Helgarpósturinn - 17.05.1984, Blaðsíða 15

Ef forystan fer ekki að sýna Reykvíkingum
meiri virðingu en hún hefur gert, þá getur
flokksstarfið héma mjög auðveldlega lognast út
af. Það er þá ekki nema til sérframboðs af okkar
hálfu komi. Ég er ekki frá því að við myndum
tryggja hagsmuni okkar betur þannig, svo fremi
forystan fari ekki að hugsa sinn gang.“
Það er auðheyrt að Alfreð hefur nú lagt fót-
boltaskóna á hilluna í þessu viðtali, enda hœtt-
ur að tala í þeim líkingum, en við hefur tekið
pólitískur orðaforði. Og þaráAlfreð afnógu að
taka. Hann flytur mál sitt umbúðalaust og
markvisst, svo mjög reyndar að ég er í himna-
skapi þegar ég er að skrifa þetta niður eftir
honum, því ég sé að það er hœgt að pikka efnið
beint niður á blað fyrir lesendur.
Alfreð er nœst spurður um ítök sín í þessum
Reykjavíkurarmi.
Og hann hallar sér fram á skrifborðið, spenn-
ir greipar og svarar:
„Það var, skal ég segja þér, kosning til for-
manns fulltrúaráðs Framsóknarfélaganna í
Re>kjavík nú á dögunum. Þar fékk ég nauman
heiming atkvæða, en mótherjinn aðeins meira,
svo ég tapaði. Ég læt þetta nægja sem svar við
ítökum mi'num í Reykjavíkurarminum", segir
Alfreð og brosir út í annað.
„Eða annars... Ég tel mig nú bara einn úr
þessum hópi áhugamanna um aukið fylgi Fram-
sóknar í Reykjavík. Þér að segja er ég bara einn
hrópendanna í fjölmennum kór sem er að
heimta af forystunni meiri víðsýni og umburð-
arlyndi. Það er ömuriegt að til séu að verða
tveir flokkar Framsóknar; annarsvegar SÍS-liðið
og svo hinsvegar Reykjavíkurhópurinn. Ef þess-
ir hópar ná ekki saman og geta ekki unnið sam-
an, sem ég vona svo sannarlega að verði, þá er
flokkurinn í geysilega mikilli hættu, en gæti
verið sterkur annars."
Hallast meira aðSjálfstœðis-
flokknum
Það er sagt um þigAlfreð, að þú leynist á bak
við í flokknum. Hvaðþýðir það eiginlega?
„Ég veit það ekki. Én ég er annarsstaðar en á
oddinum, það er alveg rétt...“
Erlu að tosa í spotta á bak við?
„Ég vil ekki orða það þannig.“
Hvernig viltu þá orða það?
,Jæja, látum það þá koma. Ég reyni vissulega
að veita mitt aðhald og ráðleggingar þegar mér
þykir við eiga.“
Erþetta skemmtilegur feluleikur?
„Ekki vera að kalla þetta feluleik. En ég segi;
sjálfsagt væri maður ekki í stjómmálum ef
manni fyndist þau leiðinleg og óspennandi."
Þú ert líka kallaður kafbátur í þinni pólitík.
„Ég held þvert á móti að ég þurfi ekkert að
fela. Það sem ég hef sagt hingað til í þessu
viðtali held ég að sanni það ágætlega. Það vita
allir hvar ég stend í minni framsóknarmennsku.
Og það eru einhverjir sem hafa meira vit á
kafbátum en ég sem hafa búið til þessa lýsingu.
Mér finnst hún nú eiginlega hlægileg..."
Og Alfreð hlœr, ég reyndar líka. Hann hefur
ágœtan húmor, virðist mér vera af þessum
stuttu kynnum okkar. En hann nefndi framsókn-
armennsku sína. Ég spyr hann hvort hún hallist
meira að Sjálfstœðisflokknum en Alþýðu-
bandalaginu. Hann varjú aðtala umþaðáðan
að styrkur flokksins vœri að hann gœti hallað
sér í báðar áttir.
„Svona spumingu er nú ekki hægt að svara
með annaðhvort eða“, svarar hann af varkámi.
Annars er ýmislegt að finna í stefnu beggja
þessara afla sem maður getur sætt sig við, og
annað náttúrlega alls ekki. Aftur á móti get ég
sagt að miðað við það hvað Alþýðubandalagið
er óraunhæft, til dæmis í vamarmálum, þá
stend ég nær Sjálfstæðisflokknum ef eitthvað
er. Það er hreint útilokað að ég geti nokkum-
tíma sætt mig við utanríkisstefnu Alþýðu-
bandalagsins."
Fara hrein viðskipti og pólitik saman?
„Þú beinir þessu spjóti væntanlega að mér
sem forstjóra Söiu vamarliðseigna og nokkuð
virkum pólitíkus?”
Já, já, það er ég að gera.
„Þá get ég sagt, að það er ekkert í mínu starfi
sem hindrar þennan samgang. Sala vamarliðs-
eigna er algjörlega íslenskt fyrirtæki..."
... sem þrífst á bandarískum úrgangi... ?
„Sala varnarliðseigna er tollafgreiðslustöð
ríkisins fyrir Keflavíkurflugvöll, sem er toll-
frjálst svæði."
Alfreð
Þorsteinsson,
forstjóri
Sölu
varnarliðseigna,
í Helgarpósts-
viðtali.
Og nú finnst mérAlfreð horfa dálítið skríngi-
lega á mig. Ég spyr hann samt áfram út íSöluna:
Erþetta ekki skransala?
„Ég skal segja þér að það er með Sölu varnar-
liðseigna eins og Dallas-framhaldsmyndaflokk-
inn...
Hvað meinarðu?
irJú sjáðu, það vill enginn kannast við að hann
noti sér hvorttveggja, og er reyndar sífellt að
hallmæla því, en engu að síður hafa bæði Dallas
og Sala varnarliðseigna ótrúlegt aðdráttarafl.“
Koma þá kommarnir hingað með dökk sól-
gleraugu og í víðum regnfrakka?
„Ég segi það nú ekki alveg."
En...?
„Hingað þykir öllum forvitnilegt að koma og
versla, og gildir þá einu, að því er virðist, í hvaða
flokki menn standa. Þetta er enda freistandi
staður sem selur allt frá bölvuðu skrani upp í
dýrustu og flottustu bílana sem sjást í bænum.
Bara ríkisstarfsmaður
Er þetta gróðafyrirtœki?
„Það skilar ákveðnum hagnaði til ríkissjóðs.
Annars eru mjög miklar sveiflur í þessum
bíssnes. Það má líka líta á þetta sem þjónustu-
fyrirtæki fyrir Varnarliðið. Héma getur það af-
sett sinn varning og óbreyttir hermenn selt sín-
ar bifreiðir..."
Gefurþetta þérgóð laun?
„Nei, það get ég ekki sagt. Ég væri ömgglega
betur launaður ef ég hefði haldið áfram minni
blaðamennsku. Maður er bara ríkisstarfsmað-
ur.“
Eru það ekki gróðahagsmunir auðvaldsins
sem ráða því að herinn er enn í landinu?
Enn líturAlfreð skringilegum augum á mig, er
sennilega búinn að bóka mig komma, en hann
svarar samt:
„Ég hef aldrei litið á dvöl vamarliðsins hér á
landi út frá þessu sjónarmiði, enda er það rangt
að mínu mati. Sannleikurinn er sá, að allar þjóð-
ir verða að hafa einhvern vamarviðbúnað eins
og staða heimsmálanna er núna. Það stenst
bara ekkert ríki án vama. Nú, menn geta spurt
sig hvort Islendingum sé kleift að halda uppi
eigin varnarliði miðað við fjárhagsgetu. Ég held
hreinlega ekki, og það er einmitt þessvegna sem
við gemm þetta í samvinnu við NATÓ og
Bandaríkjaher. Það hefur svo sínar góðu og
slæmu hliðar. Það segir sig sjálft að það er ekki
æskilegt að nokkur þjóð þurfi að biðja aðra
þjóð að verja sig. Hitt er annað mál að ég held
við getum ekki verið heppnari með samvinnu á
þessu sviði - úr því þetta þarf að vera svona -
að við skulum hafa héma Bandaríkjaher en ekki
einhvern annan. Hann hefur reynst okkur vel og
sem betur fer ekki tmflað okkar þjóðlíf svo
nokkru nemi. Og hinn efnahagslegi ávinningur
af dvöl hans hérna, sem þú spurðir um, held ég
að skipti ekki sköpum í þessum efnum, þótt
hann sé einhver."
Það er núna sem við Alfreð kveðjumst, enda
viðtalið búið og við þónokkuð kunnugri hvor
öðrum en áður. Sjálfsagt heilsumst við ef við
hittumst aftur.
fenglegur. Hann varðar húsbyggingasjóð
flokksins. Flokksforystan og Reykjavíkurarmur-
inn etja þar kappi hvort við annað.
Töluverður liður í þessum átökum er sá, að
Tíminn Vcir orðinn gjaldþrota. Það var þar sem
flokkurinn yfirtók mikla skuldasúpu og þurfti
því að komast yfir jafnmikið veð. Forystan afréð
því að þrýsta einum sinna manna inn í hús-
byggingasjóðsnefnd sem áfram þrýsti á það að
húseign flokksins í Reykjavík, sem er í meiri-
hlutaeign félaganna í borginni, fáist í veð fyrir
Tímciskuldinni. Þetta vill Reykjavíkurarmurinn
náttúrlega engan veginn sætta sig við og bendir
á þann möguleika að forystan geti allt eins tekið
veð í eignum sínum sem eru úti um allt lcind, í
stað þess að ráðast einvörðungu á okkar hús.
Það er verið að reyna að þegja þéttbýliskjam-
ann í hel.“
Tveir flokkar Framsóknar
Ég bið Alfreð að nefna mér fleiri deilur milli
þessara klofningshópa. Og hann heldur áfram
eins og ekkertsé:
„Eftir síðustu kosningar var ljóst að Fram-
sóknarflokkurinn á öliu þéttbýlissvæðinu, frá
Reykjavík og suður á nes, átti aðeins einn þing-
mann. Og sá er Ólafur Jóhannesson. Þegar kom
að stjómcirmyndunajviðræðum Framsóknar og
Sjálfstæðisflokks, var Ólafi haldið fyrir utan
málið af einhverjum annarlegum ástæðum. Og
svo þegar kom að því að velja ráðherra af hálfu
Framsóknar, virtist þessi eini þingmaður sem
Framsóknarmenn í þéttbýli státa af, ekki koma
til greina. Þetta gátum við ekki sætt okkur við,
engan veginn, og svo er enn. Það er með þessu
augljóst að forysta flokksins lítur ekki raunsætt
á stöðu mála til að efla fylgi á höfuðborgar-
svæðinu. Hún hefur algjörlega vanrækt þennan
hluta landsins."
Ertu að segja með þessu að Framsóknar-
flokkurinn sé að missa Stór-Reykjavíkursvœðið
út úr höndunum á sér?
„Ég tel mjög mikla hættu á að það gerist ef
svo heldur fram sem horfir. Forystan virðist
ekki átta sig á hugsanagangi fólks á þessu
svæði. Hún er alltaf með hugann fyrir ofcin Eli-
iðaárnar. Og skilur hreinlega ekki borgarbúa,
hvorki hvað varðar neytendamál né annað.