Freyja - 01.12.1906, Side 34

*3°
FREYJA
IX. e;.
Ib
‘ttn;li\ÍHiimií)uv |í,olunmn
Eítir Edvin Markham.
,,Lcyfiff sinúbör?niniiru fil mín aS koma og
banníS þcim fiaff ehki, þvi þeirra er himn-
aríki. “
RII) 1212 kvaö vi5 heróp nrn allan suönr hlnta Evrópu
og börn í þúsunda tali lögöu af stað til landsins
helga. Kristnín vildi ná gröf frelsarans úr klórn heiöingjanna
og í því angnmiði hófust krossgöngurnar sem flestir kannast
við. En sá var hœngur á, að einungis hinir hreinhjörtuöu
áttu von á að ná gröfinni og þess vegna .voru börnin kolluö
til fararinnar. Þeínr og öllum sem fóru, var heitiö alls kon-
ar dýrðlegum verðlaunum þessa heiins og annars og knúði það
marga til fararinnar, sem annars heföu setið heima. Frá
fjöllum og dölum, á öllum aldri vuru börnin saman kölluð til
fararinnar og héldu þau sem leiðir lágu upp með Rín, yfir
Alpafjöllin, ofan með Rón og yfir Pírenníu fjöllin, meðan líf
og þróttur entist, áfratn, áfram að einu takmarki, —gröfinni
helgu. Frá Frakklandi fóru 30,000 undir forustu Stephans,
sem sjálfur var lítið meira en barn að aldri, og frá Þjóðverja-
landi 20,000 undir forustu Nikulásar, sem emnig var ungling-
ur. Fimmtíu þusund unglingar cg börn alls, lögfcu upp í
þenna leiöangur, fimmtíu þúsund af tveggja þjóða efnilegustn
sonu'm, þúsundir dóu á leiðinni úr heimþrá, hungri og þreytu,
þúsundir fóru í sjóinn og þúsundir lentu í höndum Tyrkja og
voru seld mannsali, —allur þessi hópur var drifinn áfram —
rekinn í dauðann af stjórnlausum fáráðlingum og blóö þeirra
hrópar enn þann dag í dag og til daganna enda: vei, vei, vei!
yfir ofsatrú og hindurvitnum.
Nú er öldin önnur. Engum mundi nú líðast að leiða
slíkan hóp af börnum út í opinn dauðann, því hinn strangi
dómari, almenningsáhtið léti þá til sín heyra. Og þó er enn
þá tii vald, undarlegt, voða’egt va’d, sem eit mitt, nú san.an