Þjálfi - 01.04.1941, Blaðsíða 10

10
Þ J Á L F I
Mjöll og* Drífa
í barnatímuiram
Þegar ég á sunnudagsmorgnana les í
blöðum, að Mjöll og Drífa eigi að skemmta
í barnatímunum, þá hlakka ég alltaf mjög
mikið til. Þær spila og syngja svo vel og
skemmtilega, og lögin, sem þær velja,
kannast flest öll börn við. Ég man svo vel
eftir síðasta barnatímanum, sem þær
skemmtu í, það var leikrit um Gilitrutt.
Það var svo gaman bæði að leikritinu og
ekki síður að söngvunum, sem þær sungu.
Þó var skemmtilegastur barnatíminn, sem
þær höfðu fyrir jólin. Þær kunnu þessi
kynstur af jólasveinavísum, sem þær sungu,
og sögum, sem þær sögðu. Fjörugri barna-
tíma hef ég varla heyrt. Svona gæti ég
talið upp lengi, því að ég hef ekki misst af
neinum barnatíma, sem Mjöll og Drífa hafa
skemmt í. Ég vona, að þær komi í útvarpið
sem allra fyrst aftur og sem oftast.
Kristln Kjaran.
Kátur
Þetta skeði, þegar ég var 6—7 ára gömul.
Ég var þá nýflutt í sumarbústað, sem er í
Kópavogi. Digranes er þar skammt fyrir
ofan. Maðurinn, sem átti Digranes, hét Jón.
Hann átti tík, sem var mjög falleg, og hann
sagði okkur stundum, að hann ætlaði að
gefa okkur hvolpinn hennar. Svo bar það
til eitt sinn, er við vorum að leika okkur á
blettinum við sumarbústað, sem hann hirti
alltaf heyið af, að hann kom með hvolpinn.
Við skírðum hann undir eins Kát. Við vor-
um öll í sjöunda himni. Við lékum okkur
eiginlega alltaf saman, þegar við gátum,
en hann hændist mest að bróður mínum
og elti hann um allt. Einu sinni var hann
að reka hesta fyrir ofan bæinn, þá sneri
einn hesturinn sér skyndilega að hvolpin-
um og sló til hans með annarri löppinni,
sem lenti beint framan í hann, og hann
meiddist nokkuð mikið. En honum batnaði
samt eftir nokkurn tíma. Þegar við fluttum
úr sumarbústaðnum, gátum við ekki tekið
Kát með okkur. Átti hann að vera um vet-
urinn á bæ, sem heitir Fífuhvammur. En
daginn eftir að við fórum, strauk hann,
og höfum við ekkert af honum frétt síðan.
Herdís Tryggvadóttir.
Sunnudag nokkurn á síðastliðnu sumri
fórum við nokkrar stelpur suður í Hafnar-
fjörð. Fyrst fórum við með strætisvagni að
Álftanesveginum og gengum svolítið út
eftir nesinu. Við fundum okkur laut dálítið
frá veginum. Borðuðum við þar og lékum
okkur nokkra stund.
Síðan fórum við gangandi til Hafnar-
fjarðar. Gengum við inn í Hellisgerði, og
fórum við um garðinn. Garðurinn er mjög
fagur. Þar er mikið af trjám bæði stórum
og smáum, og einnig blóm í hraungjótum
og lautum inn á milli hraunhóla og dranga.
Finnst mér mjög skemmtilegt að ganga um
garðinn og skoða hann.
Það var yndislegt veðrið allan daginn,
logn og sólskin. Við skemmtum okkur
ágætlega þennan dag og komum heim um
kl. 8 um kvöldið.
Jakobína U. Arnkels.
Munið
—
Magasin
Pósthússtrœti 9
„
Hellisgerði skoðað