Freyja - 01.12.1906, Síða 45

X. 5.
FREYJA
141
náði upp Tyrlr myndina-og það var hvíta rákin sem s5st eftir vof-
íirnar. Leyuidyc p .oja, „p19.1du.ji ..1« t juæáaskip í herbergieinu
liinuiuegin vio myndasaliim. Ilafði það berbergi enn ekki verið
notað síðane genda skiftin urðu aslotinu, ogengir nema þeir liræð-
ur höfðu verulega ra»nsak«.ð það, þess vegna vissu þcir einir uni
þessar leynidyi. Þegar ki, var nserri tóif. fðru þeir á fiakk, svei))-
aiðu sig í líiilökunum úr rúniinu sínu, koraust inn i hiiðar her-
bergið á haeliieguiu tíma <»g )éku vofurnar. Þegar þeir voru að
fara niður aítur vildd þeim það slys til, að sá eidri, sem gekk &
áiáuin gangstöugum (stiits—orsakaði það hæð þeirra læggja) mis-
steig sigí stiganum og hrapaði niður og við iiristinginn íör stig-
inn og yngri bróðiriwi með. Þetta orsakaði svo skruðninginn,
tilunkinnog liljóðið, sem fóikið heyrði. Móðir þeirraþekkti híjóð-
ið, og á-.’ítaði þá fyrir tíltækið, eftir að hún hafði þvegið upp sár
jþeirra og komið þeiui í rúmið.
Daginn eftir var klappað hægt á skriístófudyr karis og iitlu
seinna konm þeir frændur hans inn, hálf niðurlútir og nokkuð
ínutlaðir á höndum og andiiti.
,.Til i-vers komið þið? -' sagði karl hálf bistur.
„Til að sækja áheitiðp1 sagði eldri bróðirinu.
,,Af hverjueruð þið svona hrufiaðir?“ sagði karl og horfði á
þá á vígsl.
,,Við- við héldum að þir væri alvara með að viijasjá vofu,"
stamaði eldri bróðirinn.
,,Svo þið iékuð þær fvrir mi''?“ sagði karlimi og hl<* dátt.
„Og ætlið mér svo að borga ykkur fyrir,“ bætti hann við og hló
eim þá meira. „En hvernig vissuð þið að vofurnar kæinti ekki?“
„Mamina helir oftsagt okkur að engar vofnr væru til.“
Þá hummaði í karJi og hann muldraði eitthvað um vizku
líinnar yngri kynsloðar. ..Jæja,“ sagði hann eftir stundar um-
1 ugsuiK ,,Eg skai borga ykkur áheitið nú, og jafnmikið árlega
1 eðan ég lili svo lengi sem þið þegið \ fir þessu.“ Að svo ínæltu
tékk hann þe.im svo mikla peninga að þeir liöfðu aldrei áæfi sinni
h tt jafu mikið handa iniilí, og í gleði sinni lilupu þeir til móð-
ur sinnar uieð peningana og fiéttinrar. —Þá er nú sagan búiu.
í æsku varég lirædd með álfmn, vofum,grýlcin og jólasveinum,
þ . ég þorði eltki um þvu't iiús að ganga. Slíkt tiihevrir að
n*t liðua tiiuanuiu og ei' það vel, því of margir hafa fyrir það
lio.u Jólin eru barnanna og gieðinnar hátíð og þar á ekkert að
skyggja né skelfa. Aieigi þessi jól og hið komandi nýjár --og iill
öuiiur ar veiða your ölium gleðileg og farsæl!
— yða r ei 11 iæ % A M VIA.