Helgarpósturinn - 19.04.1984, Blaðsíða 16
Þröng á þingi á
barnum á
Pöbb-inn.
Það er að vísu ekki algengt en
kemurþó fyrir, að ritstjórar fá góð-
ar hugmyndir. Jafnvel ritstjórar
Helgarpóstsins. Árni Þórarinsson
fékk eina, síðastliðinn fimmtudag,
þegar hann bað okkur Jim Smart
að gera úttekt á pöbbaM í borg-
inni. Eitthvað fannst honum við
verða glottaralegir við þetta og
þegar ég nefndi að ég hefði heyrt
að það vœri mjög góður matur á
Gauk á stöng lá við að þessi góða
hugmynd rynni út í sandinn. Árni
PÖBBAGANGA
beit þó á jaxlinn og ákvað að
sleppa okkur lausum á blásak-
lausa og grunlausa pöbba borgar-
innar, en bað okkur minnast þess
lengstra orða, að fimm ára af-
mælishátíð Helgarpóstsins, daginn
eftir, hefði lagt svo þungar fjár-
hagslegar byrðar á blaðið að fjár-
lagagat Alberts vœri hégómi einn í
samanburði við það.
Þar sem tillitssemi mín og góð-
mennska er með eindœmum gafég
upp á bátinn allar hugmyndir um
veislumat og nærðist, áður en ég
lagði afstað, á tveimur pylsum frá
Sláturfélagi Suðurlands með tómat
og sérlega góðu sinnepi sem mág-
kona mín í Svíþjóð hafði búið til og
sent mér. Nú og svo auðvitað hvít-
lauknum sem konan mín laumar
alltaf í matinn þá sjaldan ég stíg
einn út fyrir dyr heimilisins til að
bjóða nœturlífinu byrginn.
Gaukur á stöng hefur hinsvegar
enga samúð með fjárhag Helgar-
póstsins því þegar ég mætti á stað-
inn, kf. 8, var mér tjáð að þar stigju
engir innfyrir dyr fyrir kl. 9, nema
matargestir. Einkennilegt fyrir-
komulag á pöbb. Við Jim vorum
því tilneyddir (ha, ha) að setjast
pent við eitt borðið og panta pyls-
unum frá Sláturfélagi Suðurlands
einhvern selskap. Það var rétt sem
ég hafði heyrt að maturinn væri
góður. Hann er meira að segja ódýr
líka. Jim fékk sér kræklingarétt
sem kostaði kr. 215 og ég fékk mér
djúpsteiktar rækjur, vafðar inn í
beikon, sem kostuðu kr. 125. Þar
sem okkur var jú ætlað að skoða
bjórkrár komumst við svo ekki hjá
því (ha, ha) að bragða á veigunum
og því er það, Ámi minn, að Helg-
arpósturinn fær reikning upp á kr.
660, afmæli eða ekki.
Ágœtis fugl
Gaukurinn er nokkuð hugguleg-
ur staður, þótt ekki sé hann sér-
staklega pöbbalegur ef miðað er
við samskonar fyrirbæri í London,
sem allir hljóta jú að gera. Það er
heldur bjart þama inni og ég hef
trú á að það myndi gerbreyta
16 HELGARPÓSTURINN
eftirÓlaTynes myndir Jim Smart
staðnum að setja litað gler í glugg-
ana, auk þess sem matargestir
losnuðu þá við að berja augum þá
hrollköldu vesalinga sem geymdir
em utan dyra þangaðtil klukkan er
orðin níu. Jafnvel djúpsteiktar
rækjur í beikonvafningi vilja svona
eins og standa í manni þegar í tíu
sentimetra fjarlægð liggur flatt nef
á glerrúðu og augu sem mæna í
votri löngun á bjórinn þinn.
Það lifnaði dálítið yfir staðnum
þegétr klukkan varð níu og hinum
óæðri vemm leyfður aðgangur.
Hávaðinn jókst um ófá desíbel og
bjórstraumurinn varð að stórflóði.
Allir flýttu sér að reyna að ná í borð
og fyrr en varði vom þau þéttsetin.
Þeir sem eftir vom fóm og studdu
barinn. Gítaristi sem hafði gutlað
undir matnum pcikkaði samcin, í
bili að minnsta kosti. Gestimir
voru mest ungt fólk sem kom í
hópum. Það var ekkert sérstaklega
prúðbúið, enda á slíkt ekki við á
pöbbum. Það var hinsvegar glað-
legt, sem á vel við á pöbbum, og
það var auðséð að sumir vom
fastagestir því gengilbeinumcir
þurftu ekki að taka niður pantanir
hjá þeim.
Og þröngt sitja
sáttir á Gauk á
Stöng.
Páll Stefánsson,
með sólgleraugu.
Þrjár þrýstnar hnátur, þegnar
Gústafe Adolfs, settust hjá okkur
Jim og spjölluðu óðamála saman á
syngjandi sænsku. ,3orðaeign“ er
ekki tekin neitt sérstaklega alvar-
lega. Ef einhvern vantar sæti og
það er laust við eitthvert borðið,
þykir sjálfsagt að setjast þar.
Fjöldasöngur á kvöldin
Gaukurinn er með vínveitinga-
leyfi þannig að þar er hægt að fá
alla venjulega áfenga drykki. Flest-
ir drekka þó bjórinn sem er pilsner
eitthvað styrktur með vodka eða
einhverju slíku. Löggan er víst
eitthvað að garfa í þessu; bjórhat-
arar telja að þama sé verið að selja
sterkan bjór og þcirmeð brjóta lög.
Rannsókn hefur farið fram og
skýrsla send saksóknara sem mun
taka ákvörðun um framhald. Það
er nú erfitt að sjá hvað er ólöglegt
við að blanda saman pilsner og
vodka þegar cilgengt er og alveg lög-
legt að blrmda samcm t.d. vodka og
vermút.
Sumir viðstaddra á Gauknum
dmkku þó blessaða blönduna eins
og þeir væm sannfærðir um að
hún yrði bönnuð á morgun og
þetta væri síðasta tækifærið. Og
það lifnaði enn yfir mannskapnum.
Mér er sagt að stundum þegar líður
á kvöldið hef ji menn f jöldasöng því
bjórinn sé hið ágætasta söngvatn.
Þetta hef ég eftir ekki óáreiðanlegri
manni en Páli Stefáinssyni, hirð-
ljósmyndara lcelamd Review, sem
sat, með sólgleraugu, við næsta
borð og drakk - ekki söngvatn held-
ur blávatn, um hvers ágæti hann
gerðist fjálglegur þegar um var
spurt.
„Þetta er ágætis staður og ég
kem héma oft,“ sagði Páll. „Eini
gallinn á staðnum er að dyraverð-
irnir em alltaf að nöldra út af sól-
gleraugunum mínum. Þetta er á
miklum misskilningi byggt hjá
þeim því staðurinn lítur miklu bet-
ur út í gegnum sólgleraugu."
Ég fékk að prófa og þetta er alveg
rétt hjá Páli. Þangað til búið er að
setja íitaða glerið í gluggana væri