Helgarpósturinn - 17.06.1987, Qupperneq 4

Afkomandi egypskra forsætisráðherra
GLÆPAMAÐUR
NAGIB ZAGHLOUL
BIÐUR UM AÐ FÁ
NAFN SITT AFTUR
FINNST HANN GANGA
UNDIR FÖLSKU NAFNI
Þegar Nagib Zaghloul kom til Islands árid 1959 var
hann að leita þess frelsis sem ríkir ekki í heimalandi
hans, Egyptalandi.
Hann haföi lokiö stúdentsprófi og prófi frá sjólidsskóla
og herskóla í heimalandi sínu og starfaö sem sjóliösfor-
ingi í mörg ár þegar leið hans lá til íslands.
„Á ferðum mínum um heiminn
hafði ég kynnst íslenskri fjölskyldu
sem ég kom til að heimsækja fyrir
28 árum og ætlaði mér aðeins að
dvelja hér í stuttu fríi. Mér leist hins
vegar svo vel á iandið að ég hef ekki
farið héðan. Eftir að þriggja mán-
aða dvalarleyfi mitt rann út bað Út-
lendingaeftirlitið mig um að ég
fengi mér starf á íslandi ef ég vildi
vera hér áfram. Ég gerði það og hef
lengst af starfað sem verkstjóri í
verksmiðjum en er nú gæslumaður
á geðdeild Landspítalans við
Kleppsveg."
Forfeður Nagibs voru meðal
þeirra sem yfirgáfu meginlandið
Atlantis er það sökk í sæ og á hann
því rót sína að rekja til Arian-kyn-
stofnsins, þaðan sem spámennirnir
eru komnir, en Abraham var forfað-
ir þeirra.
Langafi Nagibs var þekktur
stjórnmálamaður í Egyptalandi,
Saad Zaghloul, en hann stofnaði
Þjóðarflokkinn (National Party) sem
barðist gegn hlutdeild Breta í stjórn-
un Egyptalands. Zaghloul var lög-
fræðingur að mennt og gegndi
embætti dómsmála- og mennta-
málaráðherra frá stofnun fiokksins
og var á þeim tíma m.a. fangelsaður
af Bretum og tvisvar sendur í útlegð
til Möltu og Sikileyjar. Eftir að
Egyptaland fékk takmarkað sjálf-
stæði árið 1922 varð Zaghloul for-
sætisráðherra landsins. Honum
auðnaðist þó ekki að gegna því
embætti lengi því hann lést árið
1927. Það þarf því engum að koma
á óvart að rík áhersla var lögð á að
nafnið héldist innan fjölskyldunnar
og að sögn Nagibs var algengt að
frændsystkini giftust til að viðhalda
ættarnafninu. Það hefði raunar átt
að liggja fyrir honum einnig og var
það m.a. þess vegna sem hann hafði
ekki hug á að búa í Egyptalandi: ,,í
heimalandi mínu ríkja sterkar hefð-
ir og siðir sem oft á tíðum er erfitt að
búa við því slíkt heftir að sjálfsögðu
persónulegt frelsi hvers og eins.
Þessar hefðir eru ýmist ríkjandi inn-
an ákveðinna fjölskyldna eða í þjóð-
félaginu í heild."
í Egyptalandi giltu þau lög að sá
sem fór frá landinu og sneri ekki aft-
ur heim innan fimm ára missti ríkis-
borgararétt sinn: ,,Ég ákvað að snúa
ekki aftur heim og missti því minn
ríkisborgararétt," segir Nagib. „Árið
1967 tók ég mér íslenskan ríkisborg-
ararétt — og missti þá um leið nafn-
ið mitt. Það er vægast sagt furðulegt
að ísland skuli vera eina landið í
heiminum sem krefst þess að menn
afsali sér nafni sínu vilji_ þeir búa í
landinu. Hversu margir Islendingar
eru ekki búsettir erlendis og halda
þar sínu nafni? Ég er stoltur af nafni
mínu og finnst ég hafa fulla ástæðu
til. Sadat breytti gömlu lögunum í
Egyptalandi þannig að allir Egyptir
sem búsettir eru erlendis halda nú
ríkisborgararétti sínum sem Egypt-
ar. Nú er hins vegar svo komið að ég
geng undir fölsku nafni, Róbert
Jónsson. Mér finnst ég ekki hafa
gert neitt það af mér sem veldur því
að ég get ekki gengið undir mínu
eigin nafni. Ekki er ég smyglari,
þjófur eða glæpamaður sem þarf að
fara huldu höfði og ganga undir
fölsku nafni! Mér finnst í rauninni
glæpsamlegt að fólk sé skyldað til
að bera falskt nafn, það er ólöglegt
ef eitthvað er það.“
Nagib var aldrei sáttur við ,,ís-
lenska nafnið" sitt en árið 1985 þeg-
ar útlendingum sem hlotið höfðu ís-
lenskan ríkisborgarrétt var boðið að
taka á ný sitt rétta nafn gat Nagib
ekki sótt um: „Þá var ég mikið veik-
ur á sjúkrahúsi og gat ekki sótt um
að fá nafnið mitt til baka. í október
á síðasta ári leituðum við réttar
míns hjá dómsmálaráðuneytinu,
sendum dómsmálaráðherra beiðni
þess efnis ásamt vottorði frá lækni á
Borgarspítala sem staðfesti að ég
hefði verið veikur á þessum tíma og
því ekki getað beitt mér fyrir því að
fá að bera rétta nafnið mitt á ný.“
Helga Haraldsdóttir, eiginkona
Nagibs, segist hafa farið í eigin per-
sónu til Jóns Helgasonar, dóms-
málaráðherra, og rætt málið við
hann: „Ég spurði hvort Nagib gæti
ekki fengið nafnið sitt aftur fyrir jól-
in þannig að það yrði jólagjöfin
hans. Það hefði verið stærsta og
besta jólagjöf sem nokkur hefði get-
að fært honum. Dómsmálaráðherra
tók mér vel og lofadi að af þessu
yrði, tók meira að segja í hönd mína
því til staðfestingar. Síðan hefur
ekkert gerst nema hann sagði að við
yrðum að bíða þinglausna því ný lög
væru á leiðinni. Þau eru nú komin
og hljóða upp á það að útlendingur
getur fengið að halda sínu rétta
nafni með því skilyrdi að hann beri
einnig íslenskt nafn! Þetta þýðir að
Nagib getur haldið sínu rétta nafni
ef hann kallar sig Róbert Nagib eða
Nagib Róbert. Hver er eiginlega til-
gangurinn? Þetta er bara klúður.
Loforðið var sem sé eingöngu kosn-
ingaloforð þegar allt kom til alls, lof-
orð sem aldrei stóð til að efna.“
Nagib tekur undir orð konu sinnar
og bætir við: „Þetta eru allt lygar.
Það er logið að fólki og það virðist
enginn gera sér grein fyrir að það að
taka nafn af manni er skerðing á
mannréttindum. Hér á landi hafa út-
lendingar fengið að halda nafni
sínu, en aðeins einstaka maður. Það
á ekki að þurfa að uppfylla skilyrði
um að vera frægur til að halda nafni
sínu, það eru sjálfsögð réttindi hvers
og eins og einkum og sér í lagi í lýð-
ræðisþjóðfélagi eins og Islandi. Ég
bið ekki um neitt nema það að fá að
halda nafninu mínu. Ég er ekki Rób-
ert Jónsson og verð aldrei Róbert
Jónsson. Þegar ég dey verður sjálf-
sagt skráð á legsteininn minn ís-
lenska nafnið sem þýðir þá að ég
sjálfur, Nagib Zaghloul, dey aldrei.
Það mun að minnsta kosti enginn
finna legstein með nafninu mínu á!
Ég vil ekki trúa því að ég eigi eftir að
hvíla undir legsteini með nafni
manns sem ég þekki ekki. Ég trúi
ekki öðru en ég fái að taka nafnið
mitt upp aftur. Að minnsta kosti
mun ég ekki gefast upp fyrr en ég
hef náð því eina takmarki mínu.
Mér finnst ég ekki vera að gera
neinar kröfur, ég bið bara um að það
nafn sem foreldrar mínir völdu mér
við fæðingu verði ekki af mér tekið."
4 HELGARPÓSTURINN
eftir Önnu Kristine Magnúsdóttur mynd Jim Smart