Helgarpósturinn - 28.05.1982, Blaðsíða 11
-11
Upptökur 1 kvikmynd-
inni Trúnaðarmál hafa
fariö fram vitt og breitt
um bæinn aila þessa viku.
Aö sögn Björns Björns-
sonar, eins af aöstand-
endunum, hefur öll vinna
gengiö vel, en aö visu
hægt, þar sem liöiö sé aö
slipast saman. Vinnudag-
arnir hafa verið langir, en
þaö stendur til bóta, og
Björn er bjartsýnn á, aö
allar upptökuáætlanir
standist.
Ljósmyndari Helgar-
póstsins smellti af nokkr-
um myndum i gær,
fimmtudag, þar sem
gengiö var viö upptökur I
gamla Lindargötuskól-
anum. Þar var veriö aö
gera annarri aöalpersón-
anna skil, unga mann-
inum, en hann er tón-
listarkennari, auk þess
sem hann semur sjálfur
tónlist. Á myndunum
sjáum viö hvar Egill Eö-
varösson leikstjóri spáir i
stööuna meö Jóhanni
Siguröarsyni, og hvar
Snorri Þórisson kvik-
myndatökumaður hefur
komiö sér og myndavél-
inni fyrir i hjólastól.
Maraur verður
af aurum api
Sýningarstaöur Austurbæjar-
bió
MEÐ HNCUM OG
HNEFUM (Any Which Way You
Can) Framleiðandi Fritz Manes
fyrir Warner Bros. Leikstjóri
Buddy Van Horn — Aðalleikari
Clint Eastwood.
Þessi mynd mun vera sjálf-
stætt framhald af Any Which
Way But Loose og segir frá
slagsmálahundi sem græðir á
þvi aö láta veöja um úrslitin.
Einna grátlegast er aö sjá
Clint Eastwood sem slagsmála-
hund. Clint heldur sér að visu
vel en eitthvað eru magavöðv-
arnir farnir að slappast, enda er
forðast að sýna á honum kvið-
inn. Slagsmálaatriðin eru svona
la-la, byggð á hraðri klippingu,
miklum nærmyndum og viðum
skotum. Eitt er e.t.v. athyglis-
vert, að hnefahöggin beinast
mikiðaðvélinnioggætiég trúaö
að kvikmyndatökumaðurinn
hafi fengið þau ófá framan á
Arkitektar bjóða í gönguferðir
Arkitektafélag islands ætlar aö
brydda upp á þeirri nýbreytni á
Listahátiö aö efna til skoöunar- og
gönguferöa um tvö hverfi borgar-
innar i þvi skyni aö gefa fólki inn-
sýn i reykviska húsagerö og skipu
lag frá upphafi til vorra daga.
— Viö erum búnir að reyna
ýmsar leiðir til að ná til fólks og
sýna þvi arkitektúr, haldið sýn-
ingar á likönum, teikningum og
ljósmyndum, og þó þær segi sina
sögu langar okkur að leiða fólk
um borgina og sýna þeim húsa-
gerðina á staðnum, sagði Gunnar
Óskarsson, formaður sýningar-
ráðs Al,i viötali við blaðið.
— Fyrri gönguferðin verður 6.
júni og veröur hún farin um Fella-
og Hólahverfi i Breiðholti i sam-
ráði við Framfarafélag Breið-
holts III. Hún hefst hjá bensin-
stöðinni við Asparfell og veröur
gengið þaðan bakviö Asparfells-
blokkina að Kron. Þá verður
sveigt til norðurs og skoðuð skóla-
og iþróttamannvirkin að baki
Vesturbergsblokkunum. Siðan
veröur gengið niður i lághúsa-
byggöina i Vesturbergi, þaðan
upp i blokkirnar i Hólahverfi og
endað við dagheimiliö Hólaborg.
Auk þess að skoða húsin verður
þátttakendum kynnt sú hugmynd
sem er að baki skipulagningu
þessara hverfa.
Hin gönguferðin verður um
miðbæinn og Þingholtin. Hefst
hún við Vesturgötu 2 og gengið
um Hafnarstræti og Austurstræti,
suður Lækjargötu, gegnum
Hallargarðinn, eftir Fjólugötu og
Njaröargötu uppá Skólavörðuholt
og endaö viö Asmundarsal. A
þessari leið gefst kostur að skoöa
reykviska húsagerð frá upphafi
þéttbýlis til okkar daga, jafnt
heldrimannahús og húsþeirra sem
minna máttu sin , auk minnis-
merkjanna á Skólavöröuholti,
Hallgrimskirkju og Hnitbjarga.
Þegar i Asmundarsal kemur
gefst tækifæri til að skoða ljós-
myndasýningu sem félagið hefur
eignast fyrir milligöngu vest-
ur-þýska sendiráðsins. Sýningin
nefnistá islensku Náttúruform og
fjallar i myndum og máli um lif-
andi og dauð form sem koma fyr-
ir i náttúrunni og viöleitni hönn-
uða til að likja eftir þeim. Verður
þetta ágætt mótvægi við raun-
veruleikann sem fólk kynnist i
gönguferðunum. Sýning þessi er
gerð i samvinnu fjölda arkitekta
og visindamanna viö marga há-
skóla i Vestur-Þýskalandi en
aðalumsjón með verkinu höfðu
tveir þekktir arkitektar við
háskólann i Stuttgart, þeir Frei
Otto og Cornelius Thywissen,
sagði Gunnar. — ÞH
Nema hvað, hann er orðinn
leiður á slagsmálum, en það
sjáum við ekki á steinandliti
Clints frekar en fyrri daginn.
Clint sem i myndinni heitir þvi
furðulega nafni Philo Beddoe
(bed-dove) endurnýjar lika
kynni sin við unga stúlku, gæti
verið dóttir hans, en fyrri kynni
þeirra hafa eflaust komið við
sögu i fyrri myndinni — að
sjálfsögðu.
Myndin er uppfull af stereó-
týpum—stúlkan er að reyna
við kántri-söng en fer það frekar
ólaglega, — móðurmyndin er
útslitin, farsakennd skripa-
mynd —- miðaldra mótorhjóla-
gæjar, Mafiósai- og veðmang-
arar. Vinurinn virðist vera eina
persónan i myndinni sem er trú-
verðug.að ógleymdum Clyde,
sem er api af orangútanætt.
Hvað fáum við svo út úr þess-
um hrærigraut — ekki annað en
búast mátti við; ofnotaðar
lummur og það ekki i nýjum
búningi.
hana. Ekki held ég að nein leynd
túlkun liggi þar á bak
við — Clint er búinn að sýna það
og sanna að hann er töff gæ og
harður i horn að taka.
Hvað er það þá sem rekur
menn i gerð svona myndar?
Þetta á vist að vera grinmynd,
en grinið er slappt, brandarar
fáir og flestir hafa heyrst áöur.
Clint var óborganlegur i
Dollaramyndunum á sinum
tima og bara góður sem Dirty
Harry.ágætur i myndum eins og
Flóttinn frá Alcatraz og The
Elger Sanction. Ef vel var leitað
mátti i flestum tilfellum finna á-
stæður fyrir ofbeldinu og maður
fylltist þessari hefndarkennd að
með illu skal illt út reka — hér
eru slagsmál slagsmálanna
vegna, maður gegn manni og
búið.
Clint fer betur að eiga við
ofureflið — enginn má viö
margnum nema Clint Easl-
wood.
jae
AF ÞÓRDÍSI ÞJÓFA -
MÓÐUR OG FJÖLSKYLDU
Nemendaleikhúsið:
Þórdís þjófamóðir, börn
tengdabörn og barnabörn.
Höfundur: Böðvar Guðmunds-
son.
Leikstjóri: Hallmar Sigurðsson.
Leikmynd og búningar: Mess-
iana Tómasdóttir.
Lýsing: Hallmar Sigurðsson.
Leikendur: örn Árnason, Erla
B. Skúladóttir, Pálmi A. Gests-
son, Ellert A. Ingimundarson,
Sólveig Pálsdóttir, Kjartan
Bjargmundsson, Arnór Benóný-
eftir Gunnlaug Astgeirsson
son. Ragnheiður Tryggvadóttir.
Lokaverkefni nemenda Leik-
listarskólans er að þessu sinni
nýtt verk eftir Böðvar Guð-
mundsson sem samið er sér-
staklega fyrir þennan hóp. I
þessu leikverki sækir Böövar
efnivið sinn tii átjándu aldar.
Segir þar af fátæku fólki undir
Jökli sem gripur til þess ör-
þrifaráðs i eymd sinni að stela
sér til matar og reyna siðan að
flýja refsingu yfirvaldanna.
Atjánda öldin er að sönnu eitt-
hvert hörmulegasta timabil Is-
landssögunnar. Það fólk sem
leikritið fjallar um hefur ekki
beinlinis verið i sviðsljósi sög-
unnar,- þurrabúðarfólk við
sjávarsiðuna. Böðvar leitast við
að sýna þær ömurlegu lifsað-
stæður sem fólkinu eru búnar.
Ég held að miðað við ýmsar
heimildir sem til eru frá þessum
tima þá fari höfundur býsna
nærri þvi að sýna okkur lif
þurrabúðarfólks i harðindaári
og getur sú lýsing areiðanlega
eilnnig átt við aðra hópa; kot-
unga og leiguliða af ýmsu tagi.
Þó lýsingin sé fjári svört og
eymdin allsstaðar þá er fátt
sem bendir til annars en að
þannig hafi lif alls almúga verið
á þessum tima þegar harðindi
og pestir gengu yfir, sem gerðist
margoft á hverri öld.
Persónur leiksins eru Þórdis
þjófamóðir, synir hennar þrir
og ein dóttir, tvö tengdabörn
hennar og sýslumaður/prestur.
Þórdis er ekkja og hefur komið
upp fjórum börnum og til þess
hefur hún þurft að beita öllum
tiltækum ráðum, m.a. að stela.
Þegar leikurinn hefst eru mikil
harðindi og fimm barnabörn
Þórdisar eru nýdáin. Til þess að
halda lifinu i þeim, sem eftir lifa
er aðeins eitt ráð eftir, að stela
frá kaupmanninum. I verkinu
er sýnt hvernig hörmungarnar
neyða fólkið til sliks verknaðar
og jafnframt hvernig neyðin
kallar fram lægstu hvatir
mannskepnunnar, breytir
venjulegu og ágætu fólki i villi-
dýr sem bilast um það sem ekk-
ert er. En einnig eru sýndar
manneskjur sem standast
þessar hörmungar og halda
reisn sinni á hverju sem gengur.
Þegar allt er Komið i óefni er
einasta lausnin að flýja þennan
ömurleika og reyna að halda til
fyrirheitna landsins handan við
hafið. Tveir bræðurnir, systirin
og maður hennar halda tilhafs á
bátkænu og ætla til Grænlands,
en skilja þau sem veikburða eru
eftir. Þau ná aldrei i áfanga-
,,Þaö er alltaf ákveðinn frisk-
leiki yfir sýningum Nemenda-
leikhússins", segir Gunnlaugur
m.a. I umsögn sinni.
Ljósm. eik.
staö, en i ferðinni kemur mann-
leg örvænting og grimmd skýrt
fram þegar hungur og þorsti
sverfa að.
Leikritið er byggt upp al
mörgum smáum atriðum sem
raðaö er þannig saman að farið
er bæði fram og aftur i tim-
anum. Um leið og sögð er sagan
af bátsferðinni er aðdragandi
hennar rakinn. Þannig skapast
smám saman heildarmynd af
fólkinu og aðstæðum þess.
Það má lengi leika sér að þvi
að túlka þetta verk ef maöur
vill. Mér virðist i fljótu bragði
einkum vera tvær áminningar
sem sjá má i verkinu. Annars
vegar er áminning til okkar um
að muna eftir þvi hver við erum
og hverjir eru forfeður okkar,
hverskonar lif það var sem þeir
lifðu, og hversu stutt er siöan
allur almenningur bjó við
hungurmörk og þar fyrir neðan.
1 framhaldi af þessu má einnig
sjá i verkinu áminningu til
okkar um að taka þau kjör sem
viö búum við i dag ekki sem
gefin um alla eilífð — og um leiö
má leiða hugann að þvi fólki i
þriöja heiminum sem lifir lifi
sem alls ekkert er betra en það
sem sýnt er I þessu leikverki.
Það er alltaf ákveðinn frisk-
leiki yfir sýningum Nemenda-
leikhússins. Þaö er ánægjulegt
að sjá að sá hópur sem nú út-
skrifast hefur tekið töluvert
miklum framförum i vetur.
1 leiknum um Þórdisi þjófa-
móöur og fjölskyldu sýna leik-
ararnir að þeir eru búnir að ná
valdi á sterkri persónusköpun
og hafa jafnframt öðlast þrek til
þess að halda sig innan marka
þeirrar persónu út alla sýning-
una. Persónurnar eru mjög
skýrar hver um sig og ólikar
innbyrðis. Það skapar leiknum
töluvert mikla vidd og fjöl-
breytni sem vegur nokkuð upp
ömurleika kringumstæðnanna
sem verið er að lýsa.
Búningar Messiönu Tómas-
dóttur og leikmynd unnu mjög
vel með textanum til þess að
skapa andrúmsloft eymdar og
örbirgðar.
I heild er þessi sýning frisk-
leg. Leikurinn er agaður, svo-
litið stilfærður, en fjölbreyttur
og sýna leikararnir vel hvað i
þeim býr.
G.Ast.