Úrval - 01.04.1973, Side 51

HRUNKENNINGU SVARAÐ . . . .
49
litiö á söguna að þvi er varðar
óskynsemd, eyðslu og vanrækslu
manna.
Svartsýnin á forsendunum, sem
höfundar gefa sér varaðandi
auðlindir, verður enn skýrari, þegar
hugsað er til þess, að hugtakið auðlind
er sjálft sibreytilegt. Margir hlutir
verða auðlindir með timanum.
Framleiðsluaukningin siðustu öld
hefði ekki verið kleif án þess að til
kæmu nýju auðlindirnar olia, ál
og kjarnorka. Hverjir eru möguleikar
morgundagsins?
Fyrst verður fyrir að nefna þá geysi-
legu möguleika, sem eru á vinnslu
málma á hafsbotni, sem beztu lofa.
Þeir eru dreift i botninum og áætlaðir
nægja til framleiðslu 400 milljón tonna
á ári i nánast ótakmarkaðan tima. Ef
ein 100 milljón tonn fengjust á ári,
sem virðist unnt að komast i eftir 10- 20
ár, mundi það auka ársframleiðsluna
á kopar um sem næst fjórðung, nikkel,
um 300%, maganesi um 600% og
kóbalti um 1200%, frá þvi sem nú er.
Og áætlaður framleiðslukostnaður
yrði brot af þvi, sem nú er, 1/5 fyrir
koparinn, 1/13 fyrir nikkel, 1/24 fyrir
kóbalt. Þessar áætlanir eru að visu
óvissar eins og allar slikar áætlanir,
en margt bendir til þess, að nýting
auðlinda sjávarbotns verði brátt mikil.
Ef liklegt er, að ákveðin hráefni fari
að skorta, þá þjónar það visindum og
þekkingu mannkyns að benda á þessi
hráefni og segja, á hve löngum tlma
þau kynnu að verða uppurin, miðað við
núverandi notkun þeirra og núverandi
tækniþekkingu. Þess vegna er
rannsókn á þessu sviði gagnleg og
mikilvæg. En það er allt annað að
halda þvi fram, að með engu móti,
engum rannsóknum eða
tækniframförum, verði unnt að
framlengja tilvist þessara hráefna
óendanlega, eða gera ráð fyrir þvi i
reikningslikani, að þetta muni gerast
samtimis og á sama hátt varðandi
allar náttúruauðlindir. Þaö er hagnýtt
að finna, á hvaða ákveðnu sviðum
skortur muni koma fram, áður en til
þess kemur, en það eru aðeins
hugarórar að fullyrða með látum, að
allar auðlindir, sem úr sér ganga,
muni verða úr sögunni á einhverjum
ákveðnum tima I framtiðinni.
Læknismeðferð
veitt úr þyrlu
Allt i einu birtist þyrla yfir geitahjörð hátt uppi i fjöllunum. Riffilhvellur
heyrðist, en ekkert dýr særðist þótt skotið hæfði i mark. Sérstök kúluhylki
sprungu um leið og þau hittu skinn dýrsins og sprautuðui það læknislyfi.
Þessi aðferð er notuð við villt dýr, sem erfitt er að handsama, og er notuð
gegn húðsjúkdómi i skinni dýranna. Þessi aðferð hefur reynzt mjög virk. A
siðustu fimm árum hefur fjöldi villigeita i stærsta lýðveldi Mið-Asiu
tvöfaldazt. Fjölgun hefur einnig orðið á villisvinum og ýmsum sjaldgæfum
dýrum.