Helgarpósturinn - 09.11.1979, Síða 14

MH-mynd: Friöþjófur
Föstudagur 9. nóvember 1979
HtVCL
tíufusoðin smálúðu'
flök með
Helgarréttinn fengum viö aö
þessu sinni hjá Gunnari
Gunnarssyni matreiöslumanni i
Leikhúskjallaranum. Eins og
kemur fram annarsstaöar hér i
Borgarpöstinum er matur ekki
framreiddur i Leikhús-
kjallaranum nema um helgar.
Eftirfarandi lostæti er þvi ekki
aö fá á hverjum degi.
800 gr. fiök
2 dl hvitvin
2 stk laukur
100 gr smjör
1 dl rjómi
200 gr rækjur
1 biti steinselja
1 stk sitróna
1 stk salathöfuö
1 stk ný paprika
Flökin eru roörifin og þerruö,
krydduö meö salti og pipar, og
siöan er þeim rúllaö upp. Djúp
panna er smurö meö smjöri,
fiskrúllunum raöaö á hana, vini
hellt yfir og lokiö sett á. Soöiö
viö vægan hita 1 tfu minútur. A
meöan er sósan undirbúin.
Sósa:
Finsaxiö laukinn og paprfk-
una, bræöiö smjöriö. Laukurinn
og paprikan eru sett útí. Látiö
krauma án þess aö brúnast,
jafniö út I meö hveiti. Soöiö af
fiskinum er sett útf og soöiö í tfu
minútur. Ef sósan er of þykk má
bæta lltiisháttar vatni úti.
Blandiö rækjunum samanviö og
sjóöiö i smá stund. Nú er
rjómanum bætt úti og kryddaö
til. Fiskinum er raöaö upp á fat,
sósan látin yfir, skreytt meö
sitrónum, steinselju og salat-
blööum. Meö réttinum er gott aö
hafa hrátt salat og smjörsteikt-
ar kartöflur.
Leikhúskjallarinn:
ORÐINN VIRKILEGUR
„LEIKHÚSKJALLARI’ ’
Leikhúskjaliarinn er jafn
gamall Þjóöleikhúsinu. Hann
var opnaöur I fyrsta sinn 20.
april 1950, en fyrst i staö var
einungis kaffiveitingar aö fá
þar. En um haustiö kom
Þorvaldur Guömundsson
veitingamaöur, oft kenndur viö
Sfld&fisk, viö sögu þarna eins og
viöar i bransanum. Hann rak
„Kjallarann” alit til ársins 1973,
þegar Þjóöleikhúsiö sjáift tók
viö rekstrinum aö nýju.
Þetta er þaö timabil í sögu
Leikhúskjallarans, sem hvaö
flestir þekkja, og frá þvi eiga
ýmsir eflaust margs aö
minnast. Eins og önnur
veitingahús borgarinnar hafa
vinsældir staöarins og sam-
setning þess hóps, sem hefur
sótt hann, gengiö nokkuö f öld-
um. En lengst af hefur fariö af
honum þaö orö, sem liklega
veröur best lýst meö ummælum
Heigarpóstsins i „Leiöarvísi
helgarinnar”: „Menningar- og
broddborgarar ræöa málin og
lyfta glösum”.
Aöal breytingin, sem varö á
rekstri Leikhúskjallarans,
þegar leikhúsiö tók viö
rekstrinum, var sú,aö fariö var
aö hafa þar leiksýningar I miöri
viku. Fyrsta verkiö, sem var
sýnt þar, var „Ertu nú ánægö
kelling?”, í janúar 1974. Og eins
og flestum mun sjálfsagt
kunnugt er barinn opinn fyrir
sýningar, i hléum og eftir
sýningar, til kl. 23.30.
Um helgar er svo opið eins og
á venjulegum veitingastööum,
og aö þvi er Þorfinnur Gutt-
ormsson þjónn upplýsir er tölu-
vert algengt, aö fólk boröi þar
fyrir leiksýningar, og einnig aö
þangaökomi hópar, til dæmis af
smærri vinnustööum til aö
boröa, og skemmta sér sföan
„af kvöldiö”.
Gunnar Gunnarsson matreiöslumaöur hugar aö pottunum I eldhúsi
Leikhúskjaliarans.
Frá Nausti
Opið föstudag til kl. 01, laugardag til 02. Tríó
Naust leikur fyrir dansi. Fjölbreyttur matseð-
. Borðapantanir í síma 17759. Snyrtilegur
klæðnaður kemur fólki í hátíðarskap.
Verið velkomin
Guttormur Einarsson stjórnar starfsliöi sinu viö aö setja bjórefni á dósir.
Frá gervibeitu í öl- og víngerð
íslensk iðngrein undirstaða
blómstrandi vheimilisiðnaðarM
Kyrir rúmum áratug fékkst
fyrirtækiö Hafpiast viö tilraunir
meö gervibeitu. Skömmu eftir
1970 lét fyrirtækiö til sin taka á
öörum vettvangi. Þaö var inn-
flutningur á efni tii ölgerðar, sem
siöan þróaöist yfir í iönaö i
smáum stil — en stuölaöi jafn-
framt aö blómstrandi fslenskum
heimilisiönaöi.
— Viö stunduöum rannsóknir á
gervibeitu á árunum 1967-1969, og
vorum komnir meö iausnina I
hendurnar. En þá brugöust opin-
berir aöilar og þeir styrkir sem
viö höföum von um. Hinsvegar
fékk ég tilmæli um aö afhenda
niöurstööurnar Hafrannsóknar-
stofnuninni.semég geröi aðsjálf-
sögöu ekki. 1 staöinn pakkaöi ég
saman og hætti öllu, segir Gutt-
ormur Einarsson eigandi Haf-
plasts i samtali viö HP.
Sföan geröist þaö i árslok 1972,
aö erlent fyrirtæki sendi honum
fyrir hreina tilviljun sýnishorn af
ölgeröarefni. Guttormur gekk
milli verslunareigenda I Reykja-
vik og bauö vöruna, meö til-
heyrandi aövörun, til kaups. Þeir
sáu ekkert þvi til fyrirstööu aö
selja þetta, og þar meö hófst sala
á efnum til öl- og vingeröar fyrir
alvöru á Islandi. Aöur höföu siik
efni veriö seld örlitiö „I póst-
kröfupukri” eins og Guttormur
oröar þaö.
Hann tók fljótlega aö pakka
saman efnum, sem hann fékk úr
ýmsum áttum, og selja i nafni
Hafplasts. Siöar fór hann aö
blanda efninsjálfur viö frumstæð
skilyröi og selja iplastpokum, til-
búin til notkunar. Um tima haföi
Guttormur sérverslun meö efiium
og áhöidum til öl- og vingeröar aö
Hraunbæ 102 — undir nafninu
Hafplast, og olli þaö mörgum viö-
skiptavinum hans heilabrotum,
þegar þeir reyndu aö koma heim
og saman söluvörunni og nafni
verlunarinnar.
— Ég fór aö hugsa til framtiö-
arinnar og byggja upp fyrirtækiö
i góöri trú, þar sem ekkert var
taliö athugavert viö þetta. Eg
pantaöi fyrsta áfanga á vélasam-
stæöu til aö blanda efnin í dósir og
setti hana upp i ársbyrjun 1977 i
húsinuaö Armúla 21. Meö þessari
véi framleiöi ég öl sem er sér-
hannaö fyrir fslenskar aöstæöur,
segir Guttormur.
— Þaö liggur fyrst og fremst i
þvi, aö viö blöndum steinsöltum i
ölgeröarefniö til aö skapa rétta
mótstööu gegn sýrumyndun.
Þetta er nauösynlegt því islenskt
vatn vantar kalkefni. Auk þess
seyöum viö efniö i sólarhring og
blöndum i þaö efnum sem flýtir
fyrir þroska ölsins. Til viöbótar
þess framleiöum viö vingeröar-
efiii úr frönskum vinþrúgusafa,
en eftir eigin uppskriftum.
En uppbygging fyrirtadcisins
gekk ekki þrautalaust fyrir sig.
Ariö 1974 varö sprenging á
Alþingi, þegar einn þingmann-
anna kraföist þess, aö innfutning-
ur þessara efna yröi bannaöur.
Þvi lyktaöi meö lögreglurann-
sókn, sem leiddi f ljós , aö hér er
ekki um ólöglegan innflutning né
sölu aöræöa. Þaö er fyrst hægt aö
tala um lögbrot, þegar viöskipta-
vinurinn setur meiri sykur út i
lögunina en gefiö er upp i leiöar-
vfcinum.
Aörar hættur steöja aö þessum
„islenska heimilisiönaöi”, meöal
annars kröfur um bann á inn-
flutningi á geri. Sá innflutningur
var hinsvegar gefinn frjáls á sin-
um tima vegna þrýstings frá
Kvenfélagasambandi tslands, til
aö gera fólki kleift aö baka al-
mennilegt brauö I heimahúsum.
En á meöan ekkert gerist sem
hindrar verslun meö þessa hluti
rekur Guttormur smásöluverslun
undir nafninu Aman. Nafngift
sem er heldur auöveldara aö
setja isamband viö söluvöruna en
nafniö Hafplast, sem stendur þó
áfram sem nafn á liklega einu
„öl- og vingeröarverksmiöju” á
landinu, sem stendur nokkurn-
veginn undir nafni.
— ÞG
VILMUNDUR VILL
BJARGA TORFUNNI
NU viröist vera aö rofa til í
Torfumálinu svonefnda. Vil-
mundur Gylfason menntamála-
ráöherra hefur haft samband
viö forystumenn Torfusamtak-
anna og óskaö eftir samstarfi
viö aö ákveöa framtiö húsanna
á Bernhöftstorfunni. Eins og
kunnugt er standa þau auö og
ónotuö, og iiggja undir
skemmdum.
— Þetta mái er komiö i gang
af fullum krafti, ogmér er engin
launung i þvl, aö ég er hlynntur
málefnum Torfusamtaka og
óska eftir aö fundin veröi lausn
sem viö veröur unaö, segir Vil-
mundur Gylfason viö HP.
En máliö er erfitt viöureign-
ar. Húsin á Bernhöftstorfúnni
heyra undir hvorki meira né
minna en þrjú ráöuneyti: Fja’r-
málaráöuneytiö, forsætisráöu-
neytiö og menntamálaráöu-
neytiö. Milli þessara ráöuneyta
hefur löngum veriö óeining i
þessu máli, sem kunnugt er, og i
tiö siöustu rikisstjórnar mót-
mælti fjármálaráöherra þeirri
ákvöröun Ragnars Arnalds
Tekst Vilmundi aö bjarga Torf-
unni fyrir næstu stjórnarskipti?
menntamálaráöherra aö friöa
Torfuna. Og flestum mun kunn-