Verzlunartíðindi - 01.06.1964, Qupperneq 3

/----------------
MÁLGAGN KAUPMANNASAMTAKA ÍSLANDS
KLAPPARSTÍG 26, 4. HÆÐ - SIMI 1 93 90
Ritstjóri: Jón I. Bjarnason
Ritnefnd: Haraldur Sveinsson
Lárus Bl. Guðmundsson
Þorgrimur Tómasson.
*
KAUPMANNASAMTÖK ÍSLANDS
Pormaður: Sigurður Magnússon
Framkvæmdastj.: Sveinn Snorrason.
SÉRGREINAFÉLÖG:
Félag blómaverzlana
* Formaður: Hendrik Berndsen
Félag búsáhalda- og járnvörukaupmanna
* Formaður: Björn Guðmundsson
Félag húsgagnaverzlana
* Formaður: Ásgrímur P. Lúðvíksson
Félag íslenzkra bókaverzlana
* Formaður: Lárus Bl. Guðmundsson
Félag ísl. byggingarefnakaupmanna
Formaður: Hjörtur Hjartarson
* Fulltrúi: Eggert Kristinsson
Félag kjötverzlana
Formaður: Jónas Gunnarsson
* Fulltrúi: Þorvaldur Guðmundsson
Félag Ieikfangasala
Formaður: Sigurður Sigurðsson
* Fulltrúi: Páll Jóhannesson
Félag matvörukaupmanna
Formaður: Guðni Þorgeirsson
* Fulltrúi: Sigurliði Kristjánsson
Félag söluturnaeigenda
Formaður Hafliði Þ. Jónsson
* Fuiltrúi: Hjörtur Fjeldsted
Félag tóbaks- og sælgætisverzlana
Formaður: Þorsteinn J. Sigurðsson
* Fulltrúi: Ólafur Þorgrímsson
Félag vefnaðarvörukaupmanna
* Formaður: Edvard Frímannsson
Kaupmannafélag Akraness
Formaður: Einar Ólafsson
* Fulltrúi: Elias Guðjónsson
Kaupmannafélag Hafnarfjarðar
* Formaður: Stefán Sigurðsson
Kaupmannafélag Keflavíkur
og nágrennis
Formaður: Þorbjörn Einarsson
* Fulltrúi: Sölvi Ólafsson
Kaupmannafélag Siglufjarðar
Formaður: Egill Stefánsson
* Fulltrúi: Björn Jónsson
Kaupmannafélag ísafjarðar
* Formaður: Jón Ö. Bárðarson
Skókaupmannafélagið
Formaður: Pétur Andrésson
* Fulltrúi: Sveinn Björnsson
Fulltrúi kaupmanna utan sérgreina-
f élaga:
* Sigurður Ó. Ólafsson
Oddamaður, kjörinn af aðalfundi K.Í.:
* Sigurður Magnússon
* Fulltrúar í stjóm K.Í.:
PRENTSMIÐJAN 0901 H.F
V__________________________________-J
\Í:rzl
,UNAR-
IND
Kvöldsala ver^lana
T^immtudaginn 2. júlí s.l. var samþykkt á fundi í borgarstjórn
Reykjavíkur að leyfa verzlunarfyrirtækjum og kaupmönnum að
hafa verzlanir sínar opnar til kl. 22.00 — til kl. tíu að kvöldi. Er
hér átt við allar búðir, sem hafa á boðstólum „sæmilegt úrval helztu
nauðsynjavara" — eins og það heitir í samþykktinni. Akvæði þetta
gildir því ekki aðeins fyrir matvörubúðir einar, heldur allar verzl-
anir, sem á boðstólum hafa „nauðsynjavöru“.
Samhliða þessu var ákveðin mikil aukning á vörulista söluturna
og annarra kvöldsölustaða, sem hafa opið til kl. 23.30. Má segja að
með þeirri ákvörðun hafi þessir sölustaðir verið gerðir að matvöru-
búðum, opnum til miðnættis.
Þessi ráðstöfun sýnist furðuleg, þar sem þessir sölustaðir hafa
engan kjarasamning, — sem stendur, — við Verzlunarmannafélag
Reykjavíkur og fyrri kjarasamningar miðaðir við að þessir staðir
seldu aðeins fáar vörutegundir.
Mikið hefur verið talað um „þarfir neytenda" og „sjónarmið
neytenda" í umræðum um „kvöldsölumálin“, og þá þjónustu, sem
verzlanir veittu og ættu að veita, og þá sérstaklega matvöruverzlanir.
Fáir virðast hins vegar hafa komið auga á þá staðreynd, að fólkið,
sem annast verzlunarþjónustuna, — þ. e. a. s. eigendur fyrirtækj-
anna og starfsfólk þeirra, — fólkið sem beint eða óbeint er tengt
verzlun og viðskiptum hér í borginni er um það bil fjórðungur íbú-
anna.
Þetta fólk er einnig neytendur og hefur sín sjónarmið ekkert síður
en aðrar stéttir þjóðfélagsins.
Hvað hinu atriðinu viðkemur, — þjónustunni, — má tvímælalaust
fullyrða, að hún er ekki lakari hér hjá okkur, en almennt gerist
meðal annarra þjóða.
Hér er fjöldi búða mjög nýtízkulegur, og hafa tileinkað sér nú-
tíma tækni.
Vöruvalið er mikið og gott.
Hér er fullnægt ströngu heilbrigðiseftirliti, sem er til sóma hvaða
menningarþjóðfélagi sem væri, en með samþykkt heilbrigðisnefndar
á stóraukinni sölu á matvöru í söluskálum og biðskýlakompum,
virðist nefndin beinlínis rífa niður það sem hún hefur verið að
byggja upp.
Dagvinnutími afgreiðslufólks í sölubúðum hér er 46 klst. á viku,
og er í hámarki miðað við það, sem annars staðar tíðkast. Ofan á
þetta bætast svo 25 til 40 klst. á mánuði í yfirvinnu á hvern starfs-
mann og er það meira en annars staðar þekkist.
☆
Eitt af því, sem öflugt ríkisvald á að tryggja þegnum sínum, er
félagslegt atvinnuöryggi. En félagslegt atvinnuöryggi til handa
verzluninni felst m.a. í fyrirmælum og ákvörðunum þess opinbera um
staðsetningu verzlana og verzlunarhætti. Það, sem kaupmenn hafa
fyrst og fremst farið fram á við borgarstjórn Reykjavíkur í þessu
máli, er einmitt að þeim sé tryggt félagslegt atvinnuöryggi og jafn-
rétti, — að þeim sé vært með fyrirtæki sín, og gert kleift að veita
viðskiptavinum sínum, — neytendunum, — sem mesta og bezta
þjónustu. Nú virðist hins vegar þessi sjálfsagða krafa kaupmanna
hanga á bláþræði lýðskrums pólitískra spekúlanta.
Þegar svo stendur á sem nú, að átök um viðskipti og verzlunar-
hætti eru framundan, mun verzlunarfólk og vinnuveitendur þess, —
kaupmennirnir, — snúa bökum saman í baráttu fyrir farsælli lausn
vandamálanna, en jafnframt sýna hinum pólitísku spekúlöntum, að
þeir hafa barið að dyrum eftir lokun og verður ekki hleypt inn til
höndlunar.
jib.
VERZLUNAR'TÍÐINDIN
35