Mímir - 01.06.1989, Blaðsíða 34
Ösp Viggósdóttir:
Kubbur
Flugvélin hrapaði og farþegarnir veinuðu. Ský-
in komu æðandi á móti þeim, síðan voru þau
horfin og þá sáu flugmennirnir fjallið sem þeir
stefndu á. Þeir reyndu að beygja frá og tókst
það næstum en hægri vængurinn rakst í kletta-
vegg og brotnaði af. Vélin skall utan í fjallið og
sprakk í loft upp — og allt fólkið dó. Það öskr-
aði einu sinni áður en það dó — það var þegar
vængurinn brotnaði af — svo sprakk það í þús-
und tætlur um leið og flugvélin dreifðist út um
allt. Alveg rosalegt!
— „Pabbi, vængurinn brotnaði aftur af.“
Hann lyfti vélinni upp til sannindamerkis.
Pabbi hans leit í baksýnisspegilinn á væng-
brotna vélina.
— „Amma límir hana fyrir þig, Kubbur“
sagði hann.
— „Hann sló henni í framsætið“, sagði Stína.
— „Það var ekki framsæti", sagði hann
móðgaður. „Það var klettaveggur."
— „Gulur loðinn klettaveggur?"
Hann reyndi að horfa hvasst á hana eins og
pabbi gerði þegar hann var reiður, en það virt-
ist ekki hafa nein áhrif.
— „Svakalega er bólan á enninu á þér ógeðs-
leg“, sagði hann þá.
Hún hrinti honum svo höfuðið slóst íbílhurð-
ina.
— „Padda.“
Mamma sneri sér við í framsætinu og hnykl-
aði brýrnar.
— „Kristín. Knútur. Hagið ykkur skikkan-
lega.“ Svo sneri hún sér aftur fram.
— „Ég vona að Jói hárreyti þig enn meira en í
fyrra“, hvíslaði hann lágt og vonaði að mamma
heyrði ekki til hans.
— „Knútur!“ Mamma hafði heyrt til hans.
Þau þögðu það sem eftir var leiðarinnar.
Kubbur fann sárt til í höfðinu, en vildi ekki gera
Stínu það til geðs að gráta.
— „Nokkra dropa hér og nokkra hérna“,
tuldraði amma.
Kubbur og amma voru í fjársjóðshellinum
eins og hann kallaði herbergið. Amma var að
líma brotna vænginn á vélina. Hann hafði
aldrei áður fengið að koma hingað inn, bara
rétt getað gægst inn stöku sinnum þegar amma
þurfti að ná íeitthvað. Hún læsti alltaf áeftirsér
og geymdi lykilinn í svuntuvasanum.
A borðinu í miðju herberginu var seglskútan
sem amma var að setja saman. Módelhlutar,
pínulítil segl og alls konar drasl lá dreift um allt
borð. A öllum veggjum voru hillur með litlum
og stórum skipum og bátum og bókastaflar inn
34