Garður - 01.10.1945, Qupperneq 64

Garður - 01.10.1945, Qupperneq 64
62 GARÐUR Steingrímur fyrir þeim söng, því að okkar hestar voru af Kjalarnesinu. Sagt er að vísan sé eftir einhvern Æra-Tobba, hún er svona: Ivjalars læt ég klunkara hlunkara dunkinn arka úr kjarkans orðahöll, ambara vambara fram á völl. Þessa vísu kváðum við oft á þessari ferð og margar fleiri; okkur fannst hestarnir hressast við sönginn og svo lá náttúrlega vel á okkur þarna í skauti hinna fögru fjalla. Obyggðirnar eru víða töfrandi á ís- landi, vald náttúruaflanna svo stórfenglegt, við dáðumst að tigninni, göfginni og fegurðinni í öllum litum og línum, lakast að okkur fannst við verða svo litlir sjálfir, en samt vorum við nú orðnir hálfgerðir útilegumenn, höfðum bara frelsið fram yfir gömlu útilegumennina, en þeir voru þá aftur hraustari og meiri fyrir sér. Við komum upp að Norðlingafljóti og yfir það slysalaust, enda var það aldrei neinn verulegur Þrándur í Götu okkar. Þarna var áningar- staður — nú fór að skerðast um þá, því að háheiðin er fremur hrjóstrug og nú fór umhverfið að Ijókka — melaöldur og stórgrýtt holt og leir- flög á milli. Að Arnarvötnum vorum við komnir um klukkan 7, dagur- inn bráðum á enda, ef fara átti eftir klukkunni, en okkur kom saman um, að nú þyrftum við ekki að taka neitt tillit til hennar, nú yrði ekki hringt neinni skólaklukku til að kalla á okkur í námsstund eða til bæna, ekki til máltíðar né sængur, nci, hér voru allir útilegumenn, óháðir •tíma og rúmi — gerviútilegumenn líka. Við áttum auðvitað að borða meðan hestarnir blésu mæðinni og kroppuðu, en nestið var af skornum skammti eins og áður er getið. Þó fann Páll Vídalín töluvert af harð- fiski og þurru hangikjöti í tösku sinni, settumst við að máltíðinni og 'létum ekki á okkur fá, þótt réttir væru ekki margir. Við lofuðum og blessuðum Pál fyrir þessa björg, en ýmsar getgátur komu fram um það, hvernig hún væri fengin. Páll var göfugur maður og vandaður með afbrigðum, áttum við því bágt með að bregða honum um ófróm- leika, þótt hann væri útilegumaður í svip. Að lokum var það samþykkt með öllum atkvæðum, að einhver góð og skynsöm vinnukoma hefði iaumað þessu í farangur hans og talið þá Ifklegra, að hann kæmist lif- ;andi úr þessari svaðilför. Hún hafði ekki hugmynd um það, blessuð
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100

x

Garður

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Garður
https://timarit.is/publication/1925

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.