Verzlunartíðindi - 01.06.1964, Side 12
Á undaníörnum árum hafa bæði hér og ann-
ars staðar í heiminum verið uppi kröfur um
styttingu vinnutímans. Bæði hérlendis og erlend-
is hafa þessar kröfur náð fram að ganga að meira
eða minna leyti. Verzlunarfólk fékk s.l. vetur
með kjaradómi talsverða styttingu á vinnutíma,
auk ailverulegra og verðskuldaðra kauphækkana.
Afleiðingin varð að sjálfsögðu sú, að vöruverð
hækkaði allmikið, þar sem iangt var frá að verzl-
unin gæti tekið á sig þennan aukna kostnað, án
þess að leggja hann á vöruna. Ef verzlanir al-
mennt færu daglega að hafa opið fram undir
miðnætti, eins og sumir telja nauðsynlegt, hlyti
óhjákvæmilega að koma að því að til ennþá
stórfelldari verðhækkana drægi vegna aukins
dreifingarkostnaðar. Það er augljóst mál, að al-
menn neyzla eykst ekki að neinu leyti, þó verzl-
anir væru opnar meirihluta sólarhringsins. Þess
vegna hlýtur sá aukakostnaður, sem óhjákvæmi-
iegur er með lengingu verzlunartímans, að leggj-
ast á vöruna fyrr eða síðar.
Ég tei það iurðulegt, hvað oft kemur fram í
ræðu og riti, að verzlunin, og virðist þá einna
helzt átt við matvöruverzianir, veiti ekki þá þjón-
ustu sem sjálfsögð og æskileg sé frá sjónarmiði
neytenda. Þessari skoðun halda meðal annars
Neytendasamtökin fram, og sumir virðulegir
borgarstjórnarfulltrúar hafa jafnvel haldið henni
á lofti. Ekki vil ég eða tel ástæðu til að draga
úr mikilvægi verzlunarinnar í þjóðarbúskapnum.
F.kki vii ég heldur mæla gegn því, að hún veiti
sem bezta þjónustu, svo framarlega sem sú þjón-
usta sem veitt er, er jafnt í hag kaupenda og
seljenda. Hins vegar hygg ég að erfitt muni
reynast að sannfæra fólk almennt um, að dreif-
endur matvöru séu ein þýðingarmesta stétt þjóð-
iélagsins. En það hijóta þeir að álita, sem ekki
telja sig geta verið án hennar þjónustu nema
örlítinn hluta sólarhringsins, að minnsta kosti
ber ekki á að þeir ráðamenn þjóðarinnar, sem
skammta henni laun fyrir sína þjónustu, meti
hana svo hátt. En þessi laun hafa verið og eru
enn, t. d. á landbúnaðarvörum, svo naumt
skömmtuð, að fjöldi verzlana hefur ýmist orðið
gjaldþrota, eða riðar á gjaldþrotsbarmi.
Þeir, sem hafa gengið fram fyrir skjöldu til
að krefjast bættrar verzlunarþjónustu, hafa
gleymt ýmsum þýðingarmiklum atriðum, sem
snerta þjónustu almennt, og til að nefna eitt-
hvað, því af nógu er að taka þá væri fróðlegt
að fá að vita, hvers vegna t. d. Neytendasamtök-
in kvarta ekki yfir, að Borgarstjóraskrifstofurnar,
Toflstjóraskrifstofan og Gjaldheimtan opna ekki
skrifstofur sínar fyrr en einni eða tveim klst. eftir
að flest annað fólk hefur hafið vinnu og loka
Framhald á bls. 52
44
VERZLUNARTÍÐINDIN