Freyja - 01.01.1910, Blaðsíða 5

xn 6
FREYJA
»4»
íyrsta verslö var liálfnaö var prestkonan ’kormn til ’Lisabetk
og farin aö hrista hendina á henni í hluttekningarskyni. Nœst
henni kom Uúsfrú Petty og áöur en sáhniaum var lokiö vor-
urn viö allar komaar utanutn hana. Þa5 var regiufeg iðruri-
ar ogsamhj'göar vetzla, betri en nokkur synrlajátnittg eöa at-
Sausttarfundur. AlSir voru ýmist hálf gráíandi, liálf lilægjatidí
eða hvorttveggja.
Vikn síöar lagöist Jana í megnri hitasótt, Gamli Pendler-
ton læknir kailaSi þa5 bilun á taugakerfmu sökum of mikillar
vinnu. Viö félagssystur hennar stunduöutn hana á víxl. Einit
sinni sagði hún viö mig meðan hún lá; ,,Jana, ég heti þreifað
á handletöslu og miskun drottins. “
Nú þagnaöi Jana og klipti þríhyrnda pjötlu í teppið se;n
hún var aö sauma. Uti heyrðist kliöurinn frá bíflugnahúun-
umog kveldskuggarnir lengdust óöutn.
,, Eitt var undarlegast vi5 alt þetta, “ hélt jam áfrant
eftir nokkra þögn, eins og hún hefði verið að hugsa sig urn,
,,ogþað var, að engutn stökk bros tneðan Sally Ann var að
tala Allirsátu alvarlegir og þungbúnir, eins og þar vœri ver-
ið að tetia um sáluhjálp þeirra. En íhvertsinn og ég hugsa
til þess síðan get ég grátið og velzt uin af hlátri. Ogoft helir
rnér dottið í.húg, að þessi hreinskilnislegi lestur Sally haíi gjört
piltunum okkar meira gott en aliar ræður, sem þeirhafa heyrt
am að konan eigi að vera manninurn sínum undirgelin í öllu,
þegja í söfnuðinum, hylja höfuð sín ogalt þess háttar dót, og
eitt var víst, og þaö var það, að allar konurnar í söfnuðinuni
fengu nýja kjóla vorið á eftir. Mér þætti sennilegt aö Saily
hafi þá haft boðskap að ilytja piltunum okkar, Biblían segir
okkur að asna hafi einusinni fiutt manni boðskap guðs, Og ef
asna gat gjört það, sé ég ekki hví kona œtti ekki endrum og
eins að hafa boðskap að flytja þeim. Jakob dó árið eftir og
’L iabeth losnaði við sorgir sínar. Onræsið giftist henm hvoit
setn \ar, bara vegr.a peninganna hennar.
'fú er tölu/erð b:eyting á orðin, “ háit Jana áfratn.
,,1 gdasonur minn sagði már u:n dagina að liópar af konnm
fai sí og ce til Fraakfurt og óaáði löggjafarvaldið þar til það