Helgarpósturinn - 11.04.1980, Blaðsíða 17

17
__helgarpásturinn- Föstudag
ur 11. apríl 1980
Klassík í
Regnbog
anum
Regnboginn mun i næstu viku
hefja sýningar á nokkrum göml-
um klassískum kvikmyndaverk-
um. Þetta er gert I samvinnu viö
nýstofnaö Kvikmyndafélag.
— Er ætlunin aö sýna myndirn-
ar í 3 til 6 skipti hverja. Meöal
myndanna sem þegar er ákveöiö
aö taka til sýninga er Citizen
Kane, eftir Orson Welles, nokkrar
myndir Bunuels, Kamellufrúna
meö Gretu Garbo, og mynd eftir

Kurosawa, Þetta eru 16 milli-
metra myndir sem sýndar veröa I
einhverjum litla salnum I Regn-
boganum. —GA.
Lfnur eru nú farnar aö skýrast býsna mikiö varöandi þá gesti sem munu sekja okkur heim á listahátiö I
sumar. M.a. standa nú yfir samning ar viö austur-þýsku rokkstjörnuna ( og fyrrum óperusöngkonuna)
Ninu Hagen sem mikla athygli hefur vakiö aö undanförnu (myndin t.v.) og afráöiö er aö sérstæöur jap-
anskur dansari Min Tanaka leiki hér listir sfnar. (myndin t.h.). A bls 18 er gerö grein fyrir stööu mála
varöandi listahátiöina.
Farrow og Tom Conti i Vitahring, sem Regnboginn sýnir um
þessar mundir.
Ovit/aus vítahringur
Regnboginn: Vitahringur (Full
Circle).
Ensk-Kanadisk. Argerö 1978.
Handrit Dave Humphries. Aöal-
hlutverk: Mia Farrow, Keir
Dullea og Tom Conti. Leikstjóri
Richard Loncraine.
Börn eru ekki óalgeng I hroll-
vekjum. bau eru I flestra
hugum fulltrúar sakleysis og
góövildar, og þvl líkleg til aö
stugga viö fólki þegar þau eru
sýnd sem tæki illra afla.
Rosemarys Baby, Exocist og
Omen eru þrjár kvikmyndir
sem notast hafa viö þann grund-
völl.
Hér er enn ein á feröinni,
Vltahringur heitir hún, og Mia
Farrow er I aöalhlutverkinu.
Konan sú er sem kjörin I hroll-
vekjur — hún er flngerö og and-
Þetta er býsna vel gerö mynd.
og hún kom á óvart. Hún er hæg,
engar hraöar sviptingar og
myndatökumaöurinn notar
mikiö mjúkan fókus, sem gefur
öllu dulítin óraunveruleikablæ.
En mesta afrekiö er eflaust aö
áhorfandanum er aldrei látiö
bregöa, bara til aö láta honum
bregöa. Hljóövinnan er sömu-
leiöis vönduö og svo óvenjuleg
aö jafnvel leikmenn taka eftir
þvi. öll aukahljóö eru nánast
þurrkuö út, fótatak, vélarhljóö,
skvaldur — þetta heyrist varla
nema I einstaka atriöum, og
virkar þá talsvert afslappandi.
1 Vltahring er varpaö upp
gamalkunnum spurningum
hrollvekja — spurningum um
framliöna, vond öfl og góö,
Kvikmyndir
:eftir Guðión Arngrimsson Björn Vigni
Sigurpálsson og Arna Þórarinsson
litsfríö, en meö smá breytingu á
ljósi er hægt aö gera andlit
hennar næstum djöfullegt. Hér
leikur hún unga húsmóöur, sem
missir dóttur sina, og ásakar
sjálfa sig fyrir aö hafa drepiö
hana. Dauösfalliö fær mjög á
hana — hún fer á sjúkrahús til
lækninga og flytur síöan frá
manni sinum, sem hún þoldi
ekki hvort sem var, og kaupir
sér hús. Þar dvelur hún ein.
Hugsiö ykkur: Mia Farrow
nýkomin af geösjúkrahúsi ein I
gömlu dularfullu og stóru húsi.
Fljótlega kemur I ljós aö eitt-
hvaö er I húsinu og myndin
gengur slöan út á leit konunnar
aö þvl hvaö þaö er.
Imyndun, geöheilsu — reynt aö
hrista aöeins upp I áhorfendum.
Þaö tekst aö vissu marki,
myndin er áhrifamikil meöan á
henni stendur, en áhrifin dofna
fljótt, svo fljótt aö maöur nennir
tæpast aö leita svara hjá
sjálfum sér viö þeim spurn-
ingum sem myndin lætur
ósvaraö — sem reyndar eru
fáar.
Myndin er vel leikin, og per-
sónur trúveröugar flestar
hverjar. Keir Dullea sem eigin-
maöurinn, er þó einfaldaöur um
of, og Tom Conti, sem vinur I
raun, kannski lfka, þó skemmti-
legur sé.
—GA.
Gam/ársdagar
•mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm^mmmmmma
Laugarásbió: Meira Graffiti
(The Party’s Over). Bandarísk.
Argerö 1979. Handrit og leik-
stjórn: B.W.L. Norton. Aöal-
hlutverk: Candy Clark, Paul le
Mat, Charlie Martin Smith,
Cindy Williams, Anna Björns-
dóttir.
Margar ágætar myndir hafa
liöiö fyrir þaö aö vera
„framhöld” annarra og frægra
mynda. Meira Graffiti er dæmi
um slika mynd. Ef ekki kæmi til
óumflýjanlegur samanburöur
viö forverann sem George
Lucas geröi fyrir nokkrum
árum og græddi svakalega á,
væri Meira Graffiti ein og sér
prýöisgóö mynd. En þvi miöur
hefur hún þann djöful aö draga
um George Lucas, sem nú er
einungis fjármagnari er aö
reyna aö græöa tvisvar á sömu
hugmyndinni.
Sá maöur sem Lucas hefur
fengiö til verksins, Bill Norton,
höfundur handrits og leikstjóri,
hefur afturámóti tekiö á
þessum vanda eins skynsam-
Fó/kið á s/éttunni
Borgarblóið
Stormurinn (Who has seen the
wind).
Amerisk-kanadisk. Argerö 1979.
Handrit Patricia Watson. Gert
eftir sögu W.O. Michell.
Leikstjóri: Allan Winton King.
Meöal ieikenda: Brian
Paincaud, Gordon Pinsett, Jose
Ferrer, Helen Shaver.
Þaö er iöulega erfitt aö skrifa
um myndir á borö viö Storminn.
Hún er greinilega gerö af veru-
legum metnaöi allra aöstand-
enda og kapp lagt á aö fylgja
ekki forskrift draumafabrlk-
unnar Hollywood. Margt tekst
vel. Kvikmyndunin veröur llk-
lega ógleymanlegust, þar sem
kvikmyndatökumaöurinn
Henry Fiks leikur sér smekk-
lega af undarlegri birtu
Saskatchewan-sléttunnar
Leikurinn er lágstemmdur og
þaö er einna helst Jose gamli
Ferrer sem eitthvaö verulega
kveöur aö. Raunar hefur
myndin yfir séraf:ar kyrrlátan
blæ en þaö er eins og hún týni
stundum þræöinum, heildin
veröur brotakennd og inn á milli
fellur hún jafnvel i þaö fariö aö
vera beinlinis leiöinleg.
Um söguþráöinn sk!al ekki
fjölyrt. Myndin er heldur
viöfelldin þroskasag a ungs
drengs, sem elst upp i smábæ á
Douglar Junior og Brian Pain-
chaud fara meö aöalhlutverkin I
myndinni Stormurinn.
sléttunni og inn I þetta fléttast
lýsing á smábæjarlifinu og
ýmsum kynlegum kvistum þar
og I nágrenninu. Þaö er aö sumu
leyti fróölegt aö bera þessa
mynd saman viö hina alræmdu
sjónvarpsþætti Húsiö á slétt-
unni. Efniviöurinn er nefnilega
ekki ósvipaöur en efnistökin allt
önnur og þar sem meöal-
mennskuformúla bandarisks
sjónvarpsiönaðar fleytir Húsinu
á sléttunni yfir i vinsæla
afþreyingu, gera aöstandendur
Stormsins heiöarlega tilraun til
aö brjótast út úr formúlunni og
búa listaverk. Þaö heppnast
ekki fyllilega en verulega góö
viöleitni i þessa átt gerir mynd-
ina þess viröi aö hún sé sótt af
allri fjölskyldunni.
-BVS.
Kjö tfars
lega og unnt er aö ætlast til.
Hann hefur reyndar ekki mikla
reynslu af leikstjórn (fyrsta
mynd hans, Cisco Piki lofaöi þó
góöu), en handrit hefur hann
samiö mörg. American Graffiti
var gáskafull og angurvær
upprifjun á andrúmsloftinu I
kringum ungu kynslóöina i
Amerkiku um 1960 og dró meö
býsna liprum hætti upp liflinur
nokkurra dæmigerðra fulltrúa
hennar. Orlög þessara
söguhetja voru siðan sett fram i
texta viö lok myndarinnar.
1 Meira Graffiti (The Part’ys
Over) eru þessar líflinur
framlengdar eina filmuna enn,
þótt þeir sem sáu fyrri myndina
viti ósköp vel hvaö veröur um
fólkiö. Hér er partiiö búiö.
Ahyggjuleysi skólaáranna fyrir
bi og alvara llfsins, svokölluö,
gengin i garö. 1 gegnum þessar
aöalpersónur American
Graffiti (allar nema þá sem
Richard Dreyfuss lék) reynir
Norton ab spegla þau viöhorf,
þjóðfélagseinkenni og þá
stemningu sem rlkti i Amerlku
á fyrri hluta sjöunda áratugar-
ins. Hann skeytir saman sitt á
hvaö gamlársdag 1964 (þegar
Paul Le Mat, kappaksturskappi
veröur skotinn I islenska skipti-
nemanum Onnu Björnsdóttur),
1965 (þegar Charlie Martin
Smith gefur skit I herþjónustuna
i Vletnam), 1966 ( þegar Candy
Clark reynir aö halda jafnvægi i
óreiðufullu blómabeöi hippa-
timans) og 1967 ( þegar Ron
Howard og Cindy Williams há
hjónabandsorustu útaf nýjum
vibhorfum i jafnréttismálum og
gagnvart Vietnamsstrlöinu).
Þetta lukkast allvel, þótt
þessar fjórar sögur séu ekki
allar jafn veigamikiar. Astar-
saga Le Mats og Onnu Björns-
dóttur er þannig metnaöar-
minnst hvað efni og merkingu
varöar en hún er kannski sú
minnisstæöasta vegna leiks
þeirra beggja, - og auðvitað
vegna þess að Anna er islensk
og stendur sig svo skinandi vel.
Norton gefur hvergi sögu sinn
myndstll eftir þvl sem efni og
andrúm gefur tilefni til. Þannig
fær t.d. Vietnam-kaflinn meö
Charlie Martin Smith gróf-
kornótta fréttamyndameöferð
og blómatimakaflinn meö
Candy Clark fær „psychedelic-
blæ” meö uppbrotnum mynd-
fleti (split-screen). Og svo eru
gömlu lögin sungin og leikm.
Meira Graffiti ristir nú ekki
djúpt, en hún er skemmtileg og
skynsamlega gerö. Hana skortir
hins vegar virkilegan innblástur,
kraft og hugmyndaflug. -AÞ.
Háskólabló: Kjötbollurnar
(Meatballs).
Bandarisk. Argerö 1979. Hand-
rit: Len Blum, Dan Goldberg,
Janis Allen, Harold Ramis.
Leikstjóri: Ivan Reitman. Aöal-
hlutverk: Bill Murray, Kate
Lynch, Chris Makepeace.
„Jæja, strákar. Ég veit á
hverju viö eigum að græöa
næsta sumar. Viö tökum for-
skriftina sem viö græddum svo
mikið á I fyrrasumar meö Nat-
ional Lampoon’s Animal House
en höfum hana sumarbúöir fyrir
kökumót I staðinn fyrir mennta-
skólaheimavist. Látum sama
gamla deigiö duga I eina kökuna
enn.”
Þetta sagöi einn strumpur viö
annan strump einhversstaöar I
Ameriku ekki alls fyrir löngu.
Eöa eitthvaö svoleiöis. Og nú
getum viö séö strympið 1 Há-
skólabiói. Sú stórskemmtilega
mynd sem sömu aöstandendur
geröu fyrir tveimur árum eöa
svo og sýnd var nýveriö I Laug-
arásbiói undir nafninu Delta-
kllkan reyndist vera byggö á
býsna vinsælli formúlu: Lif og
fjöri stjórnlitlu samfélagi ung-
menna, meö alls kyns uppá-
tækjum og uppáferöum, húmor
og háöi.
Þegar nota á trygga formúlu
ööru sinni má fara tvær leiðir:
Annaö hvort aö taka smásjens I
leiöinni og nota formúluna aö-
eins sem grunn til aö vinna út-
frá, eöa láta alla áhættu lönd og
leið og gleypa formúluna meira
og minna hráa og þynna hana
út. Fyrri kostinn má segja aö
Meira Graffiti, sem greint er frá
annarsstaðar á siöunni hafi tek-
iö. Þann siöari velur Meatballs.
Þaö tekur þvi ekki aö telja
upp allar týpurnar, kringum-
stæöurnar, brandarana og aö-
feröirnar sem þessi mynd stelur
frá forveranum án þess aö láta
nokkuö I staöinn frá eigin brjósti
nema andlega örbirgö.
En rétt og skylt er aö geta
þess aö mönnum þarf ekki aö
leiöast ef þeir hafa ekki séö tlu
samskonar myndir áöur. Til aö
hafa nú allt á hreinu hafa þeir
strumpar gengiö I sömu smiöju I
leit aö höfuöpaur. Aöalstjarnan
I National Lampoon’s Animal
House var grfnistinn feiti John
Belushi sem þekktur varö fyrir
leik sinn I sjónvarpsþættinum
Saturday Night Live. 1 sama
þátt kvaö vera sóttur aðalleik-
arinn I Meatballs, Bill Murray.
Og hann er ljósasti punkturinn I
fyrirtækinu, þótt ekki nái hann
aö bjarga þvl.
— AÞ.
Ron Howard, Cindy Williams, Candy Ciark og Charlle Martin Smith
standa sig öll vel f Meira Graffiti.