Helgarpósturinn - 24.10.1985, Qupperneq 15

.1 UM SJÁLFA SIG FYRR OG NÚ
„Ætli það reynist ekki best að vera alltaf sem
eðlilegastur, — að vera sjálfum sér trúr. Ég held
sú sé raunin þarna eins og annars staðar. Þegar
á állt er litið býst ég við að fólk vilji að maður sé
sem eðlilegastur."
— Varstu búin ad fá nóg þegar þið fluttuð frá
Bessastöðum 1980?
„Mér fannst þetta alveg mátulegt. Okkur
fannst þetta báðum alveg nógu langur tími.
Kristján ætlaði sér og langaði til að vinna að
ýmsum verkefnum í sinni fræðigrein, en það
varð því miður þannig að hann fékk ekki nógu
langan tíma til þess, — ekki eins og við höfðum
vonað.“
— Hvað sástu fyrir að tœki við hjá þér?
„Ég ætlaði að halda þessu sama áfram; að
aðstoða Kristján við vinnu sína með vélritun
o.fi. og að halda heimili."
— Mig langar að spyrja hvort þú hefðir hugs-
anlega viljað breyta einhverju á þessum ferli?
„Eg hef ekki leitt hugann að því. Þó get ég ekki
neitað því að mér leiðist þessi svonefnda kosn-
ingabarátta, og þykir verra að hún skuli vera
nauðsynlegt forspil að þessu embætti. En ég veit
ekki hvernig hægt er að komast hjá því nú á
dögum ef forseti á að vera þjóðkjörinn áfram.“
— Fólk skiptir sér eðlilega í fylkingar í kring-
um frambjóðendur. Varstu einhvern tíma vör við
kulda eftir að Ijóst var að Kristján yrði forseti?
„Nei, alls ekki. Ég held að það jafni sig ótrú-
lega fljótt."
Læt hverjum degi nægja
sína þjáningu
— Efþú vœrir ung stúlka í dag er ekki ósenni-
legt að þú mundir ganga menntaveginn. Hvað
heldurðu að yröi fyrir valinu?
„Ég veit ekki,“ svarar Halldóra, hugsar sig um
andartak, — „og þó“. „Mér hefði alla vega á
sínum tíma þótt skemmtilegast að læra eitthvað
í sambandi við tónlist og tungumál."
— Hvernig hugsarðu þér framtíðina? Langar
þig að ferðast?
„Ég ætla að láta hverjum degunægja sína
þjáningu. En ég fór í fyrsta skipti til Vínarborgar
í vor með vinkonu minni. Við fórum meðal
anriars í Óperuna, og það er ævintýri sem mað-
ur man alla ævi. Vínarborg er alveg sérstök. Mig
langar að heimsækja fleiri staði sem ég hef ekki
séð.“
— Hverja umgengstu mest?
„Ég umgengst mikið börnin mín og fjöl-
skyldur þeirra. Svo á ég systkini og vinkonur.
Við höldum meðal annars hópinn nokkrar ís-
firskar konur og höfum haft svonefndan sauma-
klúbb í meira en 30 ár. Við hittumst tvisvar í
mánuði."
— Alvöru saumaklúbbur?
„Já, já, við höfum prjónana með okkur, en
aðalatriðið er að hittast og fylgjast hver með
annarri."
— Er þér sem fyrrverandi forsetafrú boðið í
opinber samkvœmi?
„Einhver já. Mér hefur t.d. verið boðið á
vegum forsetans og forsætisráðuneytis í sam-
bandi við heimsóknir vissra gesta og fleira."
— Þegar þú ert orðin ein, eftir viðburðaríka
œvi eins ogþú hefur lifað, erþá ekki óhjákvœmi-
legt að einmanaleiki geri vart við sig?
„Jú, auðvitað er ég stundum einmana. Það
hfýtur að myndast tómarúm, sem ekki er hægt
að fylla. En ég velti mér ekki upp úr því. Ég hef
enga ástæðu til að vorkenna sjálfri mér.“
— Ef þú lítur yfir farinri veg, hefðirðu viljað
breyta einhverju?
„Nei, það held ég ekki. Þetta hefur bara verið
mitt líf. Ég er heppin og hef hingað til átt góða
ævi. Mér finnst ég hafa verið hamingju-
manneskja."
3 eftir Eddu Andrésdóttur mynd Jim Smort