Bæjarblaðið Jökull - 22.12.2023, Síða 13

þægilegt andrúmsloftið í eldhús-
inu. Amma tók fyrsta „Bretzeli”
úr vöfflujárninu, gullinbrúnt og
stökkt. Ennþá heitt þegar hún
réttir mér góðgætið með brosi
á vör. Þegar ég tel niður dag-
ana og hugsa til baka til róandi
andrúmslofts barnæsku minnar,
hugsa ég um jólasveininn. Hjart-
að slær hraðar þegar ég hugsa til
skemmtilegu stundanna þegar
við földum okkur fyrir honum.
Í mínu heimalandi er hann kall-
aði „Samichlaus” og hann ferð-
ast með tryggum félaga sínum,
„Schmutzli”, á milli húsa þann
6. desember. Á hverju ári spratt
upp blendin tilfinning af ótta
og spennu þegar dyrabjöllunni
var hringt. En gleðin náði yf-
irhöndinni þegar ég hafði far-
ið með ljóðið sem ég lagði á
minnið og jólasveinninn tæmdi
úr poka sínum á borðið, sem var
fullur af piparkökum, súkkulaði,
mandarínum og hnetum.
Brakið í nýföllnum snjónum
undir skónum mínum þegar ég
geng um glitrandi Ólafsvík fylgir
mér á leið minni að frosinni
tjörninni, þar sem skautasvellið
bíður. Hreint loftið kitlar
kinnarnar og hlátur vina minna
bergmálar í þögninni á þessu
vetrarkvöldi. Jólamarkaðurinn í
bænum færir yfir mig hátíðar-
anda og jólagleði. Litríkar ser-
íur á milli básanna og ilmur
af ristuðum möndlum og kanil
í loftinu. Í höndum mér held
ég ekki aðeins á bolla af heitu
eplapúns eða jólaglöggi held-
ur líka hlýjum minningum frá
barnslegri tilhlökkun í hverj-
um sopa. Það var loksins kom-
ið að kvöldi 24. desember eft-
ir að við bróðir minn höfðum
beðið óþreyjufullir í herberginu
okkar. Í einhverjum fjölskyldum
er vani fyrir því að börnin bíði
inni í herbergi á meðan jólin eru
undirbúin. Dyrnar voru lokað-
ar og við biðum þolinmóðir á
meðan rökkvaði úti og fullorðna
fólkið kláraði síðustu handtök-
in. Svo heyrðist dauft klukkna-
hljóm, það var loksins komið
að því: Jólin voru komin. Dyrn-
ar opnuðust og við fórum inn
í stofu fullir tilhlökkunar. Það
voru gjafir undir hátíðlegu jóla-
trénu, sem var skreytt af ástríðu,
oft með dýrmætum erfðagrip-
um. Við skiptumst á gjöfum og
nutum hátíðlegra veiga. Fondue
og Raclette, frægir ostaréttir
Sviss, gáfu hefðbundinni veisl-
unni sérstakan blæ. Stundum var
líka Fondue Chinoise, Fondue
Bourguignonne eða innbökuð
skinka með skorpu í laginu eins
og lítið svín. Þægilegt andrúms-
loftið þegar fjölskylda og vinir
koma saman við matarborðið er
veisla fyrir skynfærin, með dýrð-
legum ilm, hefðum og innileg-
um hlátri.
Hér, á röltinu um Ólafsvík,
samtvinnast svissnesku vetr-
arhefðir barnæsku minnar við
heillandi siði Íslands. Laufa-
brauðið, jólabókaflóðið, 13
jólasveinarnir og jólakötturinn,
malt og appelsín, hangikjötið og
margt fleira sem bætir hátíðleika
jólaandans. Sérstaða hefða sam-
félagsins og einstaklinga skapar
tengingu milli fortíðar minnar
og lífs okkar núna hér á Íslandi.
Fjölbreytt menningarblanda
kemur fram og ég geymi gersem-
ar beggja heima í hjarta mér.
Skál, fyrir fyrstu jólaminn-
ingunni frá báðum löndum.
Gleðileg jól!
Alexander Stutz
Strönd, Ólafsvík
Alexander, bróðir hans og afi að skreyta smákökur.
Samichlaus ferðast með tryggum félaga sínum, Schmutzli, á milli húsa þann
6. desember
Fondue ostaréttur Innbökuð skinka með skorpu í laginu
eins og lítið svín.
Pottur með jólaglöggi
Sendi ykkur öllum
bestu jóla og nýárskveðjur.
Þakka fyrir viðskiptin á árinu sem er að líða.
Kveðja,
Clemens