Helgarpósturinn - 23.06.1983, Qupperneq 3

'e/gar
'<ti itíhh frmmtudagúr 23. júní 1983
Fékk 2
milljarða
við skiln-
aðinn
Vestur í Los Angeles í Bandaríkjunum var á
dögunum gengið frá skilnaðarmáli belgískrar
konu sem óskað hafði skilnaðar frá manni sín-
um. Hún fékk skilnaðinn og var eiginmaðurinn
fyrrverandi dæmdur til að greiða henni 81
milljón dollara I framfærslueyri. Dálaglegur
peningur það, liölega 2 milljarðar íslenskra
króna.
Sá sem þessi 24 ára belgíska stúlka var að'
skilja við á þó ekki á hættu að fara á hausinn.
Nafn hans er Mohammad al-Fassis, hann er
frá Saudi-Arabíu og ber titilinn sheik. Sameig-
inlegar eignir þeirra hjóna voru heldur ekki
smáar, þar mátti m.a. finna tvær þotur af gerð-
inni Boeing 747,45 metra langa lystisnekkju,
110 bíla, þar af 12 Rolls Royce, og gimsteina
að verðmæti 17 milljónir dollara. &u þá ótald-
ar húseignir þeirra um allar jarðir.
Sheika Dana al-Fassi, en svo heitir konan,
er ekkert uppnæm fyrir þessari vænu summu
sem hún fær I sinn hlut. Hún segir að það sem
mestu máli skipti sé að hún fái forræði barna
þeirra hjóna. Þau áttu fjögur börn, þar af tvö
kjörbörn, á aldrinum 3-5 ára. Eiginmaðurinn
fyrrverandi brá nefnilega á það ráð þegar hann
sá I hvað hjónabandið stefndi að flytja börnin
með hraði heim til Saudi-Arabíu og þar eru þau
nú.
Plastfyllt
konubrjóst
Á hverju einasta ári láta 90.000
konur í Bandaríkjunum stækka
brjóstin á sér með gerviefni. Aðeins
þriðjungur þessara aðgerða er
læknisfræðilega nauðsynlegur —
hinar eru ekki til annars en standast
þær kröfur, sem gerðar eru til
brjóstastærða kvenna.
Konur hafa greiðan aðgang að
læknum, sem eru reiðubúnir til að
framkvæma þessa „fegrunarað-
gerð“, því í Bandaríkjunum eru
læknum ekki settar neinar reglur
þar að lútandi og aðgerðirnar eru
góð búbót fyrir læknastéttina. Til
mun vera staðall yfir æskilega
brjóstastærð og þau brjóst sem
ekki samræmast þeim staðli ganga
undir lýsingarorðunum „vanþró-
Bandaríska dansmærin Carol
Doda, sem ku eiga frægðina að
þakka stórum brjóstum sínum.
Fæstir vita að þau eru búin til úr
silikoni.
uð“ eða „sjúkleg“ á máli lækn-
anna. Aðgerðin er langt frá því að
vera hættulaus en þrátt fyrir það er
nú um ein milljón kvenna vestur
þar með plastfyllta poka undir geir-
vörtunum.
Pokar með matarsalti
Mál þessi komu til umræðu á
læknaþingi í Bandaríkjunum í jan-
úar s.I. Þar urðu brjósta-læknarnir
fyrir harðri gagnrýni frá öðrum
læknum, sem ásökuðu þá um kald-
rifjaða gróðahyggju og bentu á þær
hættur, sem þessar aðgerðir hafa í
för með sér. Notkun silikons til að'
stækka brjóst mun hafa byrjað á
fimmta áratugnum, en þá létu um
12.000 konur sprauta sig með því og
það beint í vef. Margar þeirra sáu
þó eftir því, vegna þess að silikonið
hreyfðist inni í brjóstinu, hnökraði
og færðist jafnvel til annarra líf-
færa. Úr því fóru læknar að nota
poka fyllta annað hvort með mýktu
silikoni eða matarsalti. Pokarnir
eru settir neðan frá, inn á milli
brjóstvöðva og kirtlavefjanna. Sú
aðferð er þó síður en svo fullkomin.
Skurðaðgerðir yfirleitt fela í sér
vissa hættu, þó ekki væri annað. En
auk þess sýndi sig tilhneiging lík-
amans að bregðast við pokunum
með því að mynda nýjan bandvef
utan um þá. Vefurinn herðir brjóst-
ið svo það líkist mest tennisbolta
viðkomu. Þá getur sjálfur pokinn
breyst í lögun og innihald hans síast
út í líkamann svo jafnvel hjarta eða
heila stafar hætta af því.
Ekki vísindalega staðfest!
Þeir læknar sem stunda brjósta-
aðgerðir bera það fyrir sig að ekki
séu nægar vísindalegar sannanir
fyrir hættunum. Aðeins ein lang-
tímakönnun hefur verið gerð í
Bandaríkjunum um áhrifin. I þeirri
könnun var fylgst með 50 konum
sem allar höfðu gengist undir að-
gerðina og átti að fylgjast með þeim
um langt árabil. Tíu árum síðar
voru 34 eftir í hópnum — hinar 16
höfðu orðið að láta fjarlægja upp-
fyllinguna. Af þessum 34 hafði ein
misst miltað vegna þess að leki á
pokanum hafði lagt leið sína í það
líffæri.
Þótt margir læknar séu sammála
um að frekari kannanir séu nauð-
synlegar, er ekki hlaupið að því í
Bandaríkjunum. Þar geta heil-
brigðisyfirvöld ekki farið af stað
með kannanir, hversu brýnar sem
þær kunna að vera, nema með sam-
þykki hlutaðeigandi „fyrirtækja“,
þ.e.a.s. sjúkrahúsa og læknastöðva.
Á meðan þau fyrirtæki græða á að-
gerðunum, er lítil von um að mikið
verði gert til að koma í veg fyrir
þær!
Brjóstaaðgerðir eru líka gerðar í
Evrópu en þar gilda strangari reglur
um læknisfræðilegar forsendur.
Konur sem hafa misst brjóst af
völdum krabbameins eða þær sem
eru með raunveruleg vansköpuð
brjóst fá slíkar aðgerðir. Þar er til
allrar lukku ekki litið á það sem
lýti, þótt konubrjóst séu minni en
t.d. á Raquel Welch. Ms
Vegir
liggja til
rangra
átta
Gætið ykkar ef þið eruð á lelð f blltúr um
England! Alla vega skuluð þið ekki taka of mik-
ið mark á vegaskiltunum þar I landi. Enska
samgönguráðuneytið er að láta yfirfara alla
vegvisa landsins og notar til þess sérstaklega
mataða tölvu. Á þessu reyndist full þörf: það
sýndi sig þegar talvan hakkaði I sig upplýsing-
ar um vegi og skilti, að I einu sklrinu var
sextánda hvert skilti vitiaust - það beindi
umferðinni I kolvitlausa átt! Til að leiðrétta
málið þurfti að lagfæra að meðaltali 7 skilti
á hverjum vegamótum. Þau höfðu annað hvort
snúið vitlaust frá upphafi eða einhver grallari
hafði hreinlega gert sér leik af þvl að láta þau
benda I öfuga átt.
um fljótsins. Nú eru hins vegar uppi
áform um að jafna flæði Nílar yfir
árið með miklum veitu-framkvæmd-
um. Mannfræðingar og aðrir, sem
virða forna menningu frumbyggja
Dinka-þjóðflokkurinn lifir á Níl öðrum fremur: fornar þjóðir álfunnar, líta slíkar framkvæmdir
bökkum Nílar ofarlega og heitir hafa líkt og dinkar, mótað lífstíl þó hornauga og telja m.a. að þar
landsvæði þeirra Sudd. Þar ríkir sinn að árstíðabundnum breyting- muni tilvera dinkanna úr sögunni.
Á bökkum Nílar
Ungur drengur af kyni idinka notar ævaforna aðferð til
að örva mjólkurframleiðslu kýrinnar: hann blæs lofti
inn í legopið og kemur þrýstingurinn þá mjólkurkirtl-
unum I góðan gang.
Kúahland segja dinkar vera hollt og sótt-
hreinsandi. Þeir hika ekki við að þvo hend-
ur sínar og hár undir bununni og er ekki
annað vitað en þeir hafi gott af.
•3
Þórleifur Ólafsson
Hvers vegna
vikurit um
sjávarútvegsmál?
— Þessi hugmynd er búin að
brjótast í kollinum á mér og öðr-
um í mörg ár. Ég lét þó ekki til
skarar skríða fyrr en um daginn
þegar ég ræddi við innflytjanda
einn á fiskileitartækjum. Talið
barst að blaðaútgáfu og þá sagði
hann mér að tímarit þau sem helg-
uð væru sjávarútveginum væru
yfirleitt með of gamlar fréttir; það
liði of langur tími miki tölublað-
anna. Þá laust þeirri hugsun niður
í huga mér: „Nú dríf ég í frétta-
blaði um sjávarútvegsmál!“
— Dagblööin sinna nú
fiskifréttum.
— Dagblöðin hvorki geta né
hafa áhuga á að sinna fréttum,
upplýsingum og nýjungum um
siávarútveginn á íslandi og er -
lendis.
— Og meira um fyrirhug-
aö vikublað þitt?
— Jú, til að byrja með verður
það í 8-12 síðum, verður í Tabloid-
formati (dálítið minna en dag-
blaðsform), selt aðallega í áskrift
og verður prentað í ísafoldar-
prentsmiðju. Blaðið mun fjalla
um allt sem viðkemur sjávarút-
vegi; mikil áhersla lögð á afla-
fréttir og aflaverðmæti. Fréttaöfl-
unarkerfi verður komið upp um
land allt. Þá verða almennar frétt-
ir á sviði sjávarútvegsmála,
tækninýjungar, markaðsmál og
fiskveiðar erlendra þjóða. Einnig
verður eitthvað um greinar og við-
töl og áhugamönnum um sjávar-
útveg bent á að skrifa í blaðið. Við
munum hafa sérstakan kjallara
fyrir aðsendar greinar og er ég
þegar kominn með nafn á hann:
„Kjalsogið". Finnst þér það ekki
gott nafn?
— Hverjir standa að baki
,,Fiskifréttum?“
— Þetta er hlutafélag; við get-
um kallað það fjöldahreyfingu.
Aðild að fyrirtækinu eiga inn-
flutnings- og þjónustufyrirtæki í
sjávarútvegi, ennfremur fjöldi
frystihúsa og fiskverkenda að ó-
gleymdum stórum og smáum út-
gerðarfélögum og sölufyrirtækj-
um í landinu sem starfa að því að
selja fiskafurðir okkar á erlend-
um markaði. Og einstaklingar að
sjálfsögðu.
— Þannig að rekstrar-
grundvöllurinn er tryggð-
ur?
— Það hefur verið gerð ítarleg
rekstrarúttekt á og okkur sýnist
grundvöllurinn vera góður. Enda
væri það bágborið ástand í útgáf-
umálum, að blað sem flytur
helstu tíðindi af stærsta atvinnu-
vegi okkar, stæði ekki undir sér.
Til frekari áherslu vil ég benda á,
að um leið og sjávarútvegurinn
hóstar, fær efnahagslífið lungna-
bólgu.
— Og ritstjórnin?
— Ég verð einn til að byrja með
auk auglýsingastjóra og gjald-
kera/bókhaldara sem ynni 2-3
daga í viku. En eflaust verð ég að
bæta blaðamannastarfi við þegar
líf fer að færast í „Fiskifréttir".
— im
Þórleifur Ólafsson er fæddur 1947. Hann var í árafjölda
blaðamaður við Morgunblaðið og sérhæfði sig í sjávarfrétt-
um. Síðan lá leiö hans til Grimsby þar sem hann starfaði hjá
„Fylki", umboðsfyrirtæki íslenskra fiskiskipa. Fyrir tæpum
tveimur árum kom Þórleifur aftur til íslands og tók við rit-
stjórn sjómannablaðsins Víkings.