Heima er bezt - 01.03.2002, Qupperneq 10
grunnskólunum á Egilsstöðum og
Fáskrúðsfirði.
Þar sem ég kom svo mjög við
kirkjusöng, minnist ég presta á við-
komandi stöðum. Minnisstæðastur
þeirra verður mér án efa séra Þorleif-
ur Kjartan Kristmundsson (1925-
2000) á Kolfreyjustað, hreinskiptinn
og alúðlegur.
í gegnum þetta starf kynntist ég að
sjálfsögðu afar mörgum, og er þess
gott að minnast.
Ég spurði Árna, hvers vegna hann
hefði fluttst úr borginni við Sundin,
frá öllum félögunum og samstarfs-
mönnunum,á annað landshorn. Fram
kom að starf hefði boðist á Egils-
stöðum. Þá hefði sér verið mjög í
mun að breyta um lífsstíl.
Árni hefur nú orðið á ný:
- Ég stofnaði þarna AA-
deild 1978. Þarna bragðaði ég
ekki vín allt til 1993, er ég
greindist með kransæðastíflu,
og tók að hressa mig aðeins á
rauðvíni. En þetta vildi held-
ur vinda upp á sig með árun-
um, svo að ég skrúfaði fyrir
og hætti alveg á síðasta ári.
Lífið er fagurt, og hóflega
drukkið vín gleður mannsins
hjarta. En hóf er á öllu best,
og best er óbrengluðum og
allsgáðum að fara í gegnum
lífið, að fenginni reynslu.
Kannske næ ég helming af
fyrra bindindisskeiði, sextán
og hálfu ári. Ég verð þá kom-
inn á tíræðisaldur. Og konan
má svo sem færa mér eitt
rauðvínsglas fyrir svefninn.
Um þessar mundir er ég að
undirbúa Djasshátíð Egils-
staða, sem haldin verður í júlí
í sumar. Vonast ég til að geta
boðið þangað erlendum tón-
listarmönnum, í bland við
það besta hérlendis.
Unnið við logsuðu
En ég hef fleiru sinnt en tónlist um
mína daga. Ég vann um tíma við
logsuðu, en fékk slæmsku í lungun.
Og svo rétt sé eftir haft, þá sagði
Finn Ziegler á djasshátíð Egilsstaða
1999. Einar Valur Scheving, Arni
Scheving og Gunnar Hrafnsson á leið
á sviðið.
Óskar Guðjónsson saxófónn,
Sæmundur Harðarson i
hvarfi á gítar, Viðar
Alfreðsson trompet, Ragnar
Eymundsson trommur, Arni
Isleifs á rafmagnspíanó, á
djasslcvöldi í Múlanum,
djassklúbbi.
læknir minn, Óli Hjaltested,
við mig:
„Af tvennu illu er betra að
vinna í reykingalofti en að
vinna í smiðju, og þarna
máttu ekki vinna lengur.“
Ég var lengi slappur eftir
þessi veikindi, en þó vinnu-
fær. Ég finn ekki fyrir þessu
lengur.
Tómstundaiðja mín
Tómstundaiðja mín er
nokkur. Ég stunda stanga-
veiðiskap, hnýti flugur og les
alltaf dálitið og þjálfa djass-
söngvara. Ég hef gaman af
þessu; annars væri ég ekki að
því. Um djassinn er það að
segja að hann hefur orðið mitt
mesta áhugamál, enda líklega
þekktastur orðið í seinni tíð
vegna hans.
Djasshátíð Egilsstaða og boð til
höfuðstöðva djassins í New Orleans í
Bandaríkjunum
106 Heima er bezt