Eir - 01.07.1899, Blaðsíða 13

109
gerð læknaskólans er gert ráð fyrir, að kennararnir taki noni-
endur með sér, or þeir vitja sjúklinga í bænum, en það gofur
að skilja, að þessir sjúklingar eru alls ekki skyldir til að gefa
nemendum kost á þessu, enda oft ófúsir á það; húeakynnum
þeirra er og oft svo varið, að erfitt er að koma því við.
Það er þvi bersýnilegt, og ekkert launungarmál, að nom-
endurnir hljóta að fá ónóga verklega fræðslu á læknaskól-
anum.
Sé svo, að mönnum þyki það æskilegt, að landið só skipað
viðunandi mörgum læknum, og trúi því, að það boigi sig, þá
get ég ekki imyndað mér, að mönnum skiljist ekki líka, að'
læknarnir borgi sig þeim mun betur, sem þeir hafa notið
betri fræðslu og eru betur búnir undir starfa sinn.
Hvað á þá að gera til þess að bæta undirbúningsfræðslu
þeirra ?
Pað sem liggur næst, sem brýnasta þörf krefur, og ekki
má fiesta lengur, er að koma á fót landsspítala. Síðasta al-
þingi sté hið fyrsta spor i þessa átt, með því að veita fé til
þess að útvega áætlun um kostnað og fyrirkomulag spítala,
sem rúmaði 40—50 sjúklinga. Pessi stærð er hæflleg, en nú
þarf þingið að halda áfram. Pað verður að útvega fé til að
byggja þennan spítala og svo mikið fjárframlag árlega, að hér
um bil 20 sjúklingar geti fengið þar ókeypis vist.
Með þessu móti — þessu eina móti — er mögulegt að
veita nemendum læknaskólans nokkurn veginn viðunanlega verk-
lega fræðslu, því það eru engin iíkindi til, að svona spitali
verði ekki sóttur. Á þennan hátt geta nemendur skóians
fengið að sjá svo marga sjúklinga með margvíslegum sjúk-
dómum, að það yrði þeim að verulegum notum. Á þennan
hátt má ieggja gruudvöll til safna, sem koma að notum við
kensluna og vaxa smám saman. Nemendurnir verða auðvitað
ekki vísindamenn við þennan skóla, en hve margir háskóla-
menn verða það?
Ég get enga aðra leið séð til verulegra endurbóta. Ég
get ekki verið á þeirri skoðun, að sama gagn geti orðið að
því, að auka styrk þann, sem læknaskólakandídötum er veittur