Bergmál - 01.03.1947, Blaðsíða 21

1947
Bergmál
stundavinnu við graðræktina. Það kom því í hlut konu hans og dóttur
að annast garðinn. Fró Canaris varð þó að lokum að annast garðinn
ein, því þegar Bandamenn gerðu innrásina í Frakkland sumarið 1944
sendi aðmírállinn dóttur sína í skóla til Sviss. Var það skiljanleg og
föðurlega ráðstöfun af honum. Ungfrú Canaris, sem var þá nítján ára
gömul, er nú innrituð undir öðru nafni í skóla einn í námurtda við
Genevavatnið.
Það hefði verið hægt að leyta árangurslaust með logandi ljósi á hverri
einustu hurð í Bendlerstasse 14, án þess áð finna nafnspjald Canaris. Samt
sem áður hefðu fáeinir starfsmenn hans getað vísað í þann hluta bygg-
ingarinnar, sem Canaris hafði aðsetur. í marzmánuði 1935 lét Canaris
útbúa sérstakan útgang fyrir sig. Hann gekk eftir það út og inn um
hringstiga, sem enginn annarr hafði aðgang að.
Stór Mercedes bifreið, sem var í þjónustu levnistarfseminnar ók hon-
um daglega til og frá einkaíbúð hans við Zehlendorf. Bifreiðin var
vopnuð og auk þess með skotheldum rúðum.
Árum saman miðuðust hin dagrlemt störf hans að mestu við „eáæpa-
nefndina“. En þó að ekki bæri mikið á honum opinberleea varð hann
brátt atkvæðamaður mikill á sviði glænamála og levnilögreglustarfa. Það
er eftirtektarvert, að þeim sem hafa séð hann. ber öllum saman um, að
hann virðist vera taugaóstyrkur, en sé viðbragðsfljótur.
„Hann telur enga stund hættulausa. Hann er augs^nilega hræddur
við að snúa baki að fólki, heldur horfir framan í það til vonar og vara,
en lætur vegeinn vera vörn sína að aftan. í rödd hans leynir sér heldur
ekki hinn stöðugi ótti“. Þannig hlióðaði lvsing, sem gr'einargóður niósn-
ari bandamanna gaf á honum, eftir að hafa tekizt að hitta aðmírálinn.
Það tvennt í fari hans, að ná valdi yfir öðrum og sjálfshræðslan,
gerðu úr honum stérstæða manntegund. Við sameiningu þessa tveggja
eiginleika varð hugarfar hans miskunnarlaust og hann því reiðubúinn til
að tak bátt f hinum v'sindalegu glæna aðferðum nasiztanna. Canaris
var því áreiðanlega reiðubúinn til að taka þátt í hvaða glæoum og
grimmdaræðum sem var, enda hefði Hitler að öðrum kosti ekki valið
hann til að gegna því hlutverki, er hann gengdi.
Ferill hans sem njósnari hófst 1914. Hann var þá aðeins tuttugu og
fimm ára sjóliðsforingi og mjög efnilegur. Hafði þá þegar tekið við
yfirstjórn beitiskipsins Dresden. Þegar stríðið brauzt út var hann úti á
19