Heimili og skóli - 01.02.1956, Síða 12
6
HEIMILI OG SKÓLI
það, sem á okkar máli hefur verið
nefnt leikskóli. Þar eru börnin aðeins
Jiluta úr deginum milli aðalmáltíða.
Auðvitað er tilgangur leikskólans al-
veg sá sami og dagheimilis, að annast
um börnin tíma úr deginum fyrir
heimilin. Þar eru fjölbreytt leiktæki
til dægradvalar og þroskaauka fyrir
börnin. Þar er börnunum líka kennt
ofurlítið í ýmiss konar föndri, þegar
þau hafa þroska til þess, teikna, klippa
myndir o. fl. Sérstakur skóli er nú
starfandi í Reykjavík, Uppelclisskóli
Snmargjafar, sem býr stúlkur undir
að starfa á dagheimilum og í leikskól-
um.
I Reykjavik er nú dagheimili, leik-
skólar og vöggustofur starfandi.
Hér á Akureyri hefur Kvenfélagið
„Hlíf“ haft dagheimili fyrir börn í
Pálmholti fimm undanfarin sumur.
Og síðastliðið liaust stofnaði Barna-
verndarfélag Akureyrar leikskóla í
Leikvallarhúsinu á Oddeyri, og sarfar
hann yfir þann tíma ársins, sem dag-
heimifið í Pálmholti og leikvellir bæj-
arins starfa ekki, frá byrjun október
til maíloka, eða 8 mánuði ársins. For-
stöðukona leikskólans er frú Margrét
Sigurðardóttir. í leikskólanum eru 45
börn, frá 2—6 ára að aldri.
En hvernig er starfstilhögun svona
leikskóla? Venjan er sú, að tveggja ára
börnin eru í leikskólanum frá kl. 9—
12. Þá fara þau heim. Foreldrar flytja
börn sín til og frá skólanum. Kl. 1
koma svo eldri börnin. Þau eru í leik-
skólanum í fimm stundir, eða til kl. 6,
þegar almennum vinnudegi er lokið.
Geta þá annað hvort móðirin eða fað-
irinn tekið börnin með sér heim, er
þau koma frá vinnu. Börnin hafa með
að heiman brauð og mjólk, sem þau
neyta í skólanum.
í góðu veðri geta bömin leikið sér
úti stund úr deginum. Þá er sérstakur
tími tekinn til söngs, þar sem ein
starfsstúlkan leikur á gítar undir
söngnum. Við það læra börnin bæði
ljóð og lög. Telja verður það þroska-
vænlegt fyrir börnin, einkum þar sem
nú er almennt viðurkennt, að mál-
far barna í bæjunum verði nú æ fá-
tæklegra.
Gera má ráð fyrir því, eftir þeirn
breyttu atvinnuháttum, sem orðnir
eru, að dagheimili og leikskólar verði
í framtíðinni starfandi í flestum stærri
bæjum landsins.
Eiríkur Sigurðsson.
„Hið sama og pabbi
Maður nokkur lagði að vanda leið sína
inn í veitingahús. En þegar hann var ný-
setztur, kom sonur hans ungur á eftir honum
og tekur sér sæti við borðið hjá föður sínum.
Föðurnum var ekki um þetta gefið. Honum
þótti gott að fá sér staup við og við, og til
þess var hann hingað kominn, en þegar hann
hafði leitazt við að fá son sinn til að fara,
kom veitingastúlkan og spurði, hvað ætti að
gefa drengnum.
Faðirinn fékk ekki ráðrúm til að svara,
því að sonur hans varð fyrri til og mælti:
„Ég vil fá það sama og pabbi.“
Föðurnum brá, en lét þó ekki á neinu
bera. Hann bað stúlkuna um gosdrykk handa
þeim báðum. En þetta litla atvik varð föð-
urnum svo mikið og alvarlegt umhugsunar-
efni, að hann ákvað að gefa litla drengnum
sínum ætíð það fordæmi, sem honum væri
óhætt að fylgja, og hann stóð við þennan
ásetning.