Fróðskaparrit - 01.01.1965, Qupperneq 13

Víkingabústaður í Seyrvági
21
V Úrslit.
Nærri tíðarfesting av hesum heldur lítla tilfari er neyvan
gjðrlig, men kortini man sumt vísa á leið, og tá serliga húsini
sjálv. Tey upprunaligu húsini hava ivaleyst verið um 14,5 m
long og okkurt um 4,5 m breið eggklingrut holl við ífyllingar-
veggjum og við stórum langeldi í miðjuni. Eitt húsaslag og ein
byggiháttur, sum var eyðkendur og sera vanligur í víkingaold
í ollum Norðurlondum, og eisini hjá okkum, her bestu domini
eru hollirnar í Kvívík1 og í Fuglafirði3. Munurin er bara tann,
at tær standa niðri við sjóarmálan, meðan henda stendur hogt
í tí gamla bonum, eins og húsini í Syðrugotu2, sum, tó at tey
hava annað snið, helst eisini skuldu verið víkingaaldarbústaður.
Fyri víkingaold tala eisini flestu leirílátabrotini (gripaskrá,
fundnummar 11, 42 og 48), og summir av handsnældurennlu-
num til domis fundnummar 22.
Vert er at geva gætur, at henda holl, eins og tær í Kvívík
og Fuglafirði, vendur norður og suður við suðurendanum móti
sjónum; hetta kann vera tilvild, men tað kann hin vegin vera
serligur siður her í Foroyum í víkingaold.
Hollin tykist brend í grund, og síðan bygd aftur á sama
staði; tó nú við smærri rúmum eysturúr og suðurúr teimum
upprunaligu veggjunum. Harafturat er rúm skilað frá í norð-
ara parti.
Og soleiðis mega vit hugsa okkum, at húsini hava staðið í
miðóldini. Hvussu leingi vita vit ikki, men fyri tí, at tey eru
heilt gloymd, er væl hugsandi, at her hevur verið bygt langt
upp í tíðina.
Hvórt sum er, týdningur teirra er fyri okkum fram um alt
tann, at hesin fundur gevur okkum prógv um víkinga- og mið-
aldarbúseting í Seyrvági, og at henda búseting hevur sama dám,
sum vit nú hava kunnleika um í óðrum bygdum her á landi í
somu tíðarskeiðum.