Heimili og skóli - 01.08.1968, Side 29

MÓÐIR
r
I
MANVILLE
☆
EFTIR
MARJORIE
KINNAN
RAWLINGS
Barnaheimilið liggur hátt uppi í fjöllum
Suðux-Carölínu. Eg hafði lagt þan'gað leið
mína eitt haust til að fá næði til að ljúka
við hók, sem ég var að skrifa. Ég hafði
dvalið of lengi í hitaheltinu og þarfnaðist
nú kaldara loftslags til að þurrka burtu af-
leiðingarnar af hitasóttinni. sem ég ihafði
fengið þarna neðra.
Ég var farinn að þrá októbermánuð með
hinum eldrauðu blöðum mösurviðarins,
þroskuðum maískólfum, græningjum og
svörtum vallhnetutrj ám.
Þetta allt sá ég umhverfis lítinn kofa,
sem barnaheimilið átti og lá nokkur hundr-
uð metra frá því.
Þegar ég hafði gert leigusamninginn,
spurðist ég fyrir um, hvort ég myndi geta
fengið nokkurn til að höggva fyrir mig
eldivið í ofninn minn.
Svo er það dag einn skömmu síðar, að
drenghnoikki stendur í dyrum mínum. Ég
leit undrandi upp frá ritvélinni minni,
því að hundurinn minn, og um leið bezti
vinur, stóð við hlið hans og hafði ekki
einu sinni gjammað til að láta mig vita
um komu hans til að aðvara mig.
Drengurinn var á að gizka 12 ára gam-
all, en allt of lítill eftir aldri og magur að
auki. Hann var í samfestingi, rifinni
skyrtu og berfættur.
„Ég get vel höggvið fyrir yður eldivið í
dag,“ sagði hann.
HEIMILI OG SKOLI 73