Helgarpósturinn - 11.03.1983, Side 17

Ljej_____________
irinn FöBtudeigur 11. mars 1983
17
Skortir það sem á veltur
Ólafur Ragnar Grímsson má
ekki láta það rugla sig í ríminu, þótt
nokkrir heildsalar komi saman og
álykti i nafni einhvers, sem kallað er
Verslunarráð íslands. Þetta eru að-
eins nokkrir menn! Ólafur Ragnar
má ekki skilja Sjálfstæðisflokkinn
svo, að á honum verði einhver eðlis-
breyting þótt heildsalarnir álykti
— og Harris lávarður sé tekinn tali
í sjónvarpi. Takist Sjálfstæðis-
flokknum að telja kjósendum trú
um að hann sé valkostur í komandi
kosningum, þá verður það vegna
þess, að vinstri menn hafa ekki upp-
á neitt að bjóða, sbr. borgarstjórn-
arkosningarnar.
Ekkert bendir til þess að Sjálf-
stæðisflokkurinn muni auka fylgi
sitt, enda væri það úr öllu samhengi
við frammistöðu hins sundurleita
þingmannaliðs þeirra.
Og ekkert bendir til þess, að járn-
brautarstrákarnir muni breyta ríkj-
andi ástandi innan flokksins.
Tökum dæmi: Friðrik Sophus-
son, formælandi flokksins nr. 3, á
eftir Ólafi G. Einarssyni, sem senn
er fallinn út af þingi, og Geir Hall-
grímssyni, sem væntanlega er líka
dottinn út af þingi, hefur árangurs-
Iaust reynt að halda fram stefnu
Sjálfstæðisflokksins í fjölmiðlum.
Það er mál manna að honum hafi
tekist illa.
Friðrik er fyrrverandi fulltrúi
þeirra afla innan flokksins, sem
vildu „báknið burt”. Hann hefur
ekki orðað það nýlega, að þess væri
þörf, enda víst að hann fengi yfir
sig Sverri og alla útgerðarmennina,
sem grenja á ríkisafskipti á þriggja
mánaða fresti.
Þorsteinn Pálsson dettur inná
þing í komandi kosningum. Margir
Sjálfstæðismenn binda við hann
miklar vonir — og eftir því sem
manni skilst, á Ólafi Ragnari, fer
þar mikill stjórnmálaskörungur.
Þorsteinn Pálsson hefur staðið sig
vel, að dómi VSÍ manna. En það er
sitthvað, VSÍ og Suðurlandskjör-
dæmi.
Stjarnan, sem skein svo skært yf-
ir Garðastrætinu, og visaði veginn á
eftir að skina með öðrum hætti í
kjördæmi Eggerts Haukdal. Eftir
öllum sólarmerkjum að dæma,
verður það hlutskipti Þorsteins að
halda hátt á lofti því merki sem
Haukdal reisti, en falla annars fyrir
honum í næsta prófkjöri. Nú verð-
ur Þorsteinn, m.ö.o. að redda brú
hér, og malbikuðum spotta þar,
þ.e.a.s. ætli hann að halda uppi
merki flokksins fyrir austan fjall.
Þegar staða Sjálfstæðisflokksins
er skoðuð — og mannvalið með
— er ljóst, að það er að skjóta yfir
markið, að halda því fram, eins og
Ólafur Ragnar gerir, að „flokkur
borgarastéttarinnar á íslandi sé nú
orðinn formlegur liðsmaður í hinu
alþjóðlega bandalagi hægri afl-
anna”. Þessir strákar eru ekki gjald-
gengir í þann klúbb — til allrar ó-
hamingju fyrir andstæðinga Sjálf-
stæðisflokksins, því ef svo væri,
hryndi goðsögnin um stóra flokk-
inn, og úr rústunum risu tveir smá-
flokkar. Annar framsóknarflokk-
ur, og nýr hægri flokkur. Óskandi
væri að svo færi.
Ólafur Ragnar, og Alþýðubanda-
lagið, geta svo sem stuðlað að slíkri
þróun. T.d. með því að leiðrétta mat
sitt á Sjálfstæðisflokknum og
hugsa pólitík til vinstri. Rjúfa sam-
starfið við ihaldið í ASÍ, og rífa sig
uppúr vanmetakenndinni gagnvart
járnbrautarstrákunum. Þeir verða
ekkert annað en statistar í því hags-
munabandalagi, sem kallast Sjálf-
stæðisflokkur, þ.e.a.s. ef þeir ætla
sér ekki að kljúfa flokkinn endan-
lega. Gunnar, Sverrir, Pálmi, Matt-
hías Bjarnason og Eggert Haukdal
ráða ennþá ferðinni.
Með því að núverandi ríkisstjórn
leggur upp laupana, vonum seinna,
halda margir — og sumir óttast-
það — að Sjálfstæðisflokkurinn
muni skríða saman, og ganga heill
og óskiptur til kosninga — og
vinna þær. „Deilurnar milli Gunn-
ars og Geirs eru senn liðin tíð” kall-
ar Ólafur Ragnar Grímsson það í
sunnudagsgrein Þjóðviljans um s.l.
helgi.
Er á þingflokksformanninum að
skilja, að hann óttist afleiðingar
vorkosninganna. Að Eimreiðar-
hópurinn muni ná völdum innan
Sjálfstæðisflokksins, og særa til sín
„saklausan almenning”, eins og
sterku mennirnir gerðu. Það er of-
mat á ungliðunum.
Til að það megi verða þarf „stutt-
buxnadeildin” að geta sameinað
þann þverklofna flokk, sem enn ber
eitt nafn, Sjálfstæðisflokkinn.
Verður ekki annað skilið á Ólafi
Ragnari en að það sé hægt.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
aldrei verið heill og óskiptur. Þess
vegna var það óskhyggja, eða
blekking, þegar Ólafur Ragnar hélt
fram, á útmánuðum 1980, að Al-
þýðubandalagið væri með ríkis-
stjórnarþátttöku sinni að kljúfa í-
haldið. Ög á sama hátt er það nú.
Sjálfstæðisflokkuririn verður
ekki sameinaður í heilsteyptan
flokk — flokk, sem hefur hug-
myndafræði. Þá fyrst klofnar
flokkurinn niður í rót, er menn
setja fram hugmyndafræði í nafni
hans. Og ungliðarnir, sem kenna sig
við járnbrautarlest, sameina flokk-
inn ekki frekar en Ólafur Thors,
eða Bjarni Benediktsson. Þeirra
sameining var í því fólgin, að lemja
niður ágreining og láta líta svo út
sem flokkurinn væri heill og óskipt-
ur. Það geta drengirnir ekki.
vetttfannur
Alþýðubandalaginu mistókst
ekki að kljúfa íhaldið. Það var, og
er klofið! Mistök Alþýðubanda-
lagsins voru þau að halda að hægt
væri að kljúfa hagsmunabandalag
íhaldsaflanna. Mistök Alþýðu-
bandalagsins voru fólgin í því, að
gera flokkspólitískt samkomulag
við íhaldið í ASÍ um stjórn sam-
bandsins. Spurningin er hvort AI-
þýðubandalagið er tilbúið að viður-
kenna þessi mistök og ljáir máls á
samstarfi til vinstri í íslenskri póli-
tík. Ef það gerist, er von til þess, að
járnbrautardrengir íhaldsins neyð-
ist til að setja fram einhverja hug-
myndafræði, eða tillögur til lausnar
vandamálum dagsins, og þá fer aft-
ur fyrir þeim eins og 1979. „Saklaus
almenningur”, eins og Ólafur
Ragnar kallar það, verður þá leidd-
ur í sannleikann um, hvaða afleið-
ingar það hefur að kjósa íhaldið. Þá
kemur einhver Ólafur G., sem ekk-
ert skilur í tillögum ungliðanna, og
kynnir þær á hallærislegan hátt í
útvarpi. Og þá kemur líka Sverrir
Hermannsson og hafnar hugmynd-
um drengjanna, enda situr hann við
völd í þeirri stofnun, sem þeir segj-
ast vilja feiga, og vill ekkert af hug-
myndafræði vita.
Alþýðubandalagið skóp ekki
glundroðann í Sjálfstæðisflokkn-
um. Það voru mennirnir, sem vildu
hugmyndafræðina 1979. Það voru
ungu mennirnir. Járnbrautarstrák-
arnir. Þeirra hugmyndum verður
aftur hafnað. Stærðarinnar vegna
NOKKURA TRIÐITIL A THUGUNAR.
vmue
Vextir eru nú 3,5% á ári og jafnir allan
lánstímann.
BINDITIMI
Skírteini í 1. flokki 1983 Verða
innleysanleg að þremur árum liðnum, þ.e.
frá 1. mars 1986. Á binditíma hefur
jafnan verið hœgt að selja spariskírteini
með skömmum fyrirvara á hinum
almenna markaði.
LÍTIL FYRIRHÖFN
Fjátfesting í spariskírteinum er mun
fyrirhafnar- og áhyggjuminni en fjárfesting
ífasteign og skilar auk þess
öruggum arði.
SKA TTFRELSI
Skv. gildandi lögum um tekjuskatt og
eignarskatt kemur ekki í neinu tilviki til
skattlagningar á vaxta- og verðbótatekjur af
spariskírteinum hjá mönnum utan
atvinnurekstrar.
VERÐTRYGGÐ SPARISKÍRTEINI
SKYNSAMLEG FJÁRFESTING
-TILSÖLUNÚNA-

'SV.A!^
SEÐLABANKI ISLANDS