Heimili og skóli - 01.02.1946, Qupperneq 5

Heimíli og skóli
TÍMARIT UM UPPELDISMÁL
5. árgangur. Janúar—Febrúar 1. heftí.
ÁSMUNDUR GUÐMUNDSSON, prófessor:
Lítið til fuglanna í loftinu
Eitt liið fyrsta, sern við lærðum í
kveri eða Biblíusögum, voru þessi
orð: Lítið til fuglanna í loftinu. Þeir
sá hvorki né uppskera og þeir safna
ekki heldur í hlöður, og yðar himn-
eski faðir fæðir þá. Okkur þóttu þau
þegar svo faileg, að við höfum ekki
gleymt þeim. En við höfum þó áreið-
anlega hugsað sjaldnar um þau en
skyldi.
Lítið til fuglanna í loftinu, sagði
Jesús frá Nazaret. Hann hafði alizt
upp við iðandi fuglalíf Galíleu. Hann
\ issi um hætti farfuglanna. Hann gaf
gaum að spörvunum, sem hreiðruðu
um sig í greinum mustarðsins. Kvak
þeirra óntaði í eyrum hans allan dag-
inn. Þeir lifðu glaðir og áhyggjulaus-
ir. Þeini var það líka óhætt. Faðirinn
á himnum sá um þá. An hans féll
enginn þeirra til jarðar. Svöna áttu
lærisveinar hans líka að lifa, já, allir
menn, í trausti til föður þeirraáhimn-
um. Guð, sem studdi livern væng, er
loftið klauf, vakti yfir hverju fótmáli
þeirra, og fótmál dauðans yrði ekki
heldur stigið án lians, Jesús vildi búa
gleðinni rúm í lífi mannanna. Þeir
áttu að vera eins og í veizlufagnaði.
Ekki í hvíldarlausu kapphlaupi um
auðæfi, innstu sæti og nautnalyf, held-
ur eins og frjáls og farsæl börn við
barm náttúrunnar, fagnandi yfir því,
hve sólin skini glatt og grasið væri
grænt og ilmurinn ljúfur af blómstr-
andi vínviðinum og þau væru öll börn
sama föður ,sem þætti vænt um þau.
Hann, sem var glaðastur allra manna,
vildi gefa þeim með sér gleðina yfir
Guði og áhyggjuleysið, sem lætur
hverjum degi nægja sína þjáningu.