Helgarpósturinn - 09.11.1979, Qupperneq 11

11
halrj^rpn^tl irinn Föstudagur 9. nóvember
krakkalegt”. En þarna stóö
„drengilegt”. Þetta var afar
slæmur hlutur, þvi þar var ekkert
drengilegt viö þaö sem við var
átt!
— Þegar ég uppgötvaði þetta i
svo stuttri og samþjappaöri bók
sem „79 af stööinni” er verkaöi
þaö á mig eins og biiun, og mér
fannst það eyöileggja bókina. Ég
hef aldrei oröaö þetta fyrr, þetta
hefur verið leyndarmál milli
min og bókarinnar til þessa, og
þaö hefur aldrei nokkur maður
oröaö þetta viö mig, sagöi Indriði
G. Þorsteinsson um sin eftir-
minnilegustu mistök.
Flosi Ólafsson:
„Gæti verið
orðinn múltí —
múlti - miiiiV9
Já, þá segir þaö. Hláleg og
brosleg mistök já — já sem mig
hafa hent. Mér dettur eiginlega
fyrst I hug þaö, þegar foreldrar
minir sendu mig til Hamborgar
aö læra aö veröa tannlæknir, Hk-
lega til þess aö ég yröi rikur maö-
ur og gæti séö fyrir mér sjálfur.
Þessi ösköp ættu i sjálfu sér aö
nægja, en þaö fór bara svo, aö i
kjölfar þessara hlálegu mistaka
fylgdi stórsiys. Ég komst nefni-
lega fljótiega aö þvi aö þessi
námsbraut var mér ekki beinlinis
hlugleikin, jafnvel þó I henni væri
svo mikil peninga von aö ég gæti
veriö oröinn múlti—múlti— milli
á miöjum aldri ef ég kláraöi.
,,Ég vertera bara” hugsaöi ég
meö mér, skipti um deild, fer ilr
tannlækningum i ruslakistu Ham-
borgarháskóla, sem hlýtur aö
vera viöskiptafræöi, eins og i há-
skólanum heima.”
NU þurfti aö fara í margrakfló-
metra langa biöröö og biöa i
marga klukkutima til aö fá sig úr
einu stimplaðan, i annaö.
Svo kom loksins aö mér og ég
sagöi manninum meö plöggin og
stimplana — á minni broguöu
þýsku — aö ég vildi skipta um
deild viö hinn viröulega Ham-
borgarháskóla, hætta tannlækna-
námi en hefja þess i staö nám i
viöskiptafræöi (vissi raunar um
menn sem höföu oröiö múlti —
múlti — milljónerar á viöskiptum
ekki siöur en tannlækningum).
„Allt i lagi”sagöi maöurinn meö
pappirana og stimplana, dró
fram mikiöplagg og sagöi mér aö
setja kross viö þá deild viðskipta-
fræöa, sem égvildi hefja nám við.
Nú vandaöist máliö, þvi ég vissi
Iomorphistische woikswirtschaft-
liche Kunde. Jón ófeigsson gat
ekki gefib mér neitt svar viö þvi
hvaö ég nú væri farinn aö læra,
svo ég fór til kunningja mins sem
staddur var um þessar mundir i
Þýskalandi og haföi lokiö hag-
fræöinámi. Hannsagöi mér aö ég
væri einn af sex hagfræðingum,
sem hefðu haft kjark til aö taka
þessa sérgrein aö afloknu hag-
fræöinámi. Tveir þeirra, Dag
Hammarskjöld og Kissinger
höfðu gefistuppeftirþrjú ár, hina
þrjá vissi hann ekki um, nema
náttúrlega mig, sem gafst upp á
þessu námi eiginlega um leið og
ég hóf þaö.
Ef til vill var hlálegt slys aö
ég skyldi ekki ljúka þessu námi.
Þá væri ég vafalaust oröinn efna-
hagssérfræöingur allrar vestur-
álfunnar — þará meðal íslands —
og þá væri ástandiö sko ekki eins
og þaö er nUna.
Hermann
Gunnarsson:
Markið eyði
lagði nær
sumarfrfíðl
— Manni veröa náttúriega á
ótai mistök. En vandinn er bara
aö muna eftir einhverjum þeirra.
Þetta gleymist allt jafnóöum,
sagöi Hermann Gunnarsson
íþróttafréttamaöur útvarpsins,
þegar viö báöum hann aö rifja
upp skemmtiieg atvik þar sem
honum hefur oröiö á i messunni.
— En þegar ég fer aö hugsa
málib held ég, aö mér hafi orðiö á
ein af minum verstu mistökum,
þegar ég skoraöi mark I leik Vals
og Luxemburgi Evrópukeppninni
1966. Þaö kostaöi okkur strákana
næstum þvi fyrirhugaö sumarfri
þarna úti.
— Þetta var þannig, að i
leiknum hérna heima náöum við
jafntefli gegn litla Luxemburg, og
samkvæmt alislenskri venju
áttum viöaö detta út i útileiknum.
Viö bjuggumst fastlega viö þessu
og höföum ákveðiö aö nota tæki-
færið og taka okkur smá sumarfri
og slappa af.
— En ég var svo óheppinn aö
skora mark, og með þvi náöum
viö jafntefli. Slikt og þvilikt haföi
aldrei fyrr komiö fyrir islenskt
knattspyrnuliö, aö komast i aöra
umferð Evrópukeppninnar.
— Þaö voru þvi ákaflega fúlir
piltar sem sátu niöri i búnings-
herberginiuog ég var langt frá þvi
Flosi
Hermann
ekkium nemaeina viöskiptafræði
og þaö var sú sem maöur lærir til
aö veröa skrifstofublók. Annaö
sem á blaöinu stóö skildi ég ein-
faldlega ekki, svo nú voru góö ráö
dýr. Ég leit viö og sá aö biörööin
fyriraftanmigvar oröin sirkaein
þingmannaleiö og hugsaöi meö
mér aö ég færi andskotann ekki
aöeyöa æskunni i þaö aö biöa aft-
ur I þessari þýsku biöröö, tók
sénsinn, aö ég mundi ramba á
ruslakistuna meö þvi aö loka aug-
unum og benda einhvers staöar á
blaöiö, san égog geröi. Maöurinn
horföi drykklanga stund á mig en
lét mig svo hafa á vélrituöu blaöi
hvaöa námsbraut ég heföi valiö
mér, en éghljópeins ogfæturtog-
ubu heim ogfletti þvi upp I oröa-
bók Jóns Ófeigssonar hvaö ég
væri nú aö stúdera, eöa hvort ég
heföi hitt ruslakistuviöskipta-
fræöina. Þvi var þá sannarlega
ekki aö heilsa. Ég man enn hvaö
deildin sem ég haföi innritaö mig
i hét á þýsku. Hún hét einfald-
lega: Das Fakultat fíir die
W i s se n sc h a ft 1 i c h e alle-
aö vera hetja dagsins. En farar
stjórinn bjargaöi málunum, og
viö komumst I smá ferðalag áöur
en við fórum heim.
— Þegar ég fer aö hugsa máliö
dettur mér reyndar i hug annað
atvik þar sem mér varö á i mess-
unni. Þaö var i annarri útvarps-
lýsingunni minni — ég var aö lýsa
leik milli Vals og Akraness. Þá
var ég alveg nýhættur aö æfa
sjálfur meö Val og haföi i
kringum mig herskara af Skaga-
mönnum, sem Uuöu mig niöur
hver I kapp viö annan. Svo
komust Valsarar I gott færi og ég
gleymdi mér. Ég æpti upp yfir
mig af hrifningu yfir landslýö, en
áttaöi mig fljótlega á mistök-
unum. Til þess aö bæta úr þessu
og gæta fyilsta hlutleysis varö ég
aö gefa Skagamönnum annaö
eins hrifningaróp, en tilefniö kom
bara aldrei. Þá tók ég þaö til
bragös undir lok leiksins aö búa
til eina góöa sókn Skagamanna.
Ég lét ánægju mina náttúrlega
óspartiljós,en aö sjálfsögöu varö
ekkert mark úr þvi tækifæri.
1979
Hér kemur eitt lesendabréf
úr breska blaöinu Times, frá 13.
júní 1974. Sú sem skrifar heitir þvi
ágæta nafni Joan Tucker.
„Þegar elsti sonur minn hóf
nám 1 læknisfræði fyrir sjö árum,
keypti hann hálfa beinagrind af
manni fyrir tiu pund. Þremárum
siöar, þegar yngri sonur minn
innritaöist I læknadeildina kost-
uöu þessi sömu bein tuttugu pund.
Innan tiöar mun yngsta dóttir
min hef ja nám i sjúkraþjálfun óg
þarf þess vegna lika aö kaupa
hálfa beinagrind. Og vitiö þiö
hvaö slikt kostar i dag: Milli
fjörutiu og fimmtiu pund.
Er til arðbærari fjárfestingen
beinagrind sem maöur geymir
inni i skáp?”
Vegna utankjörfundaratkvæðagreiðslu til
alþingiskosninga 2. og 3. des. n.k. verður
skrifstofan að Vatnsnesvegi 33, Keflavik
opin utan venjulegs skrifstofutima sem
hér segir
Frá 10. nóv. — 25. nóv. alla virka daga kl.
17—19.
Laugardaga og sunnudaga kl. 13—17.
Frá 26. nóv. — 30. nóv. kl. 17—22.
Laugardaginn 1. des. kl. 10—18 og sunnu-
daginn 2. des. kl. 10—14.
Skrifstofan að Vikurbraut 42, Grindavik
verður opin sem hér segir:
Frá 10. nóv. — 25. nóv. kl. 16—19 alla virka
daga.
Laugardaga og sunnudaga kl. 14—17.
Frá 26. nóv. — 30. nóv. kl. 14—19.
Laugardaginn 1. des. kl. 14—20 og sunnu-
daginn 2. des. kl. 10—14.
Þá er hægt að kjósa utan kjörfundar hjá
hreppstjórum i umdæminu.
Bæjarfógetinn i Keflavik,
Njarðvík og Grindavík.
Sýslumaðurinn i Gullbringusýslu.
Oadge
fyrsti litli lúxusbíllinn frá Ameríku
Nú í fyrsta sinn getum við borðið hinn margfalda verðlaunahafa
DODGE OMNI frá bandarísku CHRYSLER-verksmiðjunum.
DODGE OMNI er fimm manna, fimm hurða, framhjóladrifin fjöl-
skyldubíll. í DODGE OMNI er 4 cyl. 1,7 lítra vél, sjálfskipting, vökva-
stýri, útvarp og önnur amerísk þægindi.
ísland er eina landið utan Bandaríkjanna sem fengið hefur DODGE
OMNI afgreiddan, vegna metsölu bílsins í framleiðslulandinu.
DODGE OMNI er bíll framtíðarinnar - lítill, spameytinn og dug-
mikill fjölskyldubíll. - Látið ekki happ úr hendi sleppa, tryggið
ykkur DODGE OMNI strax í dag.
CHRYSLER
irn jm\
S/il JdL Jm _LlILl
SUÐURLANDSBRAUT 10. SÍMAR: 83330 - 83454
é Irökull hf.