Heima er bezt - 01.02.2009, Blaðsíða 26

f
St. Romanus H 223
Enskir togarasjómenn á
togara, kannski ekki fjarri
þeim stað þar sem brakið
fannst úr Romanusi.
Arið er 1968, janúarmánuður. Leikritið
Músagildran eftir Agatha Christie
var á sínu sextánda ári í Ambassador
leikhúsinu í London. Hljómsveit Magnúsar
Ingimarssonar ásamt Þuríði Sigurðardóttir
og Vilhjálmi Vilhjálmssyni spiluðu og sungu
á Röðli og Sextett Jóns Sigurðssonar í
Þórskaffi. Eg er þrítugur (10 árumyngri en
Slysavarnafélag Islands), fyrsti stýrimaður
á Bv. Karlsefni firá Reykjavík. Með hinum
ágæta og mér kœra skipstjóra, Halldóri Inga
Hallgrímssyni. Var tímabundið að leysa af
annan öndvegismann, Þorvald Stefánsson,
sem ekki lengur er meðal vor. Kem betur að
okkur Halldóri Inga síðar.
■ann 10 janúar á árdegisdagsflóðinu lögðu 2 togarar
af stað ffá Hull. Þetta voru þeir St. Romanus H223,
m undir St.jóm Jimmy Wheeldon, 26 ára og Kingston
Peridot H591, undir Stjórn Raymond Wilson 33 ára. St. Romanus
var byggður hjá Cook Welton & Gemmell Beverley fyrir NV
Motorvisserij, í Ostend í Belgíu og hlaut nafnið Van Dyck 0298.
Hann hljóp af St.okkunum fyrsta júlí 1950. Sjötta mars 1964
var hann seldur ef'tir gagngera viðgerð til Thomas Hamling &
Co Ltd í Hull og hlaut nafnið St. Romanus H223.
St. Romanus þótti ekki gott skip og hafði faðir Wheeldon
meðal annars verið þar skipstjóri en hætt skipstjóm eftir fyrstu
ferð. Skipið þótti bæði lélegt sjóskip og í mjög slæmu ástandi.
Vanir togarasjómenn fóm yfirleitt ekki nema eina ferð á skipinu.
Skipstjóri að nafni Ellis, (ég er þó ekki alveg klár á því hvort
Ellis þessi var faðir Jimmy Weeldon. I þeirn gögnum sem ég hef
undir höndum er talað um „Skipper Ellis“ en Englendingar nota
yfírleitt, þó ekki alltaf, eflimafn manna), gefur skýrslu 1967 og
lýsir mjög lélegu ástandi skipsins, t. d. lekum íbúðum, vandræðum
með rafala fyrir vindur (auðskilið þegar kannski talað er um lekt
dekkshús) og fl. og fl.
Og ég gef „skipper“ Ellis orðið:
„Líkt og fyrri skipstjórar komst hann að raun um að skipið var
aflvana, sem varð til þess að það var þungt og tafsamt að hala
inn trollið. Skipið lét heldur ekki vel að stjóm, lágt að framan og
ekki með rétta kjölfestu. Þetta gerði það að verkum að það tók
sjó inn á sig í stað þess að ef það hefði verið með rétta kjölfestu
þá hefði það stungið sér í gegnum öldumar. Skortur á vélarafli
varð til þess að erfitt var að keyra skipið upp úr áföllum, sem
aftur á móti var mjög auðvelt að gera á systurskipi þess, St.
Achilleus.“
Utgerðin virðist ekki hafa haft mikinn áhuga á að halda skipinu
vel til haga. Og í enskum heimildum um skipið segir m. a:
„Eftir að hafa skrifað langa skýrslu um galla skipsins, þegar
Ólafur
Ragnarsson
1A Heima er bezt