Freyja - 01.03.1899, Síða 2

9
FREYJA, MARZ OG APRIL 1839.
Svífa dimmar dísir kringum
dauðra knör.
liátíðleg var haidin Eiriks
hinnsta sigurför.
Faðmar drottning fö'.ann náinn,
fékk hann ráðið því.
Sál hans fiytur Guðrán góða,
goðasali í.
*Lainbstai I—Man nsn afn.
** Hvítaeldf VV bittire)—sverðsheiti.
*** Svanir—virðist sem höf. aanni út
út frá því að sálir elskandanna Eiriks
ogGnðrúnai svífi með skipinn þegar
Svanhildur sigldi út með ötl líkin.
MYRRAH.
QUO VADIS,
[Framhald frá 7. hlaðsíðu.]
almennigs álitið, það var þó aldreí
hættulaust, og kostaði oft hlóðsút-
hellingar, eu kringumstæður Nerós
leyfðu það ekki; sem leikritaskáld
og söngmaður þurfti hann á hvlli
fólksins að halda, hann þurfti einn-
ig fylgi þess á móti aðlinum og
þinginu. En sérstaklega eftir hrennu
Rómaborgar reyndi hann
ná hylli þess, og snúa gruninum
af sér yflr á kristna menn. Hann sá
því glöggt að Iengri mótstaða
gat. orðið honum skaðleg. Uppreist
vakin á þenna hátt, gat haft ófyr-
irsjáanlegar afleiðingar.
Enn þá einusinni leithanní kring
um sig, á Flavíus Scevinus og her-
mennina, en sá hvervetna alvarleg
andlit og uppröttar hendur, og þá
loksins gaf hann hið langþreyða
merki.
Þá nötraði og skalf byggingin af
fagnaðarlátum fólksins, allt í frá
hæzta sæti til hins lægsta. Nú var
líka fólkið óhrætt um lif bandingj-
anna, því nú stóðu þe:r undir vernd
þess, svo keisarinn sjálfur hefði ekki
dirfst að ofsækja þá lengur.
[FACTS AND FiCTJON.]
*Aheiiof>arbns—
Matricide—móðurmorðiugi.
Inceudiary—Brennivargur.
NÝ hjonabandslög
I NORTH DAKOTA.
í hverju höraði skal héraðsdóm-
arinn útnefna þriggja manna nefnd,
sem samanstandi af þiemur læknum
-—tveimur karl-Iæknum og eínum
kvennlækni, sknlu þeir allir hafa
fengið orð á sig fyrir st.arf sitt. Séu
ekki nógu margir læknartil í hérað-
inu, skulu aðeins tveir vera í nefnd-
inni. Þar sem þrír Iæknar eru í
nefndinni, skulu ekki fleiri en tveir
vera útskrifaðir úr sama skóla, sé
hægt að koma því við.
Það skal starf þessarar nefndar að
rannsaka heilhrygðis ástand hvei'r-
ar persónu sem sækir um giftingar-
leyti. Enginn persóna skal fá levfls-
hréf nema hún áður hafl skrifleg
skýrteini frá þeisari lækuane nd,
þess eðlis að hún sé frí af eftirfylgj-
andi sjúkdómum. Dipsomanía, hrjál-
semi, erfða brjálsemi, syphilis, arf-
geng kirtlaveiki eða tæring. Hver
einn af þessum sjúkdómum skal
nægileg og gildandi orsök til að
neita hverri persónu um giftingar-
leyflshréf.
Þessa nefnd getur heilhrygðisnefnd
ríkisins sett frá, séu nægar sakir fvr-
ir hendi, svo sem hæfile kaskortur,
eðavanræktá sky dum hennar. Enn
fremur fyrir umkvörtun leyfisbréfs
umsækjanda, stvðjist hún við álit
meirihluta nefndarinnar. Leytisbréfs
umsækjandi skal borga $2,50 fyrir
þessa heilbrygðis rannsókn, og af
þessum peningum skal nefndin hafa
laun sín.
Ilöf. þessara laga, efrideildar-
þingmaðurinn II. M. Creel segir að
þau hafi verið samþvkt eftir að hafa
verið yflrskoðuð af hæstaréttar dóm-
nefnd ríkisinsí Bismark. Hvískyldi
mr. H. M. C. ekki hafa fcætt bólu-
setnlng á sjúkdómslista su i ? Það
hefur þó ekki komið svo sjaldan
fyrir að hún orsakar bæði syphilis
og tæringu.
Light-Beaeek.
HJÓNASKILNAÐARLÖG í
MISSOURY.
Ný hjónaskilnaðarlög hafa verið
gefln út í Missoury, þess efnis að
engir fái hjónaskilnað neina þeir
hati í alla staði gott mannorð.
Hversvegna maður eða kona með
„vondu mannorði11 sé álitin svogóð-
ur ektamaki eða foreldri að þau
megi til að vera það, mun óskiljan-
legt Ilestum nema Missoury lög-
mönnum. Væri ég gift manni með
„slæmu mannorði" myndi ég verða
honum þakklát fyrir að skilja við
mig.
Það hefur heldur ekki verið ó-
brygðult meðal til að koma upp
„góðu íólki“ að gifta saman persón-
ur sem báðar hefðu slæmt mannorð,
en samt neyða þessi lög þau til að
vera saman, þó þau annars vildu
það eklti, ef þau hafa einusinni
verið svo heppin eða óheppin að
lenda saman. Og hverjir eiga svo að
skera úr því, hverjir hafa eða hafa
ekki tífiekkað mannorð?
LILLIAN HARMON.
FRJETT.
Þess var getið í Preyju s. 1. hanst
að Capt. Wm Robinson verzlnnar.
maður hér í Selkirk, hefði gefið
ko?t 4 að takast á hendur fram-
kvæindir viðvíkjandi tilbúningi
[manufacturing] og útsölu á hinum
nýja gluggaiás sem S. B. Jónsson
liefur hugsað uppog tekið enkaleyfi
fyrir í Canada. Gildandi samningur
hér að lútandi er nú fuligjörður, og
virðist með því full trygging fengin
fyrir því, að fyrirtæki þef a heppn-
ist, að svo miklu ieiti sem slíkt er
komið undir duglegri forstöðu,
Þeir sem þegar hafa skrifað sig
fyrir þessum lásum, ættu því að
meiga vænta þess að fá þær pantan-
ir sínar fylltar áður en mjög langt
líður.
LYGIN.
Lygin ei’ hinn skaðlegasti giæp-
ur; þessi synd er einkenni-
leiki aidarandans; menn virða
lítils heit sín og eru óvandir að orð-
um sínum. Þjóiurinn seni stclnr er
tekinn fastur ogsettur inn. Heimur-
inn hrennimerkir hann og fo;ðast
hann, og hvert setn hann fer, þá
fylgir það honum eftir.
En maður sem lýgur og verðnr
sekur fundinn í þeini glæp, þi samt
er hann kalhiður heiðarlegur maður
Verði hann rikur fyrir ivgar sínar
er liann álitiun sérlega fiinkur og
heiðraður því meir.
Samt er þjófurinn hvergi nærri
eius skaðiegui' í mannfélaginu og
lygarinn, vér getum varast þjóflim
og verndað eignir vorar fyrir hon-
um, en lygarinn kemst inn fyrir
alla varnarg'arða. Hann getur stolið
vorri dýrmætustu eign —mannorði
voru. Hann kemst inn í réttarsaiinn,
á ræðupali bindindismanna, í bekk
þingsins, í búð verzlarans, í prédik-
unarstólinn, í tjöld rivivalistanna og
í inar ýmsu prívat samkundur al-
mennings. Hann er átumein fjár-
munalega, siðferðislega, borgara-
iega og trúarlega. Hann sviftir oss
sálarfriði, samvizku, fjármunum,
trú, æru og jafnvel lífi, og við þessu
er ómögulegt að sporna.
—Weekly P. S.