Freyja - 01.05.1910, Qupperneq 11

XII IO. FRPIYJA 251
"Þú ert þreytuleg, barn."
“Ég er líka þreytt.”
“Og .þó er tæplega mánuSur síöan alt þetta byrjaSi.”
“Ó, — þetta — þaö er ekkert.”
“Hvers vegna skyldir þú líSa alt þetta, Róma. Ég hefi aS
<'ins lofaS því aö vera svo, til þess þú sæir hvaS aörir geta gjört
fyrir þig. Og viljirBtv aS eins rétta út hendina, er ég sem fyr
reiSubúinn til aS hjiálpa þér.”
‘Öllu því er nú lokiS, og nú talar þú viS aSra Rómu.”
“Hvílíkur leyndardómur er ekki konohjartaö! Þú ferS af
staS til aS eySileggja mann og gjörist ambátt hans. Ef hann
einungis verSskuIdaSi þaS.”
“Hann verSskuldar þaö.”
“En ef þú fréttir, aS þaS væri ekki — aS hann heföi jafnvel
VeriS þér ótrúr?”
“Ég myndi segja og vita þaö lygi.”
“En ef maöur hefSi nú áreiöanlegt vitni eins og til dæmis
;skriftina hans sjálfs?”
“Ég má ekki bíSa, góSan morgun.”
“HeyrSu, barn! Ég he.fi einatt sagt þér, aS þú hættir viS
1 ennan mann, og framtkvæmdir fyrstu fyrirætlun þína.” — MeS
þetta hneigSi hann sig og steig inn í vagninn. Róma roöuaSi af
rei'Si. en hin eitraöa ör hitti þó.
Réttariialdiö var byrjaö og meS aSgangsmiöa, sem Róma
haföi, var henni leyft aö fara inn. Lögmaöurinn Fuselli sá
l enni fyrir sæti hjá sér. Þar var kyrt. ViS innkomu hennar
litu dómararnir hjá grænu skeifumynduSu boröunum upp, og
rokikur ys gjöröist meSal alþýöunnar bak við grindurnar á á-
horfendapallinum. Fanginn sjálfur haföi og tekiö eftir benni.
og fylgdi henni eftir meS augunum. Sjálfur sat hann milli
tveggja carbincers.
Kæran var lesin og var Brúnó þar ekki einungis kærður
um aö hafa tekiS ])átt í uppreistinni 1. Febrúar, heldur og aö
hafa veriö einn af stofnendum hennar. Kæran var löng og rit-
arinn las hægt. AS því búnu stóö ríkislögmaðurinn upp, nefndi
nokkrar lagagreinir sem fanginn hefSi brotiS og aS1 sök hans
væri glæpsamleg gagnvart r’ikinu. LögmaSur þessi var ungur
kafteinn í hernum, senr fylgdi nákvæmlega tízkusiöunum, snöri
upp á yfirskeggiS, kápa hans og vetlingar lágu á stól hjá hon-
um, en sverðiS dinglaði við hliö hans við hverja hreyfingtt.
Hann hafSi gott málfæri og hóf ræSu sína eitthvSa á þessa
leiS: