Bæjarblaðið Jökull - 22.12.2023, Blaðsíða 6
yfir ána þar sem gott var að vaða
á milli skara.
Bíllinn var stór Dodge Wea-
pon og var hann fylltur af fólki
í Svínafelli áður en haldið var
austur að Hofi. Það voru bekk-
ir langsum aftur í bílnum og
fullorðnir sátu undir börnun-
um. Það voru þrír bæir í ábúð
á Svínafelli á þeim tíma og var
fólkinu þaðan komið fyrir í þess-
um bíl. Það eru tvær jökulár á
milli Svínafells og Hofs, báðar
óbrúaðar í þá daga, Virkisá og
Kotá, auk minni lækja sem þóttu
ekki vera neitt stór vandamál.
Það þurfti að brjóta skarir við
bæði Virkisá og Kotá, til að koma
bílnum yfir.
Víðförull jólasveinn
Við komum að Hofi um kl.
6-7 um kvöldið. Þá var fólk úr
sveitinni að streyma að. Þegar
við komum inn í samkomusalinn
blasti við stærðarinnar jólatré
með logandi kertum. Tréð stóð
á litlu borði í salnum og sýndist
miklu stærra fyrir vikið. Undir
borðinu voru nokkrar fötur full-
ar af vatni til öryggis ef kveikna
skildi í, út frá kertunum. Við
einn vegginn var stórt og mik-
ið fótstigið orgel og við það
settist organisti kirkjunnar, Páll
Björnsson frá Fagurhólsmýri og
fór að leika jólalög og sálma.
Börnin mynduðu hring um jóla-
tréð ásamt nokkrum fullorðn-
um og dönsuðu í kring um tréð.
Einn fullorðinn var innst í hr-
ingnum, Sigurður Björnsson frá
Kvískerjum, og passaði upp á
jólatréð. Þegar við vorum bú-
in að dansa kring um tréð í
nokkurn tíma heyrðist hark og
hróp og hurðaskellir, og svo birt-
ist jólasveinn með poka á baki.
Hann skellti sér í hringdansinn
og bað einhvern fullorðinn að
passa fyrir sig pokann sinn á
meðan. Ég varð alveg uppnum-
inn og smá smeikur að sjá jóla-
svein þarna í fyrsta skipti. Eft-
ir nokkur lög í viðbót stoppaði
tónlistin og sveinki settist flötum
beinum á mitt gólfið og kallaði
til sín krakkana. Hann tíndi upp
úr poka sínum kramarhús full af
sælgæti og gaf börnunum á með-
an hann sagði okkur rosalega
ferðasögu yfir jökla og sanda,
hann var víða búinn að koma við
hjá börnum þetta kvöldið, allt
frá Hornafirði og að Kirkjubæjar-
klaustri. Kramarhúsunum þurft-
um við að skila til hanns aftur, þá
voru hlutirnir endur nýttir. Þegar
hann var búinn að endurheimta
kramarhúsin, tók hann pokann
sinn og kvaddi börnin. Það var
dansað í kring um jólatréð dá-
góða stund í viðbót og að mig
mynnir að farið hafi verið í alls-
konar leiki. Seinna var kakó og
kaffi með allskonar jólatertum
og kökum. Ég held að kvenfé-
lagið hafi séð um sölu á kaffinu.
Eitthvað var víst liðið á kvöldið
þegar ég sofnaði í fanginu á
mömmu, enda orðinn út keyrð-
ur. Mér var komið heim á bæ á
Hofi og lagður í rúm og látinn
sofa þar. Ég vaknaði einhver-
tíma um nóttina og vildi fara til
mömmu minnar, en það tókst
að sansa mig til og sofnaði ég
aftur. Eftir barnaballið var nefni-
lega haldið ball fyrir fullorðna,
það hefur sennilega staðið til
kl 3 eða 4 um nóttina. Þá var
bara ein harmonikka sem hélt
uppi fjörinu, harmonikkuleikar-
inn hét Sigurgeir Jónsson og var
frá Fagurhólsmýri, ég á honum
að þakka minn harmonikkuá-
huga seinna á æfinni.
Heimferðin
Ég man ekkert eftir því þegar
lagt var af stað heimleiðis, en við
fengum að gista í Svínafelli þar
til birti af degi. Það var ekkert
vit að vaða Svínafellsá í myrkri
og það með börn að auki. Í
Svínafelli gistum við í gömlum
bæ, eina upphitunin var kolavél í
eldhúsinu. Við vorum látin sofa í
gestastofu og sagði mamma mér
að það hafi verið mjög kalt að
koma þar inn, enda ekki til ofnar
þá eins og til eru í dag. En bless-
að fólkið á bænum var búið að
setja heitt vatn á flöskur sem þau
settu undir sængurnar hjá okkur
og munaði það öllu.
Það var liðið fast að hádegi
daginn eftir þegar við kom-
um heim aftur eftir þessa jóla-
skemmtun. Það fór sem sagt
einn sólarhringur í þessa ferð,
á eina jólaskemmtun, í dag er
maður um það bil tíu mínundur
að fara þessa sömu leið á lögleg-
um hraða. Væri maður tilbúinn
til að fórna einum sólarhring fyr-
ir eina kvöldskemmtun í dag við
þessar aðstæður?
Takk fyrir kæru lesendur og
gleðileg jól.
Þorsteinn Jakobsson
frá Skaftafelli í Öræfum.
Bærinn Bölti í Skaftafelli.
Útihús í Bölta í Skaftafelli.