Helgarpósturinn - 08.04.1983, Blaðsíða 9

9
'jjfísturinn,
Föstudagur 8. apríl 1983
/ takt við tímann
Björgvin Gíslason-
— Orugglega
Gítarleikarinn góðkunni Björg-
vin Gíslason hefur nú sent frá sér
nýja sólóplötu og nefnir hann
hana Örugglega.
Fyrir tæpum tveimur árum
sendi Björgvin frá sér plötuna
Glettur, sem var nú svona á heild-
ina litið heldur bágborin en það
vita flestir er fylgst hafa með ís-
lenskri rokktónlist síðustu 15 árin
eða svo að Björgvin hefur verið
einn af merkari rokkmúsíköntum
þess tíma.
OruiKllctn
bjötgvin gislason
Glettur ollu mér vonbrigðum á
sínum tíma en það sama verður
ekki sagt um Örugglega, því þar er
svona á heildina litið um hinn
frambærilegasta grip að ræða.
Tónlistin er nú öll mun nútíma-
legrr en áður og framsetningur
hennar yfirleitt allur mun líflegri.
Einkum á þetta við um sungnu
lögin á plötunni.
Sér til aðstoðar hefur Björgvin
á plötu þessari þá Pétur Hjalte-
sted, sem einkum leikur á synth-
að segja að Örugglega sé svona á
heildina litið alveg ágæt plata, þó
enn sé eins og herslumuninn vanti
á að hún geti talist verulega góð.
Joan Armatrading —
The Key
Joan Armatrading er ein af
bestu og sérstæðustu söngkonum
sem hylli hafa notið síðustu árin.
Hún er frá vestur indísku eyjunni
St. Kitt en fluttist ung ásamt for-
eldrum sínum til Englands, nánar
tiltekið Birmingham.
Fyrsta plata hennar kom út árið
1972 en það var þó ekki fyrr en
1975 er hún hafði gert samning
við A&M að hlutirnir fóru að
ganga hjá henni. Á árunum fram
til 1980 lét Armatrading frá sér
fara nokkrar stórgóðar plötur en
best þótti þó Show Some Emotion
sem út kom árið 1977 og hún
stendur enn i dag sem ein hennar
besta plata. Það sem einkum var
athyglisvert í tónlist Armatrad-
ings, auk söngsins, var einkar
skemmtilegur, kassagítarleikur
hennar sjálfrar.
Árið 1980 sendi Joan
Armatrading frá sér plötuna Me
Myself I og er tónlistin á henni
bæði rokkaðri og rafmagnaðri en
verið hafði á fyrri plötum hennar.
Þetta er þó alls ekki til skaða og ef
eitthvað er varð tónlistin bara líf-
legri og skemmtilegri en áður.
Platan Walk Under Ladders leit
dagsins ljós 1981 og var þá kassa-
gítarinn nær algerlega horfinn úr
tónlistinni og að mínu mati er
nokkur eftirsjá í honum. Walk
Under Ladders var nokkuð þung-
lamaleg plata og seinteknari en
esizer og Ásgeir Óskarsson
trommu- og ásláttarleikara. Sjálf-
ur leikur Björgvin á gítar, píanó
og synthesizer, auk þess sem hann
sér um nær allan söng. Söngkon-
an Björg Guðmundsdóttir syngur
þó lagið Afi og ferst henni það vel
úr hendi og í raun er það eitt af
sterkari lögum plötunnar.
Björgvin lýsti tónlist sinni í
sjónvarpsviðtali fyrir skömmu,
fyrst og fremst sem rokktónlist.
En ef ætti að fara að lýsa henni
eitthvað nánar mætti kannski
segja að hún minnti á köflum svo-
lítið á það sem Þursarnir voru að
gera á sinni síðustu plötu. Hljóm-
borð eru sumstaðar nokkuð á-
berandi en Björgvin er þó fyrst og
fremst gítarleikari og því ekki
skrítið að tónlist hans beri þess
merki, sem hún gerir einkum í
„instrumental“ lögunum. Það
sem kemur mér hinsvegar einna
mest á óvart við plötu þessa er
hversu vel Björgvin sleppur frá
söngnum, sem hann gerði ekki á
Glettur, og textarnir eru nú öllu
skárri en áður, þó margt betra og
bitastæðara hafi nú verið ort um
dagana.
Það mun hafa verið veturinn
67/68 er ég hóf að fylgjast með
ferli Björgvins Gíslasonar en
hann var þá gítarleikari hljóm-
sveitarinnar Zoo og var „instru-
ment“ hans þá skrautmálað mjög
(af Gretch gerð ef ég man rétt) og
síðan hef ég fylgst með honum í
Opus 4, Pops, Náttúru, Pelican og
hvað þær nú hétu þessar hljóm-
sveitir, alltaf var Bjöggi númer eitt
i mínum augum. Það var hins
vegar einn galli á gjöfum Njarðar.
Honum hefur gengið brösulega
að ná upp viðlíka stemmningu á
plötum og hann hefur gert „live“,
það hefur verið eins og einhvern
neista hafi vantað. Ég segi nú ekki
að hann hafi kviknað nú en það er
þó eitthvað í þá áttina og óhætt er
Me Myself I hafði verið. Hún
vandist þó vel og er alls ekki síðri
plata.
The Key heitir nýjasta plata
Joan Armatrading en nafnið er
bæði tekið eftir einu lagi plötunn-
ar og eins af því að Armatrading
hefur alltaf lykil í keðju um háls-
inn og mun það vera eins konar
Iukkugripur. Upptökum á Lyklin-
um stjórnaði, að mestu Steve
Lilliwhite sem m.a. hefur stjórnað
upptökum hjá Peter Gabriel,
ZTC, U2 og The Members en
hann sá einnig um gerð síðustu
plötu Armatradin. Hljóðfæra-
leikararnir þeir sem henni eru til
aðstoðar eru nú heldur ekki af
verri endanum, þeir eru m.a.
trommuleikarinn Jerry Morotta
(sem leikið hefur með Peter
Gabriel), bassaleikarinn Tony
Levin (King Crimson og Peter
Gabriel), gítarleikararnir Daryl
Stuermer (Genesis og Phil
Collins), og Adrian Belew (Talk-
ing Heads og King Crimson),
Synthesizerleikarinn Larry Fast
(Peter Gabriel), saxófónleikarinn
Mel Collins og fleiri mætti telja.
Tónlistin er rokkuð, kannski
svolítið of mikið i anda þeirra
hljóðfæraleikara sem á plötunni
leika. Á fyrri hliðinni eru fjögur
hressileg rokklög og eitt rólegt lag
en seinni hliðin er öllu fjöl-
breyttari og víða tilrauna-
kenndari. Ekki er nema eitt lag á
plötunni sem ég get engan veginn
fellt mig við en það er síðasta lag-
ið og í raun er það ekki í fyrsta
skipti sem það er hægt að segja
um síðasta lag á plötu hjá Joan
Armatranding, hún virðist engan
veginn klár á því hvernig á að enda
plötur. Annar nokkur galli er að
Armatrading snertir varla kassa-
gítarinn lengur og t.d. er hann að-
eins notaður i einu lagi, Tell Tale,
á þessari plötu. Hins vegar er
Armatrading farin að fitla tölu-
vert við rafmagnsgítar og er sóló
hennar á Tell Tale lýsandi dæmi
um bærilega getu hennar á því
sviði.
Um söng Armatrading er það
að segja að rödd hennar er dimm,
allt að því karlmannleg á köflum,
og hún svíkur engan fremur en
fyrri daginn. Það er óhætt að
segja að með The Key hafi Joan
Armatrading tekist að gera enn
eina góða plötu, sem er allrar at-
hygli verð.
Echo & the Bunnymen
— Porcupine
Hljómsveitin Echo & the'
Bunnymen var til í október 1978
þegar Ian McCullough, söngvari
og gítarleikari komst í kynni við
gítarleikarann Will Sergant og
þeir hófu að semja lög saman.
Fljótlega bættist bassaleikarinn
Less Pattison í hópinn. Trommu-
leikarinn var hins vegar fyrst um
sinn trommumaskína nikkour af
Echo gerð. Þáð var svo ekki fyrr
en seinni hluta ársins 1979 sem
þeir réðu til sín alvöru trommu-
leikara og heitir hann Pete De
Freitas og liðskipan hljómsveitar-
innar hefur verið óbreytt síðan.
Fyrsta stóra plata hljómsveitar-
innar hét Crocodiles og leit hún
dagsins ljós sumarið 1980 og fór
hún inn á topp 20 í Englandi.
Plata þessi hlaut einstaklega góð-
ar viðtökur gagnrýnenda og var
ofarlega á lista, þeirra yfir bestu
plötur þess árs.
í maí 1981 kom svo önnur plata
þeirra út, en hún heitir Heaven Up
Here, og hlaut hún viðlíka mót-
tökur og sú fyrri.
Allt árið 1982 biðu menn
spenntir eftir nýrri plötu frá Echo
& the Bunnymen en sífelld seink-
un var á því að platan liti dagsins
ljós og það var ekki fyrr en í byrj-
un þessa árs að platan kom loks
út. Porcupine heitir hún og al-
búmið prýðir mynd af Gullfossi í
klakaböndunum. Já þeir voru að
læðupokast hér á landi drengirnir
seint á síðasta ári og tóku hér
video mynd og myndirnar á al-
búmið. Það fór heldur lítið fyrir
komu þeirra hingað til lands en
þeir verða hér aftur á ferð í sumar
og þá koma þeir til hljómleika-
halds.
Porcupine er, eins og fyrri plöt-
ur hljómsveitarinnar, mjög góð
en jafnframt tekur svölítinn tíma
að venjast henni. Echo & the
Bunnymen er ein af þessum
hljómsveitum sem orðið hafa fyr-
ir áhrifum frá Verlanine og Tele-
vision og tónlist úr þeirri áttinni
en ekki eru síður áberandi áhrif
frá hinni svokölluðu pschycadelic
eða sýru tónlist sjöunda áratugar-
ins, allnokkur austurlenskur eða
indverskur blær er á nokkrum
laganna og má rekja þessi áhrif að
nokkru til gítarhljómsins en mest
þó til strengjaútsetninganna sem
gerðar eru af' manni að nafni
Shankar. Ef mér skjátlast ekki er
hér á ferðinni Indverjinn L.
Shankar fiðluleikarinn frábæri,
sem m.a. lék með McLaughlin á
sínum tíma. Annars ber Porcup-
ine flest merki þess sem tryggt
hefur gæði Echo & the Bunnymen
platna fram að þessu. Kraftmik-
inn bassa og trommuleik og sér-
lega sterkan og góðan ryþmagítar.
Ekki trysti ég mér til að nefna
nein lög öðrum fremri því heildin
er ákaflega st^rk. Fyrst tók ég þó
eftir lögunum The Cutter, Back
Of Love, Heads Will Roll og Gods
Will Be Gods.
bíóin
;'★★★★ framúrskarandi
★ ★ ★ ág»t
★ ★ góð
★ þolanleg
0 léleg
Háskólabíó: ***
Húsiö-Trúnaöarmál. Islensk kvlk-
mynd, árgerð 1983. Handrit: BJörn
Björnsson, Snorri Þórisson og Egill
Eðvarðsson. Leikendur: Lllja Þóris-
dóttir, Jóhann Sigurðarson, Þóra
Borg, Helgi Skúlason, Róbert Arn-
finnsson, Briet Héðlnsdóttir. Leik-
stjórl: Eglll Eðvarðsson.
Húsið er vönduð spennumynd, sem
vafalaust á eftir að höfða til margra.
Hún ber vitni um meiri fagkunnáttu en
aörar íslenskar myndir til þessa. Með
skáldlegum neista í mótun viðfangs-
efnisins hefði hún orðið verulega
eftirminnileg.
— Á.Þ.
Bíóbær:
Undrahundurinn. Bandarísk ævin-
týramynd fyrir börnin. Sýnd á 2.
páskadag kl. 14 og 16. Ókeypis.
Heitar Dallasnætur (Hot Dallas
Nights). Bandarisk kvikmynd, ár-
gerð 1981. Leikendur: Hillary
Summer, Raven Turner, Tara Flynn,
Leikstjóri: Tony Kendrick.
J.R. og lélagar skemmta sér á heitum
sumarnóttum. Very hot.
Bíóhölfin:
Njósnarl leyniþjónustunnar (The
Soldier). Bandarisk kvikmynd.
Leikendur: Ken Wahl, Alberta Wat-
son, Klaus Kinskl, Wllliam Prince.
Leikstjóri: James Gllckenhaus.
Bondstællinn á fullu og má Bond
sjálfur fara að vara sig. Ævintýri og
hasar á milli Cia og Kgb. Leikurinn
berst um allan heim eins og vera ber.
Allt á hvolfi (Zapped). Bandarísk
kvikmynd. Leikendur: Scott Baio,
Willle Ames, Robert Mandan, Felice
Schachter. Lelsktjóri: Robert J.
Rosenthal.
Skólaunglingar i Ameriku fara á stjá
og þá er ekki aö sökum að spyrja. Allt
logar af fjöri. Chester gamli fær að
fljóta með.
Amerískur varúlfur í London
(American Warewolf in London).
Bresk-bandarísk árgerð 1981. Leik-
endur: Jenny Agutter, David
Naughton. Lelkstjóri: John Landis.
Sprellfjörug og bráöskemmtileg
mynd um mann, sem breytist i varúlf
þegar verst gegnir. ♦ ♦
Gauragangur á ströndinni (Malibu
Beach). Bandarísk kvikmynd. Leik-
endur: Kim Lankford, James
Daughton. Strandlif og ástir skóla-
krakka.
Litli lávarðurinn (Little Lord Faun-
telroy). Bresk kvlkmynd. Leikend-
ur: Ricky Schroeter, Alec Guinness.
Hugljúf barnamynd um litinn lávarð,
sem hittir stóran.
Fram i sviösljóslö (Being there).
Bandarisk kvikmynd með Peter Sell-
ers. ♦ ♦♦
Með allt á hreinu. íslensk kvik-
mynd, árgerð 1982. Handrit: Stuö-
menn og Á.G. Leikendur: Stuð-
menn, Grýlur o.fl. Leikstjórl: Ágúst
Guðmundsson. Fjölbreytt gleði-
mynd með fallegum lögum og góðum
skritlum. Mynd fyrir alla fjölskylduna.
Börnih líka. ***
Regnboginn:
Fyrsti mánudagurinn í október
(First Monday in October). Banda-
rísk, árgerö 1981. Leikendur: Walter
Matthau, Jill Clayburgh. Leikstjóri:
Ronald Neame.
Kona verður hæstaréttardómari í
fyrsta skipti i sögu Bandaríkjanna,
þar sem fyrsti mánudagur i október er
hefðbundinn samkomudagur þeirrar
stofnunar. Kallarnir eru sumir á móti
en allt fer áreiðanlega vel. Gaman-
mynd i gamla stilnum. Orðaleikur **
Sólarlandaferöin (Sállskapsrásan).
Sænsk kvikmynd árgerö 1980. Leik-
endur: Lasse Aberg, Lottie Ejebr-
andt.
Handrit og leikstjórn: Lasse Aberg.
Bráðskemmtileg gamanmynd um
Svia á sólarströnd^
Rallý. Rússnesk kvikmynd. Leik-
endur: Roland Zagorskis, Valentína
Titova, Leikstjóri: Alois Brench.
Bilakappakstur frá Moskvu um Varsjá
til Vestur-Berlinar og smygl á forláta
málverki. Rússnesk spennumynd.
Forvitnilegt.
Týnda gullnáman (Mother Lode).
Bandarísk kvlkmynd, árgerð 1982.
Leikendur: Charlton Heston, Nick
Mancuso, Klm Bassinger. Leik-
stjóri: Charlton Heston.
Charlton gamli er einbúi uppi i fjöllum
Kanada. Þangað rekast menn, sem
eru að leita aö mikilli gullæð, sem
sögusagnir segja, aö sé þar falin
djúpt i jörðu. Og það er ekki að þvi aö
spyrja: atburðir taka að gerast.
Laugarásbíó: ***
Týndur (Mlsslng). Frönsk-banda-
risk, árgerð 1982. Leikendur: Jack
Lemmon, Sissy Spacek. Leikstjóri:
Costa Gavras.
Gavras ræðst enn einu sinni á suður-
ameríska harðstjóra. Hér sýnir hann
fram á hvernig Bandarikin flæktust
inn í valdaránið i Chile 1973. Skemmti-
leg mynd og eftirminnilegur leiksigur
Jack Lemmon. Vekurtil umhugsunar.
Stjörnubíó: *
Saga heimsins 1. hluti (History of
the World — Part 1) Bandarfsk. Ár-
gerð 1981. Handrit og leikstjórn:
Mel Brooks. Aöalhlutverk: Mel
Brooks, Dom DeLouise, Madeleine
Khan, Harvey Korman.
Mel Brooks virðist þvi miður orðinn
uppiskroppa með hugmyndir. Gróf-
gerð paródiugáfa hans naut sin vel í
myndum á borð við The Producers,
Blazing Saddles, Young Franken-
stein. En hin síðari ár hefur maðurinn
lítið gert af viti, nema framleiða úr-
valsmyndir annarra leikstjóra einsog
The Elephant Man. Saga heimsins er
samsett úr skelfing slitróttum skiss-
um úr sögu mannkynsins; sumar falla
kylliflatar, aörar eru skömminni skárri.
En i heildina er myndin aðeins tal-
andi tákn um andiegt þrotabú. Von-
andi nær Brooks sér uþpúr þvi.
AÞ.
American Pop. Bandarisk teikni-
mynd, árgerð 1981. Framleiðandi
og stjórnandi: Ralph Bakshi.
Myndin spannar 80 ár í poppsögu
Bandarikjanna og tónlistin er m.a. eft-
ir ekki ómerkara fólk en Scott Joplin,
Bob Dylan, Janis Joplin og Jimi
Hendrix. Tónlistardúndur allan tim-
ann.
Nýja bíó:
Diner. Bandarisk kvikmynd, árgerð
1982. Lelkendur: Steve Guttenberg,
Daniel Stern, Mickey Rourke, Kvein
Bacon.
Handrit og stjórn: Barry Levinson.
Fimm gamlir vinir og daglegt lif
þeirra. Vandamál í hjónabandi, hjú-
skaparhugleiðingar, veðmál og fleira
og fleira. Bráöhugguleg gamanmynd
um alvöru lifsins.
Tónabíó:
Nálaraugað (Eye of Needle). Bresk
kvikmynd, gerð eftir samnefndri
skáldsögu Ken Follet. Lelkendur:
Donald Suthérland, Kate Nelllgan,
lan Bannen. Lelkstjóri: Richard
Marquand.
Siðari heimsstyrjöldin er i algleym-
ingi. Nálaraugaö er dulnefni á þýsk-
um njósnara. Hann kemur næstum
upp um mikið leyndarmál banda-
manna. Hörkuspenna.
MÍR-salurinn:
Lifi Mexikó. Sovésk-mexikönsk
kvikmynd eftir Sergei Eisenstein.
Eisenstein sækir efni myndarinnar T
langa og litrika sögu Mexikó. Meist-
aranum tókst aldrei að klára myndina,
en Grigorí Alexandrov setti hana
saman úr efniviði meistarans. Meist-
araverk, sýnt á sunnudag kl. 16. Allir
mega koma.
Austurbæjarbíó: ***
Á hjara veraldar. — sjá umsögn í
Listapósti.
viélinrMr
Menningarmiöstööin í
Breiöholti:
Á sunnudag kl. 14-16 verður sérstök
dagskrá fyrir börnin og mun Guðni
Kolbeinsson m.a. lesa úr bók sinni
Mömmustrákur, sem fékk verðlaun
nýlega.
Kvennaathvarfið:
Til styrktar húsnæöiskaupum at-
hvarfsins verður efnt til merkjasölu á
höfuðborgarsvæðinu i dag, föstudag,
og á morgun. Tökum vel í málaleitan
þeirra og styrkjum gott málefni.
Félagsstofnun
stúdenta:
Á sunnudag og mánudag kl. 20 verð-
ur dagskrá meö verkum Berfolt
Brecht á vegum Stúdentaleikhúss-
ins. Fluttir verða þrir einþáttungar,
lesið úr Ijóöum og smásögum, sungin
lög úr nokkrum verkum hans og flutt
um hann erindi. Merkilegt framtak.
Mætum ölt timanlega.
Hótel Borg:
Á sunnudag kl. 14 gengst Kvenna-
framboðið fyrir þólitiskum allsherjar-
fundi þar sem talsmenn allra fram-
boðslista í Reykjavik svara fyrirspurn-
um væntanlegra kjósenda. Mætum
öll þvi toppar listanna mæta. Verum
öll á toppnum.
Norræna húsið:
Oanski rithöfundurinn Suzanne -
Brögger kynnir bækur sinar og les
uppúr þeim á sunnudag kl. 17.
tonlist
Borgarbíó, Akureyri:
Tónlistarfélag Akureyrar heldur þriöju
áskriftartónleika sina á laugardag kl.
17. Flutt veröur tónlist frá 16. öld og
fram á okkar tíma.
Menningarmiðstöðin í
Breiðholti:
Á sunnudag kl. 17 verður Kammer-
sveit Reykjavíkur með tónleika til að
létta mönnum skapið.