Ný menning - 15.01.1946, Blaðsíða 3

NÝ MENNING
3
þegar þess er gætt, a'ð blaðið er enn « merki á armi í broddi nazistafylking-
í höndum þeirrar ritstjórnar, sem bú- arinnar, hann er nú látinn leika laus-
in var að setja á það nazistastimpil- um hala í dálkum Morgunblaðsins og
inn. Væri forysta íhaldsins í raun og 'þrykkja fasistastimplinum á mikið af
veru orðin nazismasium fráhverf, þá ^efni þess. Þessi sanntrúaði og ofstæk-
hefði hún óefað fengið ritstjórn höf- ’ÝisfuIIi nazisti hefur reynzt svo námfús
uðmálgagns síns í hendur nýjum Wlærisveinn þýzkrar blaðamennsku
mönnum. En í þess stað er ráðinn að j2sem fréttaþjónusta hans og önnur
blaðinu merktur hakakrossmaður, Tskrif í Morgunblaðinu bera með sér,
Jens nokkur Benediktsson, einn af , svo að menn, sem hingað koma frá
aðalforystumönnum íslenzka nazista- J útlöndum, til dæmis Norðurlöndum,
flokksins, sem hér var starfandi um ,'fog sjá Morgunblaðið, spyrja undr-
skeið eftir valdatöku nazista í Þýzka- •Jandi: Er hér fasismi í landi eða
Iandi, og ritstjóri „íslands“, blaðs j hvað?
þess, sem nazistaflokkurinn íslenzki ! Morgunblaðið hefur svipt af sér
gaf út. Hakakrossmaður þessi, sem Xsauðargærunni. Það má sjálfu sér um
áður fyrr gekk um götur Reykjavík- ®kenna, að því verður ekki lengur
ur í brúnum stakki með þórshamars- - hlíft.
TRUIN A LYGINA
íhaldið vill ekki ræða bæjarmál
Reykjavíkur. í þess stað hefur það
ákveðið að gera Rússlandsníðið að
vopni sínu í kosningabaráttunni. Tii
spámanns hefur það valið sér ómerk-
ing nokkurn, Arthur Koestler að
nafni. Það er mælt, að hver og einn
velji sér þann spámann, er honum
hæfir. Reykjavíkuríhaldið hefur val
ið sér að spámanni einhvern hinn
auðvirðilegasta falsara, sem um get-
ur í annálum Rússlandsníðsins, og
greinir þó í þeim annálum frá mörg-
um fræknum riddara.
Það er trúin á lygtna, sem Reykja-
víkuríhalííið hyggur, að helzt muni
geta orðið sér til sáluhjálpar. Lygin
var einaig það, sem Hitler og knmp-
ánar hans settu allt traust sitt á. Við
muaum, hvernig fyrir þeim fór.
En fyrst Morgunblaðið vill ekkij
ræða bæjarmálin, en teflir í þess staðl
fram hinum frækna riddara KoestleiJ
skal það gert því til smánar að fletta
ofan af þessum sefasjúka kommún-
istahatara, svo að hver maður megi
sjá, hvers konar heimildir Morgun-
blaðsritstjórnin telur sér samboðnar.
1. Lygin um aftökur 12 ára \
barna
„Lögleiddar aftökur 12ára barna“,
segir Morgunbíaðið, og er heimild-
i’,1 bók Koestlers (Lesbók, 659. bls.).
— En að þessari niðurstöðu kemst
Koestler með eftirgreindri fölsun:
Hann vitnar til greinar í lögum Ráð-
^ stjórnarríkjanna, þar sem segir, að
'unglingar, sem orðnir eru 12 ára og
hafa framið tilgreinda glæpi, skuli
! leiddir fyrir sakamáladómstól og skuli
I beim refsað samkvæmt ákvæðum
hegningarlaganna. En Koestler leynir
jh’Seirri staðreynd, að hegningarlögin
| læla sjálf svo fyrir, að ákvæðin um
’auðarefsingu séa EKKI í ojHi um
unglinga, sem hafa ekki náð 18 ára
Idri, þegar glæpurinn var framinn“.
Hinn kunni enski lögfræðingur D.
N. Pritt, einn af þingmönnum Verka-
mannaflokksins brezlca, bendir á
þessa fölsun Koestlers í enska blað-
inu „The New Statesman and Nation"
25. ágúst 1945 (Blaðið hefur fengizt
hér í bókaverzlunum).
Pritt bendir jafnframt á það, að
í enskri löggjöf séu mjög svipuð
ákvæði, svo að með sams konar
fölsun og þeirri, sem Koestler beitir,
mætti „sanna“, að í Englandi væri
hægt að dæma 15 ára ungling til
dauða fyrir lítils háttar óhlýðni við
lögregluþjón. Slíkum bardagaaðferð-
um beita raunar fasistar einir, en eng-
inn sá, sem hefur eitthvað skárri mál-
stað en Morgunblaðsíhaldið.
Þess má geta, að í sænsku blaði,
sem hingað hefur borizt, er frá því
sagt, að hinn sænski útgefandi þess-
arar bókar Koestlers hafi ekki treyst
sér til annars en að mótmæla í neðan-
málsathugasemd lygi Koestlers um af-
tökur 12 ára barna í Ráðstjórnarríkj-
unum!
Slíkur er þessi heimildarmaður
Morgunblaðsins.
2. Lygin um kosningaréttinn
Koestler hampar mjög þeirri gömlu
lygi afturhalds og fasista, að kjósend-
ur í Ráðstjórnarríkjunum fái aðeins
að segja já eða nei við frambjóð-
endalista stjórnarinnar (Lesbók, 658.
bls.), og enn fremur segir hann:
„. . . í flestum sveitakjördæmum fara
kosningar fram opinberlega“ (Lesb.,
671. bls.).
Um þessi ósannindi getur hver og
einn gengið úr skugga, því að í stjóm-
arskrá Ráðstjórnarríkjanna, sem
prentuð hefur verið á íslenzku segir
skýrum stöfum, að kosningar til allra
fulltrúaráða hirts vinnandi fólks allt
frá fulltrúaráðum sveita og bæja til
Æðstaráðs Ráðstjórnarríkjanna sé
kosið almennum, LEYNILEGUM kosn-
hgum með beinum og jöfnum kosn-
ingarétti (134. gr. stjórnarskrárinn-
ar).
Þegar þessi ósannindi eru rekin of-
an í fasistana á þennan hátt, svara