Garður - 01.10.1945, Qupperneq 56

54
GARÐUR
í Landsbókasafni eða Háskólasafni. Ekki er mitt að spá, hvort hentara
sé eða framkvæmanlegra sé. Fyrir utan meginsafn, sem lánað yrði úr
til stofnana (sjaldan til einstaklinga), þarf hver rannsóknardeild að
sjálfsögðu nokkrar handbækur. Tímarit ættu t. d. að vera öll sameig-
inleg.
í sjöunda flokki (600—699) er læknisfræði, sem trauðla verður fjar-
lægð frá náttúrufræði 6. flokks, verkfræði og tækni öll, landbúnaðm',
fiskiveiðar og aðrir atvinnuvegir og iðnir. Flokkur þessi er enn á sköp-
unarstiginu, þótt læknisfræðiritin séu eigi fá alls né lítilsverð. Verk-
fræðibækurnar eru ekki margar, en nýjar eru þær. Almenn tækni er á
skyldusviði Landsbókasafns, en ekki háskóla.
I áttunda flokki (700—799) eru listir, íþróttir og leiklist, en í níunda
flokki (800—899) eru bókmenntir og bókmenntasaga. Allt, sem varðar
íslenzkar bók-menntir þarf safnið að hafa, ef unnt er, og þar er Bene-
diktssafn háskólans mikil meginstoð. Evrópubókmenntir eru enn fá-
skrúðugar.
I tíunda og síðasta flokki (900—999) er landafræði, ævisögur og
sagnfræði. Um þann flokk má segja líkt og málfræðina, að til er margt
góðra rita, en mikils á vant.
1 lestrarsal er nokkuð af alfræðiritum, orðabókum og tímaritum.
Af bókum sérgreina fer mest fyrir lögifræði, þar næst forníslenzkum bók-
menntum og sögu þeirra, norrænni málfræði og íslandssögu, læknis-
fræði og biblíuskýringu.
Notkun safnsins vex árlega og getur mikið vaxið, því að sæti eru
þar fyrir 40 manns, jafnmörg og í Landsbókasafni, og þangað er hverj-
um fullvöxnum manni heimilt að koma, þótt eigi sé stúdent, ef hann
kemur til þess að fræðast af bókum safnsins og fylgir almennum hegð-
unarreglum safna. Ef það kæmi fyrir, að safnið offylltist einhvern mán-
uð, 'yrði gripið til þess stundarúrræðis að úthluta tölusettum sætum og
hefðu þá háskólaborgarar forgangsréttinn. En slíks mun ekki þurfa
bráðlega. Ut fyrir veggi háskólans og stofnana hans eru bækur ekki lán-
aðar, n’ema sérstaklega standi á, og sízt íslenzkar bækur.
Gestir urðu yfir 6 þús. á vetri 1941—43, en nokkru færri tvo síð-
ustu veturna. Bókalán á lestrarsal fyrsta veturinn, sem hann var opn-
aður voru 1600, en þau fjögur ár, sem síðan eru liðin, hefur lestrar-