Jólaklukkur - 01.12.1943, Page 32

sama tvisvar? Sálmarnir eru nákvæmlega
eins.“
„Nei, það eru þeir ekki, en líkir,“ svar-
aði Sigríður. „Mér fannst þeir ættu erindi
til þín.“
„Ég held þeir eigi ekki síður erindi til
þín, Sigga mín. Líttu hérna á 6. versið í
14. sálminum. Þú brígslar pabba og
mömmu. En hvað stendur hérna? — „Þér
megið,“ já, þú en ekki þér, þú mátt „láta
ráð hinna hrjáðu til skammar verða, því
að Drottinn er samt athvarf þeirra.“
„Sér er nú hver ósvífnin! Hvort okkar
heldur þú, að hafi hrjáð þau meir? Líttu
heldur á fyrsta versið og mundu, að það á
við þig. Hvað ert þú svo að tala um, að
Drottinn sé athvarf?“
„Þú vinnur mig aldrei með þessu, Sigga
mín,“ svaraði Björn. „Farðu að hræra jóla-
köku. Það lætur þér betur. Kvenfólk á
ekki að prédika. Ég fer að hjálpa pabba.“
Sigríður varð ein eftir. Hún settist við
og fór að lesa Galatabréfið.
„Hvernig féll þér Galatabréfið?" spurði
Sigurður bóndi dóttur sína, þegar setið var
að síðdegiskaffi.
„Ég skil það ekki,“ svaraði hún. „Mér
finnst það svo flókið, og þó hef ég alltaf
skilið það svo vel og haldið mikið upp á
það.“
Faðir hennar leit til hennar. Kærleikur
og festa lýsti af svip hans.
„Það hefur farið líkt fyrir þér og Galata-
mönnum, dóttir. Það hefur einhver komið
þér í uppnám, beitt þig töfrum, truflað
þig. Þú hljópst vel, en einhver hefur hindr-
að þig frá hlýðni við sannleikann. En Gal-
atabréfið er skrifað til þess, að sá sann-
leikur, sem fagnaðarerindið flytur, við-
haldist hjá oss.“
„Já, pabbi minn, þetta bréf hefur oft
veitt mér huggun, en nú fannst mér það
dæma mig. Þar er t. d. talað um að auka
við staðfesta erfðaskrá. Hvaða erfðaskrá?“
„Það stendur í bréfinu.“
„Hvar þá?“
„Manstu eftir orðunum þeim, að Guð
sendi son sinn, „til þess að hann keypti
lausa þá, sem eru undir lögmáli ... . “
Hvað kemur svo?“
„Það man ég ekki.“
„Svo að vér fengjum sonarréttinn,“ og
rétt á eftir stendur: „en ef þú ert sonur,
þá ert þú líka erfingi að ráði Guðs.“
„Já, nú skil ég, hvaða erfðaskrá. En
hvað er það að auka við hana?“
„Það hefur hjarta þitt sagt þér.“
„Já, það er alveg satt. Ég hef líklega
bætt við erfðaskrá Guðs.“
„Hverju?“
„Líklega þessu lögmáli, sem þú sagðir
í dag, að ég væri undir.“
„Já, alveg rétt. Þú heldur, að rangt sé
að halda jól, af því að það er ekki skipað
í Biblíunni. En þarf Guð að skipa þér allt?
Vertu ekki að bæta við erfðaskrá Drott-
ins. Það getur farið illa. Hvernig segir nú
Páll? „Þér eruð orðnir viðskila við Krist,
þér sem ætlið að réttlætast fyrir lögmál.“
„Já, pabbi. ég held það sé þetta og ann-
að þessu líkt, sem olli mér óróa og gerði
mér bréfið torskilið. Ég var hrædd um,
að ég væri fallin úr náðinni.“
„Ég óttaðist þetta einnig, eða að svo
færi. En stattu nú stöðug í frelsinu, sem
Kristur hefur frelsað þig til og láttu ekki
leggja á þig ok lögmálsins á ný.“
Það varð breyting á Sigríði. Hún tók til
starfa, glöð og hress í anda, við undirbún-
ing jólanna ásamt móður sinni.
Um kvöldið sátu þau öll saman í stof-
unni og töluðu um náð Guðs. Björn var
með. Hann hafði verið órór um daginn,
þótt hann léti á engu bera við föður sinn.
Það voru nokkur orð úr 53. sálminum, sem
hann gat ekki losnað við, einkum þessi: