Helgarpósturinn - 29.05.1981, Blaðsíða 14

14
Fisk-
Risotto
(Hrísgrjón
með fiski)
Það er Sigurður Demetz
Fransson, söngkennari og Iista-
kokkur sem leggur helgarrétt-
inn til að þessu sinni. Það er að
sjáifsögðu italskur réttur:
Fisk-Risotto, sem hann segir
sára einfaldan i gerð. Sigurður
er einn þeirra kokka sem litið
skipta sér af desilitramálinu, en
láta tilfinninguna ráða ferðinni.
Við gerum þær kröfur til les-
enda að þeir geri slikt hið sama,
og prófi sig áfram hvað magn
varðar. En aðferðin við að búa
til þennan fljótlega og ljúffenga-
rétt er þessi:
Pottur með þykkum botni er
látinn á helluna. Slatti af
smjöri og ólifuoliu sett i pottinn
og látið hitna. Þá er finsöxuðum
lauk bætt úti, og hann látinn
gulna, ekki brenna. Hræra skal i
nokkuð reglulega.
Vatn er hitað, einn litri er
áreiðanlega meira en nóg. Stór
kaffibolli af hrisgrjónum, eða
svo er settur úti pottinn. Þau eru
látin draga i sig vökvan i pott-
inum, og bragðið af smjörinu,
ólifuoliunni og lauknum. Ekki
látið brenna. Svo er slatta af
vatnibætt úti, og vatni svo bætt
úti eftir þörfum.
Fiskurinn er tekinn og skorinn
i teninga. Ýsuflak er eflaust
ágætt, en einnig má nota lúðu
eða annan hvitan fisk. Einnig er
persiila söxuð.
Fylgjast verður vel með soðn-
ingunni á hrisgrjónunum,
þannig að þau verði ekki of-
soðin. Skömmu áður en þau
verða ,,al dente”, það er hæfi-
lega hörð undir tönn, þá er
fiskinum og persillunni skellt
úti ásamt pipar og salti. Einnig
er gott að láta úti tvær stórar
matskeiðar af parmesan osti,
eða öðrum bragðmiklum osti.
Setjið svo að lokum væna klipu
af smjöri úti kássuna. Eftir að
búið er að hræra nokkrum
sinnum i þessu, er rétturinn tii-
búinn, þvi að fiskurinn er fljótur
að sjóða. Það er reyndar undir-
staða þess að rétturinn
heppnist, — að bæði hrisgrjónin
og fiskurinn verði tilbúinn á
sama tima.
Með þessu á að drekka hvit-
vin — eða kannski bjór eða
mjólk. Þvi ræður fólk eiginlega.
Italir borða brauð með Risotto
eins og öðrum mat, en fyrir alla
muni hafið ekki kartöflur með
þessu.
—GA
Krossgátan ráðin
Páskakrossgátan hefur greini-
lega ekki vafist fyrir lesendum
Helgarpóstsins. Fjölmargir hafa
sent inn visurnar tvær, sem voru
lykillinn að ráðningunni. Þegar
dregið var úr réttum svörum kom
upp nafn Svölu Guðmundsdóttur,
Hátúni 24, Eskifirði, og er hún
beðin að hafa samband við af-
greiðslu blaðsins til að fá sendar
300 krónurnar sem voru i verð-
laun.
En visurnar tvær, sem voru
sagðar eiga að tengjast vorinu
eru svona:
Verður hjörðum viða snap
vor að ströndum iónar
Meðan vetrar milda skap
mjúkir hörputónar.
Þó að mildi morgunsár
Myrkur þúsund nátta.
Ætlar sólin undir bár
unnar fald að hátta.
, Helgarpósturinn þakkar kross-
gátusjúklingum kærlega fyrir
þátttökuna.
•sækjum við í beminrtöðvar ESSO
bónvörur y

Föstudagur 29. maí, 1981 JlQlgarpóstúríhn
Sigurður tekur lagið á Ráninni
góðir á Islandi. Italskir fiskréttir
með islensku hráefni eru hrein-
asta lostæti. En annað er ekki
nógu gott. Hér vantar til dæmis
parmesan ost, sem er ómissandi i
itölsku eldhúsi”.
— Hvemig stóð á þvi að þú
fórst að kokka fyrir Rán?
„Hann ómar Hallsson vinur
minn talaði einhverntima við
mig, og bað mig um þetta i fram-
haldi af frönsku vikunni, sem
tökst svo vel. Ég sagði jú, jú og
setti saman menu með forréttum
súpu og þvf sem oftast er á mat-
seðli á ítölskum veitíngastað.”
— Er gaman að þessu?
„Já, mjög gaman. En ég var og
er svolitið lasinn, fékk slæma
flensu, en ég fer svona sem menu
chef og ræði við gestina og tdt
lagið”.
— Hvemig hafa móttökurnar
verið?
„Ég held að fólk hafi verið
ánægt, sérstaklega það sem
þekkir þennan mat frá útlöndum.
tslendingar eru að verða svolitið
kosmópölitiskir, og búnir að
smakka erlendis ýmsa rétti sem
ekki eru til hér á landi. Pizza er til
dæmis nýkomin hingað, og þó eru
„Snarvitlaus í hörpudisk”
Sigurður Demetz Franzson ræðir um
ítalskan mat og íslenskan
Hinni Itölsku viku veitingastað-
arins Rán, sem lauk i gærkvöldi,
var vel tekið af flestum sem
heimsóttu staðinn. Sigurður
Demetz Franzson, þessi fjörkálf-
ur af itölskum ættum, hafði yfir-
umsjón með matseölinum og
eldamennskunni, og af þvi tilefni
ræddi Helgarpósturinn litillega
við hann um matargerðina. En
fyrst var hann spurður hvort
sönglistin og italskur matur færu
óvenjuvel saman.
„Já, það er óhætt að segja”,
svaraði Sigurður. „Sérstaklega ef
rauðvin er drukkið með. Það er
nauðsynlegt að vökva þetta allt-
saman með rauðvini. Þá verður
það gott”.
ítalskur matur er frægur um
allan heim, og italskir veitinga-
staðir eru I flestum ef ekki öllum
stórborgum heimsins. En hvað er
það sem gerir italskan mat vin-
sælan? „Það er rétt”, sagði
Sigurður, „að italskur matur er
voðalega vinsæll. Allsstaðar eru
italskir veitingastaöir, alveg
eins og franskir og kinverskir og
svo framvegis. En italskir eru þó
vinsælastir allra. Þeir eru alls-
staðar.
Maturinn er einfaldur og
bragðgóður, en ekki mjög...
svona sófistikeited, eins og þeir
segja. Hann er þvi oft ódýr. Aðal-
kryddið i ítölskum mat er hvit-
laukur, og þá lykt finnur maöur
um leið og maður gengur inn á
italskan veitíngastað. Alveg eins
og maður finnur Sauerkrautlykt-
ina á hverju heimili i Þýskalandi.
Það angar allt.
Hér á Islandi hefur orðið stór-
kostleg framför á þeim 26 árum
sem liðin eru siðan ég kom hing-
að. Þá var til ein tegund af
osti. Nú er ýmislegt komið hér
sem er italskt að uppruna, til
dæmis er nú hægt að fá allflestar
gerðir af Lasagne og fleira.
Já, ég hef m jög gaman af þvi að
elda heima, sérstaklega að
kompónera eitthyað úr þessu fina
hráefni hérna. Ykkar besta hrá-
efni er lambakjötið og fiskurinn.
Ég fer auk þess oft niður i fjöru I
Hvalfirðinum og næ mér i
krækling. Svo er ég snarvitlaus i
hörpudisk.
Ef ég er með túrista i Stjlckis-
hólmierég um leið kominn niöur
i f jörur að kikja eftir honum. Svo
borða ég hann bara hráan með
sitrónu, brauði og hvitvini. Fólkið
heldur náttúrlega aö ég sé snar,
alveg þar til ég fæ það til að
smakka með mér, — þá finnur
það að þetta er mjög bragðgott.
Ýmsir Italskir réttír eru mjög
„Ferskeytlan er frónbúans
fyrsta barnaglingur”, sagði
skáldið á sfnum tima, og margir
trúðu honum. Að minnsta kosti
njóta hagyrðingar ennþá
virðingar, og eflaust hafa flestir
einhvernti'ma reynt að setja
saman visu.
Visan hér á eftir er ef til vill
ekki sú innihaldsrikasta af
ferskeytlum og þvi siður sú
hljómfegursta, en hún hefur sér-
stöðu sem vart þarf að lýsa:
4 8 5 og 7
14 12 og 9
11 13 1 og 2
18 6 og 10.
Þetta er lesið svona:
Fjórir átta fimm og sjö
allir mjög hrifnir. En þetta eru
ekki ekta góðar pizzur. Hér vant-
ar æfingu og bara ofna til að þetta
verði alvöru pizzur. Hér eru deig-
in alltof hörð, og pizzur eiga að
bakast bara i tvær til þrjár
minútur við 6 til 7 hundruð gráðu
hita. En það kemur kannski sið-
ar”.
— GA
fjórtán tólf og niu
ellefu þrettán eitt og tvö
átján sex og tíu.
Eins og sjá má er visan gerð úr
tölustöfum, frá einum og uppi
átján. En þetta er vist aðeins hálf
sagan. Það á nefnilega að vera til
önnur vfsa sem í eru þær tölur
sem vantar I þessa, — til að fylla
i^jpi röðina frá einum og uppi
tuttugu. Tölurnar 3, 15, 16, 17, 19
og 20. Ef einhver lesanda kann þá
visu væri gaman að heyra frá
honum, og ekki væri verra þó ein-
hver setjist niöur og yrki siðari
hlutann af kvæðinu. Sá fengi
samstundis ljóðapris
Helgarpóstsins.
Matseldin á vel við Sigurð.
Eina vísu, takk
— GA.