segir: „Lifir þessi maður góðu
líferni, er hann hlýðinn foreldrum sínum,
er hann hvorki vínhneigður né óheill?“
Auk þessa spyr hann um ýmsa aðra alvar-
lega lesti. Pinni hann manninn vítalausan
um alla þá hluti, ritar hann nafn hans
niður eigin hendi. En sé hann ákærður um
nokkurt mál, býður biskup honum út að
ganga og segir: „Látið hann betra sig og
þegar hann hefur betrazt, þá látið hann
koma til endurfæðingarlaugarinnar“. Á
sama hátt yfirheyrir hann konur. En sé
einhver ókunnugur, kemst hann ekki svo
auðveldlega til skírnarinnar, nema hann
hafi vitnisburði kunnugra (þ. e. úr söfn-
uðinum).
2. Trúfræðslan.
Um þetta verð ég einnig að rita, virðu-
legu systur, svo að þér haldið ekki, að þess-
ir hlutir séu gerðir út í bláinn. Venjan hér
er sú, að þeir, sem til skírnar koma, fasta
í 40 daga, en fyrst eru þeir prímsigndir af
klerkunum snemma dags, jafnskjótt og
morgunmessunni er lokið. Strax á eftir
(prímsigninguna) er stóll biskups settur í
hina stóru kirkju og allir, sem eiga að skír-
ast, sitja nærri biskupi, karlar og konur,
einnig standa þar feður þeirra og mæður.
Ennfremur koma allir, sem óska að hlýða
á, og setjast inni í kirkjunni — þó aðeins
trúaðir, því engir aðrir koma þar, sem
biskup kennir lögmálið. Hann byrjar á
Fyrstu Mósebók og fer síðan gegnum allar
ritningarnar. Fyrst skýrir hann þær bók-
staflega og síðan þýðir hann þær andlega.
Einnig er þeim kennt um upprisuna og
sömuleiðis viðvíkjandi trúnni á þessum
40 dögum. Þetta kallast trúfræðsla.
3. Trúarjátningin.
Þegar fimm vikur voru fullnaðar frá
þeim tíma, er trúfræðslan hófst, var þeim
kennd trúarjátningin. Eins og biskup út-
skýrði ritningarnar, svo útskýrir hann og
trúarjátninguna, hverja grein hennar,
fyrst bókstaflega og síðan andlega. Á
þenna hátt fara allir trúaðir á þessum
slóðum gegnum allar ritningarnar í
kirkjunni, að svo miklu leyti sem þær eru
allar kenndar á þessum 40 dögum frá
fyrstu stund til hinnar þriðju (þ. e. frá kl.
6 til 9 árdegis), því að fræðslan stendur
þrjár stundir. — eftir að lokið er fræðslu-
stundinni, er biskupi fylgt með sálmasöng
til grafarkirkjunnar. (Grafarkirkja nefn-
ist nú sú kirkj a, sem reist var á gröf Krists,
en í þann tíð kallaðist hún upprisukirkja).
Þannig eru þeir fræddir þrjár stundir á
dag í sjö vikur, en áttundu vikuna, hina
svo kölluðu miklu viku, er enginn tími til
þessa, vegna þess, sem frá er skýrt að
framan. (Það, sem hér er átt við, eru mess-
ur þær og göngur, sem fram fara alla daga
kyrru viku. Eru þá hinir ýmsu staðir, sem
snerta píslarsögu Drottins, í Jerúsalem og