Fréttir - Eyjafréttir - 02.02.2023, Blaðsíða 13

2. febrúar 2023 | | 13
ykkur einn bjór. Það var ekki
stressið í gangi,” segir Sirrý og
hló.
Þú passar mömmu þína
Farangurinn var ekki mikill sem
fjögura manna fjölskyldan tók
með sér. Héldu eins og svo margir
aðrir að þau væru ekki að yfirgefa
heimili sín í marga mánuði.
„Helgi er tæplega tveggja ára og
með bleyju. Það sem ég tók með
mér voru fimm pör af vettlingum
og ein bleyja. Maður ætlaði bara
rét tað skreppa. Bjóst ekki við að
vera fara eitthvað. Ég tók ekki
einu sinni penignabuddu en fimm
pör af vettlingum voru það,” sagði
Sirrý og hló.
Fjölskyldan líkt og flestir fór
svo niður á bryggju þegar leið
á nóttina. Rikki mágur Sirrýar
var skipstjóri á Ásver VE og fór
fjölskyldan með honum. ,,Þegar
við komum niður á bryggju segir
pabbi að hann sé ekki að fara. Þið
farið og takið mömmu ykkar með
og passið hana. Ég varð eins og
lítið barn og fór að gráta.
Rétt hjá voru tveir menn sem ég
bað um að tala við pabba. Þeir
gerðu það og á endanum kom
hann með. Þegar við komum til
Þorlákshafnar og vorum á leið
í land, kemur pabbi til mín og
segir; Sirrý mín þú tekur mömmu
þína og ég fer til baka. Þar var
hann þangað til hann kom upp á
land í apríl. Við hringdum í hann á
fyrsta eða öðrum degi og ég spyr
hvernig hann hafi það, hann sagð-
ist hafa það fínt en það vantaði
bara mömmu,“ segir Sirrý .
Eyjabyggð í Ölfusborgum
Þegar komið var til Reykjavíkur
fór fjölskyldan í Árbæjarskóla
og fljótlega til mágs Sirrýjar,
Benedikts, þar sem þau gistu í
eina nótt. ,,Björg vinkona tók svo
á móti okkur. Fór úr rúmi fyrir
okkur, lítið hjónarúm þar sem við
sváfum öll fjögur í nokkra daga.
Verkalýðsfélögun áttu bústaði í
Ölfusborgum og opnuðu þá fyrir
Vestmannaeyinga.
Eygló Óskarsdóttir og Svavar,
bróðir Braga bjuggu með okkur
einum bústaðnum. Við vorum
fjögur í fjögurra fermetra herbergi
og þau í örlítið stærra herbergi
með þrjú börn. Við vorum því níu
saman í litum sumarkofa og létum
okkur ekki leiðast.“
Bragi fór fljótlega til Vestmanna-
eyja að vinna en hann starfaði
í FIVE á þessum tíma. Svavar
fór aðeins seinna og voru Eygló
og Sirrý eftir með börnin. „Við
reyndum að fylgjast með, hlust-
uðum á Eyjapistlana og kíktum
á hverjum morgni á sjónvarpið
sem var með beina útsendingu frá
Eyjum til að athuga hvort eitthvað
hefði breyst.“
Lifið hélt sinn vanagang og leið
fjölskyldunni vel í Ölfusborg-
um. Magnús gekk í skóla sem
var í raun Vestmannaeyjaskóli.
Kennararnir voru Hermann
Einarsson og Ólöf Margrét Magn-
úsdóttir. „Helgi var með börnum
sem hann þekkti og þau léku sér
mikið saman. Við vorum heppin
hvað það varðar. Auðvitað fóru
margir í góða skóla en þarna náðu
þau að halda hópinn,“ segir Sirrý
og bætti við að Magnús hefði
farið fyrir tveimur árum að skoða
bústaðinn þar sem þau bjuggu.
Var hann orðlaus yfir því hversu
lítill hann var í raun og veru.
Reyndum að vera bjartsýn
Mars var erfiður mánuður fyrir
Eyjamenn. Sirrý segir að þau hafi
þó alltaf reynt að vera bjartsýn.
„Það kom þó svartsýniskafli.
Maður hélt að þetta væri búið. Við
Eygló fórum á fund á Selfossi þar
sem Jón Hjaltason, lögfræðingur
sagði að aldrei yrði byggð aftur
í Eyjum. Þetta væri bara vitleysa
og rugl.
Ólafur Jóhannesson forsætisráð-
herra tók þá til máls og sagði að
Eyjarnar skulu byggjast og lamdi
í borðið.“
Sirrý fór í sína fyrstu ferð til
Eyja í mars „þegar allt var eigin-
lega að fara til andskotans,“eins
og hún orðaði það. „Ég gleymi
aldrei lyktinni sem tók á móti
okkur þegar við komum út úr
flugvélinni, brennisteinslyktin var
svakaleg. Það var hræðilegt að
koma heim en ég stoppaði bara í
eina nótt,“ segir Sirrý sem lét sér
samt ekki leiðast.
„Við slógum í gott partý, Pálmi
nokkur hafði verið í siglingu fyrir
gos og hafði keypt bjór og fleira
gott. Hafþór sonur hans náði í
búsið og við duttum í það heima
hjá okkur. Arngrímur bróðir var
í lögreglunni, hringir í okkur og
segir; Sirrý farðu út í glugga,
gosið er rosalega flott núna. Ég
segi; ég nenni því nú ekki, ég var
komin í annan gír þá með fólkinu
mínu. Þá var víst mikið sjónarspil
en við vorum bara að spila á gítar
og djamma á meðan þessi flug-
eldasýning stóð yfir,“ segir Sirrý
og örugglega ekki verið leiðinlegt.
Með þeim fyrstu
að flytja aftur heim
Þann 28.maí fór Sirrý aftur til
Vestmannaeyja en þá voru peyj-
arnir með í för. Hún hafði fengið
leyfi til að vera yfir helgi en leyfið
rann út 31. maí en fjölskyldan
sneri ekkert aftur til baka, þau
voru flutt heim.
„Ég var orðin svo leið, Bragi var
að vinna í Eyjum og hann segir
mér að athuga hvort ég fái ekki
leyfi fyrir strákana líka, sem ég
fékk. Ég fer og kveð mömmu og
læt vita að ég væri að fara út í
Eyjar. Ég var mjög kvíðin að hitta
hana, var hrædd um að hún myndi
reyna að stoppa mig því Helgi var
svo lítill. Ég hélt að hún myndi
aldrei samþykkja að ég færi með
hann með mér. Þegar ég var búin
að koma þessu út úr mér, sagði
hún, oh hvað ég öfunda ykkur.
Pabbi vann í Fiskiðjunni allt
gosið og hafði bara komið einu
sinni í land. Hann ætlaði bara að
berjast. Við fórum til Eyja 28.
maí og þegar við áttum að fara
til baka földum við okkur. Fórum
ekki. Ég held að við höfum verið
með þeim fyrstu fjölskyldum sem
sneru aftur heim.“ segir Sirrý.
Gott að koma heim
Hvernig var að koma aftur heim?
,,Það var rosalega gott . Koma úr
þrengslunum í litla bústaðnum í
íbúðina okkar. Í Ölfusborgum svaf
ég í 70 sentimetra breiðri koju
með Helga hjá mér. Já, það var
því rosalega gott að koma heim.
Frelsinu fegin og mér fannst við
nokkuð örugg svona vestarlega
í bænum. Það voru ekki margir
hérna fyrstu vikurnar en eitt
skiptið sem Magnús var úti að
leika komu rosalegar sprengingar
og gusur hátt upp í loftið nokkrum
sinnum, svo hætti það bara og
kom ekki meir. Var líklega loka-
hnykkurinn,” sagði Sirrý.
Þegar fjölskyldan flutti heim
var eitthvað af dóti í íbúðinni en
stór hluti hennar var kominn til
Hafnarfjarðar.. ,,Við þorðum ekki
að biðja um búslóðina, þá hefði
allt komist upp. Það var samt
enginn að skipta sér af okkur. Ég
var úti með barnakerru í mölinni
og enginn sá eitthvað athugavert.
Vespan var aðalfarartækið í gosinu og stundum sat Sirrý aftan á.
Jói Gull með hrafn á öxlinni sem þeir voru búnir að þjálfa á slökkvistöðinni
og sýndu Helga.